Şövkətxanım Ataməlibəyova
“Azərbaycan Hava Yolları” QSC-nin
Tibb-Sanitar İdarəsinin rəisi,
əməkdar həkim,
prezident təqaüdçüsü
GİRİŞ
Artıq bizim üçün yaxın keçmişə çevrilən XX əsr nə qədər qəribə olsa da, elmi-texniki tərəqqinin hesabına özünün geniş miqyaslı məhvedici fəlakət və qəzalarına görə ikinci minilliyin ən gərgin yüzilliyi hesab olunur. Ötən yüzilliyin texniki qəzaları, aerokosmik, suda və su altında baş verən qəzalar, ekoloji partlayışlar, nüvə fəlakətləri bəşəriyyəti daha tez-tez ekstremal vəziyyətdə yaşamağa məhkum etmişdir.
Müasir həyatımızın mənzərəsi bizi bir sıra iqtisadi, siyasi, sosial, psixoloji durumlarla yaşamağa tədricən hazırlayır. Həyatımızın müəyyən mərhələsində iqtisadi böhranlarla, sosial problemlərlə, psixoloji uyğunsuzluqlarla üzləşərək, qeyri-adekvat hadisələrə cavab verməyə çalışırıq. Nəticədə ekstremallıq vəziyyəti aktuallığı ilə seçilməyə başlayır.
Yaşadığımız mühitin hər bir anı gərgin hadisələrlə zəngindir. Təbiət hadisələrində, sosial partlayışlarda, iqtisadi vəziyyətlərdə, güzəranımızda müşahidə edilən müxtəlif səpkili ekstremal durumlar bizi onlarla birlikdə yaşamağa məcbur edir.
Təbii ki, hər bir insan üçün qeyri-adekvat vəziyyətlər özünəməxsus formada dərk edilir və yaşanılır. Çox hallarda bu anlayış gündəlik həyatımızla bağlı olur. Ekstremal vəziyyətin əksər hallarda insan amilindən asılı olması isə insanın psixofizioloji, fərdi psixoloji xüsusiyyətlərinin tam təhlilinin verilməsini labüd edir. Bəs bu cür hallar hansı sənət sahələrində, iş xüsusiyyətlərində müşahidə edilir? Yer üzərində risk amili ilə, gərgin işlə bağlı çoxlu sayda sənət, peşə, ixtisas vardır. Lakin pilot peşəsi digər peşələrdən ən yüksək risk, gərgin iş şəraiti, böyük məsuliyyət hissi ilə seçilir. Təyyarənin idarə edilməsinə, sərnişinlərin tam təhlükəsizliyinə, dövlət əhəmiyyətli məsələlərin yerinə yetirilməsinə və bir sıra zəruri məsələlərin həyata keçirilməsinə bütünlüklə cavabdehlik daşıyan bu peşə özünəməxsusluğu ilə insanın idarə etdiyi bütün fəaliyyət sahələrindən seçilir.
Bilik və intuisiyaların, iradi akt və spontan qərarların, intellektual və fiziki işin çətinlikəri ilə formalaşmış uçuş heyəti üzvlərinin peşəkar hazırlığı daim diqqət mərkəzindədir. Son illərin ekstremal hadisələrinin təhlili onların böyük əksəriyyətinin uçuş heyətinin səhv hərəkətlərindən, peşəkar hazırlığının olmamasından və s. səbəblərdən baş verdiyini üzə çıxarır. Baş verən aviasiya hadisələrinin sayı isə demək olar ki, artır və bu da aviasiya hadisələrində insan amilinin tədqiq olunmasını aktual edir. Elə məhz bu səbəbdən də təsadüfi deyil ki, insan amilinin öyrənilməsi mütəxəssislərin diqqətini daha çox özünə cəlb edir.
Hələ 1944-cü ildə Çikaqo Konvensiyası əsasında yaranmış Beynəlxalq Mülki Aviasiya Təşkilatı (International Civil Aviation Organization - ICAO) 80% aviasiya hadisələrinin insan amilindən asılı olduğunu təsdiq etmişdir. Müasir dövrümüzdə dünya dövlətləri tərəfindən aparılan aviasiya hadisələrinin tədqiqi bu göstəricini diqqət mərkəzində saxlayaraq onun hansı amillərlə şərtləndiyini öyrənməyə çalışır.
Dünyanın ən dəhşətli aviasiya qəzası hesab olunan, 27 mart 1977-ci ildə Tenerif adasında Los-Rodeos aeroportunun uçuş-enmə zolağında iki Boeing-747 sərnişin təyyarəsinin toqquşması nəticəsində 583 nəfərin ölümü ilə nəticələnən qəza hadisəsinin bilavasitə insan amili ilə bağlı olduğu qeyd edilir. Dünya təcrübəsində aviasiya qəzalarının təhlili bu kateqoriya aviasiya hadisələrinin tədricən artdığını göstərir.
Son illər mütəxəssislərin, tədqiqatçıların tədqiq etdikləri insan amili problemi ekstremallıq vəziyyətinin təhlili baxımından çox ciddi diqqət tələb edən və xüsusi araşdırılmaya ehtiyacı olan ən aktual bir problemdir.
Dostları ilə paylaş: |