qo‘y so‘yishga buyurgan. Islomda qurbonlik
haj marosimining majburiy
elementlaridan biriga aylangan. Rivoyatlarga ko‘ra, marhum narigi
dunyoda qurbon qilingan jonivor tufayli Sirotdan (jannat ko‘prigi) oson
o‘tishi mumkin. Agar musulmon kishi qurbonlik qilmasa, ko‘prikdan
o‘tishi murakkablashadi va ko‘prik ostidagi do‘zaxga qulab tushishi
mumkin. Qurbon hayit katta xursandchilik bilan nishonlanadi, bayram
munosabati bilan ajoyib taomlar tayyorlanadi, ertalab masjidda hayit
namozi o‘qiladi, musulmonlar o‘z ajdodlarining qabrlarini ziyorat qila-
dilar, kambag‘allarga sadaqalar ulashiladi.
Muqaddas joylar, sajdagohlar
va masjidlarga xudo yo‘lida ehson berish udumlari amalga oshiriladi.
Me’roj
– Muhammadning mo‘jizaviy ravishda Buroqda Makkadan
Quddusga va undan osmonga – Olloh oldiga qilgan safar kuni.
Muhammad Olloh bilan suhbatda 99 mingta so‘z aytgan. Bu safar
shunchalik tez bo‘lganki, u qaytib kelganida hali yotgan o‘rni sovimagan,
ag‘darilgan ko‘zadagi suv hali to‘kilib ulgurmagan. Muhammadning tungi
parvozi xotirasiga bag‘ishlab har yili rajab oyi (qamariy taqvim bo‘yicha
yettinchi oy)ning 27-kunida bayram o‘tkaziladi.
Mavlud
(arabchada – tug‘ilish, payg‘ambarning tug‘ilgan kuni degan
ma’nolarni anglatadi) – Muhammadning tug‘ilgan kuni bayrami. Bu kun
masjidlarda marosimlar o‘tkaziladi, ularda payg‘ambar sha’niga
madhiyalardan iborat she’rlar o‘qiladi, ruhoniylar va’zxonlik qiladilar,
yo‘qsillarga sadaqa beriladi. Islom davlat
dini sifatida tan olingan
mamlakatlarda Muhammad payg‘ambarning tavallud ayyomi dam olish
kuni deb e’lon qilinadi.
Juma
(
arabchada – jamlik, jam bo‘lish degan ma’nolarni anglatadi) –
musulmonlarning dam olish kuni. Musulmonlar namozgohda peshinni
o‘qish va xutba (arabchada – targ‘ibot, nutq degan ma’nolarni anglatadi)
eshitish uchun to‘planadilar. Odamlar bu kunda bayramona liboslarini
kiyadilar, mazali taomlar tayyorlaydilar, mehmondorchilikka boradilar.
Islomda diniy targ‘ibot markazi, diniy marosimlarni bajarish joyi
machit (masjid) hisoblanadi. Sharqda masjidlar azaldan diniy ta’lim
maskani va madaniy markaz vazifasini bajarib kelgan. Masjidlarda diniy
marosimlarni bajarish bilan birga yangiliklarni eshitish, kundalik ishlarni
hal etish mumkin bo‘lgan. Musulmon ruhoniy (mulla)lari
maktablarda
o‘g‘il bolalarga ilohiyotdan dars berganlar. Ayrim yirik machitlar qoshida
madrasalar tashkil etilgan.
Musulmonlar yagona ummani (arabchada – ma’lum dinga e’tiqod
qiluvchilar jamoasi degan ma’noni anglatadi) tashkil etadilar. Umma diniy
jamoalarga bo‘linadi. Diniy jamoaga imom (arabchada – oldinda turuvchi
degan ma’noni anglatadi) va mulla (arabchada – yaqinlashgan, yaqin odam
140
degan ma’nolarni anglatadi) rahbarlik qiladilar. Yirik machitlarda
ruhoniylar jamoasiga muftiy (arabchada – fatvo beruvchi, diniy
masalalarda qaror chiqaruvchi degan ma’noni anglatadi) rahbarlik qiladi.
Mulla unvoniga musulmon jamoasi vakillari orasidan maxsus ma’lumotga
ega yoki diniy marosimlarni bajarish
malakasiga ega nomzodlar
saylanadilar. Islom davlat dini sifatida tan olingan mamlakatlarda muftilik
lavozimiga nomzod tayinlanadi. Islom davlat dini maqomiga ega
bo‘lmagan mamlakatlarda esa muftilar ruhoniylar va mutavalliyat
vakillarining qurultoyida saylanadilar.
Islom diniy tizimining muhim tarkibiy qismlaridan biri
shariat
(arabchada – to‘g‘ri yo‘l, ilohiy yo‘l, qonun degan ma’nolarni anglatadi)
hisoblanadi. Shariat musulmonlarning ijtimoiy va shaxsiy hayotini tartibga
soladigan axloqiy, huquqiy va madaniy normalar to‘plamidir. Uning
normalari islom yuzaga kelganidan keyingi ikki asr davomida ishlab
chiqilgan. Ularga asos qilib Qur’oni karim va sunnat,
keyinchalik ijmo va
qiyos olingan. Shariat musulmonning xatti-harakatlarini besh toifa
(kategoriya)ga ajratadi. Bular: farz – bajarilishi qat’iyan majburiy
hisoblangan xatti-harakatlar; mandub (sunnat) – amalga oshirilishi majburiy
emas, lekin ma’qul, lozim deb hisoblanuvchi normalar; muboh – bajarilishi
ixtiyoriy normalar; makruh – amalga oshirilishi noma’qul sanaluvchi
normalar; harom – qat’iy ravishda taqiqlangan xatti-harakatlar.
Islom jamiyatning asosiy bo‘g‘ini hisoblanuvchi oilaga katta e’tibor
beradi. Ayollar taqvodorligi – islom e’tiqodining
yuzaga kelishi va
mustahkamlashning asosiy omillaridan biri. Dindor ayol, birinchi galda ona,
ya’ni oilada islom an’analari saqlanishining posbonidir. Onaning bolalar bilan
uzviy aloqasi islomiy an’analarning avlodlar o‘rtasida vorisligini ta’minlaydi,
islom qadriyatlarining tarixan saqlanib qolishi va mustahkamlanishiga xizmat
qiladi.
Islom dinida oila-nikoh munosabatlari ham alohida o‘rin tutadi.
Islomda uch xil nikoh: doimiy, vaqtinchalik va kanizaklar bilan bo‘ladigan
nikohlar tan olinadi. Hozirgi zamonda doimiy nikoh udumi saqlanib
qolgan. Vaqtinchalik nikoh deyarli uchramaydi, faqat hozirgi Eron Islom
Respublikasining shia mazhabiga mansub musulmonlar yashaydigan ayrim
hududlaridagina saqlanib qolgan. Islom nikohsizlikka va e’tiqodiga ko‘ra
uylanmaslikka qaror qilgan ruhoniylarga salbiy munosabat bildiradi.
Islomda
ajralish, ya’ni er-xotinning nikohdan chiqishi sod-
dalashtirilgan va rasmiyatchiliklarga e’tibor berilmagan. Masalan, er
xotiniga taloq e’lon qilishi mumkin.
Islomda, bundan tashqari, bir qator boshqa cheklashlar ham mavjud.
Masalan, savdo-moliya munosabatlarida zo‘rlab tortib olingan narsalar
141
bilan savdo-sotiq qilish, sotuvchining o‘z mulki bo‘lmagan tovarlar bilan
savdo qilishi, qarz berish evaziga daromad olish (sudxo‘rlik) kabilar harom
hisoblanadi.
Islom dini oziq-ovqat masalasida ham o‘ziga xos cheklashlarni targ‘ib
qiladi. Jumladan, cho‘chqa go‘shti, spirtli ichimliklar va o‘limtik
narsalarni iste’mol qilish man etiladi.
Bunday cheklashlarning ildizi juda qadimga borib taqaladi. Masalan,
cho‘chqa go‘shtini iste’mol qilishni man etish Qadimgi Misrda va
yahudiylar orasida keng tarqalgan.
Islom dinida
ortiqcha zeb-ziynatga berilish, masalan, tilla va kumush
taqinchoqlarni haddan ziyod ko‘p taqish qoralanadi. Bunday taqinchoqlar
jamoa nochor qatlamlarining hasad qilishi va g‘azablanishiga olib keladi,
deb hisoblanadi.
Xulosa qilib aytganda, islom e’tiqodi asoslari mustahkam va serqirra
hayotiy voqealarga tayanadi. Islom dinining deyarli bir yarim ming yil
mobaynida yashab kelayotganligi va barhayotligining sababi ham shunda.
Dostları ilə paylaş: