Neriman Qurban indd
Yüklə 2,37 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
mövzular”da söhbətlər eləməməyə çalışırdı. Dərsdən sonrakı
vaxtlarını yazı-pozuyla, mütaliəylə keçirməyi daha xatasız sayır, gələcək yazıları üçün qeydlər aparır, yaddaşında qalan
538 folklor materiallarını kağıza köçürürdü. Orxana və Fikrətə isti palto, ayaqqabı, Taisə kukla almışdı, fürsət düşən kimi, qayınanasının ünvanına göndərəcəkdi... 1940-cı ilin yeni ilini müəllim yoldaşlarının məclisində keçirsə də, narahat idi, hər an özünənəzarəti saxlamaq barədə düşünürdü. Sonra imtahan sessiyası başladı, qayğıları artdı, günlərin necə gəlib-keçdiyindən xəbər tutmadı... Onda artıq yanvarın iyirmi beşində Ruhulla Aхundov və Böyükağa Talıblının verdiyi ifadələr əsasında Azərbaycan SSR Daхili İşlər Komissarlığında həbsə alınması barədə ma- yor Markaryanın imzaladığı, dövlət təhlükəsizlik idarəsinin II şöbəsinin rəisi Qriqoryan, şöbənin II bölməsi rəisinin müa- vini Quliyevlə razılaşdırdığı 355 saylı sanksiya olduğunu, qərara əsasən elə həmin gün respublika prokurorunun müa- vini Silvestrovun onun həbsinə dair sanksiya verdiyini, sank- siyanı elə həmin gün daxili işlər komissarının müavini mayor Markaryanın təsdiq elədiyini, qərarın o gün də Özbəkistan SSR Daxili İşlər Komissarlığına, ordansa həbsi barədə 40 saylı sanksiyayla Xarəzm Vilayət Daxili İşlər İdarəsinə çatdırıldığı- nı hardan biləydi?.. ...Həmin axşam dərsdən qayıdıb dincələndə qapı döyüldü, institutun direktor müavini Komçarov, ümumi yataqxananın komendantı Maşbekov iki nəfərin müşayiətilə içəri girdilər. O iki nəfərin biri rus, digəri özbək idi. Komçarovun rəngi ağarmışdı, gözlərində qorxu vardı. Həmin anda hər şeyi anladı. Dərhal da hissləri tutqunlaş- dı, beyni dumlandı, bütün əzaları sustaldı. “Vilayət Daxili İşlər İdarəsinin nümayəndələri Gerasimen- ko və Ruzmetov, – rus görkəmli əməkdaş dilləndi. – Əmrə əsasən bu yoldaşların iştirakıyla otağınızda axtarış aparmalı- yıq”.
“Əgər ehtiyac varsa, buyurun”, – sorğu-sualın yersiz oldu- ğunu hiss eləyib otağa işarə elədi. Bir neçə dəqiqədən sonra masasının üstü, kitab rəfi, yorğan-döşəyin arası, çamadanının içi, paltarlarının cibi axta- 539 rılmış, “şübhəli əşyalar” bir tərəfə yığılmışdı. O əşyaların ara- sında pasportu, hərbi bileti, pulu, əmanət kitabçası, elmi işçilərin üzvlük biletləri, əmrlər, qəbzlər, arayışlar, aktlar, kinossenarilər, qeyd dəftərçələri, folklor materialları, fotoşəkillər, etüdlər, iş planları, konspektlər, raportlar, proto- kollar, məktublar, özbək dilində “Dörd dərviş” nağıl kitabı, Muğuminin külliyyatı, rus dili dərslikləri və... sapı sümükdən düzəldilmiş üzqırxan ülgüc də vardı. Üzqırxan ülgücün nəyə görə şübhəli olduğunu anlaya bilməsə də dillənmədi... “Şübhəli əşyalar”ı siyahıya alıb sahibinə və şahidlərə imza- latdılar. Sonra “şübhə doğurmayan əşyalar”ı paltosundan tut- muş diş fırçasına qədər siyahıya salıb yenə hər üçünə qol çəkdirdilər. “Bu əşyalarınız sizinlə birgə həbs düşərgəsinə göndəriləcək, – Gerasimenko dilləndi. – İndisə paltonuzu geyinin, bizimlə gedəcəksiniz. Siz həbs olunursunuz!” Səbəbini soruşmadı, onsuz da aydın idi. Paltosunu geyin- di, papağını başına qoyub çıxanda dönüb Komçarovun üzünə baxdı:
“Mənim heç bir günahım yoxdu, – dedi, – buna əmin ola bilərsiniz”. “Danışığı kəs! – Gerasimenko acıqlandı. – Hər şey orda aydın olar!” Amma hər şey “orda” aydın olmayacaqdı, əksinə, hər şey məhz “orda” dolaşacaqdı... Özünü aldatmağa çalışsa da, artıq, az qala, üç il idi ki, bu məqamı gözləyirdi... |