Charxpalak
Maktabimiz biqinida ariq oqardi. Ariqda charxpalak bor edi. Katta tanafufusda charxpalakni
tomosha qilishni yaxshi ko’rardim… yog’och gardishi ko’hna, temir paqirchalari zanglab ketgan.
Parraklariga ko’kimtir suv o’tlari yopishgan… birov yolg’ondan turtib yuborsa, rostdan qulab
ketadigandek… charxpalak nolali g’iyqillab aylanadi. Kaftida suv ko’tarib, yuqoriga olib
chiqadi… tepaga chiqib olgan suv ortiga qaytmaydi… charxpalak ham bunga ranjimaydi.
Yangidan-yangi suv tomchilarini yuqoriga ko’tarib beraveradi… ng’iyqillaydi…
Oradan ko’p yillar o’tib, o’sha charxpalak tushlarimga kiradigan bo’ldi. Nega shunday
bo’lganini uzoq o’yladim…
So’ng… bir haqiqatni angladim. Men charxpalakni emas, ustozlarimni qo’msar ekanman.
Suv-suv emas, men ekanman! Charxpalak- charxpalak emas, o’qituvchilarim ekan!
Meni-bir tomchi suvni katta hayot yo’liga olib chiqib qo’ygan ustozlarim-charxpalak zahmatini
oqlay oldimmikan?... Bilmadim.
…Ko’hna charxpalak hamon tushlarimga kiradi…
Bozor va mozor
Bozorda hayot qaynaydi... mozor esa marhumlar makoni...
Bozorda shoh-shoh, gado-gado. Mozorda esa shoh-u gado barobar...
Bozorda kun-u tun shovqin tinmaydi. Mozor esa sukunat maskani...
Bozor bilan Mozor bir-biridan naqadar uzoq…
Lekin…
Aqli raso odam hech qachon Bozorni buzmaydi. Aqli raso odam hech qachon mozorni ham
buzmaydi...
Aqli raso odam qay yurtga bormasin, bozorni aylanadi. Aqli raso odam qay yurtga
bormasin Mozorni ham aylanadi. Bozorga kirib, bu yurtning moddiy boyligini ko’radi.
Mozorga kirib, ma’naviy boyligiga baho beradi...
Bozor bilan Mozor bir-birdan naqadar uzoq. Bozor bilan Mozor bir-biriga naqadar yaqin!
Dostları ilə paylaş: