mazkur jarayonlarga tortilar ekan, undan ushbu guruhlarning manfaatlarini
muayyan darajada aks ettirish talab qilinadi. Bundan tashqari,
ijtimoiy
hayot doimo o‘zgarib turadi. Uning tarkibiy qismi bo‘lmish din ham unda
yuz berayotgan jarayonlarni hisobga olishi lozim. Aks holda u ijtimoiy
taraqqiyotga to‘sqinlik qiluvchi voqelikka aylanib qoladi.
Islom vujudga kelgan ilk davrlarda yo‘nalish, oqim va mazhablarga
bo‘linmagan. Undagi dastlabki bo‘linish VII asrning o‘rtalarida turli
guruhlarning siyosiy hokimiyat uchun o‘zaro
kurashlari natijasida paydo
bo‘lgan. Siyosatdagi ixtiloflar keyinchalik diniy ta’limot sohasiga ham
ko‘chirilgan.
Islomda, umuman, har qanday dinda bo‘linish sabablari o‘zaro bog‘liq
bo‘lgan turli jarayonlar ta’siridan paydo bo‘ladi. Bunday jarayonlar
sabablari quyidagilardan iborat:
1) diniy aqidalarning barqarorligi yoki kam o‘zgaruvchanligi sababli
ijtimoiy taraqqiyotdan ortda qolish natijasida yuzaga keluvchi ziddiyatlar
ta’siri;
2) din va ruhoniylarning ijtimoiy-siyosiy
hayotda ishtirok etishlari
zarurati;
3) diniy ta’limotning turli millatlar va elatlarning madaniyati, urf-
odatlari va an’analariga moslashishi;
4) diniy ta’limotga munosabat va uning talqinidagi tafovutlar.
Yuqoridagi kabi ta’sirlar oqibatida har qanday dinda bo‘linish
(yo‘nalish, oqim va mazhablar) vujudga keladi. Lekin dinlarning ijtimoiy
hayotdagi o‘rni va ahamiyatini undagi bo‘linishning qanchalik xilma-xil
ekanligidan kelib chiqib baholash xatodir. Dindagi
qarashlar xilma-xilligi
uning jamiyatdagi ildizini mustahkamlaydi, mavjud muammolarning hal
etilishida to‘g‘ri yo‘lni tanlash imkoniyatini kuchaytiradi.
Islomda dastlab xorijiylar (arabchada – chiqish, qarshi turish degan
ma’nolarni anglatadi) yo‘nalishi vujudga kelgan. Uning a’zolari xalifa
Alining Suriya noibi Muoviyaning hokimiyat
uchun ochiq kurashiga
qarshi murosachiligi va qat’iyatsizligidan norozi guruhlardan iborat
bo‘lgan. Ular Alining siyosatiga norozilik bildirib Kufa shahridan Xarura
qishlog‘iga ketib qolgan. Shuning uchun ba’zi ilk manbalarda yo‘nalishni
xaruriylar deb ham yuritiladi.
Xorijiylar dastlab siyosiy talablar bilan chiqqanlar. Ayniqsa,
musulmonlarning irqi va ijtimoiy kelib chiqishidan qat’iy nazar tengligini
e’tirof etilgan. Xalifa lavozimiga ijtimoiy mavqeidan qat’i nazar,
mas’uliyatni anglagan va davlatni boshqarish iqtidoriga ega nomzod
143
saylangan. Agar xalifa jamoa
manfaatini himoya qilmasa, egallab turgan
lavozimidan bo‘shatilgan yoki qatl qilingan.
Vaqt o‘tishi bilan ilohiyotga e’tiqod va amal aqidalarini kiritish taklif
etilgan. Unga binoan, xudoga e’tiqod amaliy faoliyat bilan
mustahkamlanishi, musulmon kishi vijdon
amri bilan ish tutishi, diniy
tartibga nafaqat so‘zda, balki amalda ham rioya etishi lozim. Diniy tartibni
bajarmagan kishilar shafqatsiz jazolanganlar. Islom musulmonlarni
kamtarona yashashga da’vat etadi va unda o‘yin-kulgu, musiqa,
mayxo‘rlik va boylikka hirs qo‘yish kabilar qoralanadi.
Xorijiylar yo‘nalishida quyidagi asosiy guruhlar mavjud:
Dostları ilə paylaş: