E‟TIQOD ERKINLIGI — insonning shaxsiy huquq va erkinliklari ichida
markaziy o‗rinda bo‗lib, insonni ma‘naviy olamini, qarashlarini belgilovchi,
shakllantiruvchi omil.
EDIKT – qirolning alohida muhim farmoni.
EGALITARIZM (fr.
egalite – tenglik) — faoliyat almashunivining o‗ziga xos turi.
U tenglashtirishga tashabbusni ishbilarmonlikni yoqotishga, ishchilarni sarf qilingan
mehnat sifati va miqdoridan qat‘iy nazar mukofotlayverishga asoslanadi.
EGIDA (yun.
aegis – qalqon) — 1) qadimgi yunon mifologiyasida Zevs ilohining
qalqoni, uning qaxri va homiyligining ramzi. 2) Ko‗chma manoda himoya va homiylik
ma‘nolarini bildiradi. ―E. himoyasida bo‗lish‖ – biror kishining va biror narsaning
himoyasida, homiyligida bo‗lish.
EGOIZM (lot. men) — o‗z foydasi, manfaatini ko‗zlovchi xattiharakat, o‗z
manfaatini boshqa kishilar manfaatidan ustun qo‗yish. E.ning aksi - altruizm.
EKKLESIYA (yun.) — Yunonistonda xalq majlisining eng ko‗p tarqalgan nomi.
Demokratik polislarda E. – qonun chiqarish, ijroiya va sud hokimiyatiga ega bo‗lgan
davlatning oliy organi; mansabdorlarni saylab ularni doimo nazorat ostiga olgan E.
tarkibi mulkiy senz belgilari orqali fuqarolar orasidan tanlab olingan. Bir qator yunon
polislarida xalq majlislari maxsus nomlar bilan atalgan: Spartada – apella, Delfa va
Fessaliya shahrilarida – agora, Argos, Epidavr, Gel, Akragantda – aliya. So‗nggi davr
antik yozuvchilari asarlarida xalq majlislari o‗tkaziladigan joy ham E. deb atalgan.
Xristianlikda E. deb dindorlar jamoasi, ba‘zan butun cherkov tushunilgan.
EKLEKTIV (yun
. eklektikos – tanlovchi) — turli-tuman, ba‘zan qarama-qarshi
prinsiplar, qarashlar, nazariyalar va odatlarni mexanik tarzda qo‗shish.
EKLEKTIZM (yun.
eklektikos – tanlovchi) — uzviy bir butunlikni inkor etuvchi,
aralash-quralash, turli-tuman tushuncha, g‗oyalar, qarashlar, nazariyalarning ulardagi
―chegaradan chiqib ketishlarni‖ bartaraf qilish niqobi ostida tamoyillarsiz birlashishi.
