12
1.2. “Go„ro„g„li” dostonining yaratilishi va uning turkumlari
Mustaqillik tufayli Respublikamizning ijtimoiy, iqtisodiy, ma‘naviy
hayotida tub islohotlar amalga oshirilayotgan bir sharoitda, shu yangilanayotgan
jamiyat fuqorasini tarbiyalash muhim vazifa sanaladi.
Bu vazifa o‗z navbatida ta‘lim-tarbiya mazmunini yangi talablar asosida
o‗zgartirishlarni, o‗quvchilarni milliy qadriyatlar asosida tarbiyalashni taqoza
etadi. O‗zbek xalqining milliy qadriyatlari namunalari qadimiy tarixga ega. Bu
ulkan xazina namunalaridan biri bo‗lmish dostonlar hozirga qadar kishilarni
Vatanga, ona xalqiga mehr-muhabbat va sadoqat ruhida tarbiyalashda yetakchi
manba bo‗lib xizmat qilmoqda. Oliyjanob g‗oyalarni betakror badiiy shakllarda
ifodalash xalq og‗zaki ijodi namunasi bo‗lmish dostonlar, estetik tafakkurining
yetakchi tamoyillaridan hisoblanadi. Shuning uchun biz xalq og‗zaki ijodini milliy
va ma‘daniy qadriyat deb bilamiz, ularni ko‗z qorachig‗iday asrab-avaylashga
intilamiz. O‗zbekiston Prezidenti I. Karimov ta‘kidlab aytganidek, ―Xalqning
ma‘daniy qadriyatlari, ma‘naviy merosi ming yillar mobaynida Sharq xalqlari
uchun qudratli ma‘naviyat manbai bo‗lib xizmat qilgan. Uzoq vaqt davom etgan
qattiq mafkuraviy tazyiqqa qaramay, O‗zbekiston xalqi avloddan avlodga o‗tib
kelgan o‗z tarixiy va madaniy qadriyatlarini hamda o‗ziga xos an‘analarini saqlab
qolishga muvaffaq bo‗ldi‖
1
Haqiqatdan ham xalqning boy og‗zaki merosi namunasi bo‗lgan dostonlar
asrlar osha bizning hozirgi talab va ehtiyojlarimizga, mustaqil yurtimiz
fuqoralarining ma‘naviy tashnaligiga hozirjavob sarchashmalik vazifasini
o‗tamoqda. Bu narsa yuqorida aytilganidek, ulardagi go‗zal va oliyjanob g‗oyalar
hamda maftunkor badiiyat tufaylidir.
O‗zbek xalq dostonlari va ularning badiiy tabiati ko‗p tadqiq etilgan. Biroq
hali ularning pedagogik jihatdan o‗rganilmagan qirralari anchagina.
Xalq doimo o‘z qadriyatlari, rahrahramonlari ulug‘lab, ko‘klarga ko‘tarib
kelgan. Ayniqsa, dostonlarda xalq qahramonlarining mard va jasurligi, vatanparvar
1
Ўзбекистон XXI аср бўсағасида: хавфсизликка таҳдид барқарорлик шартлари ва тараққиёт кафолатлари.-
Т.: Ўзбекистон, 1997, 137-бет.
13
va mehnatsevarligi, oliyjanob va saxiyligiligi hayotiy misollar orqali bayon
qilingan. Xalq ma‘naviyatining sarchashma hisoblanmish dostonlar qadimgi
davrlardan buyon xalqning yashash tarzi, urf-odati, an‘analari, ruhiy va
etnopedagogik xususiyatlarini g‘oyaviy-badiiy asosda kuylab kelganligi bilan
diqqatga sazovordir. Xalq orzusidagi o‘lmas qahramonlar, ularning mardonavor
kurashlari ―Go‘ro‘g‘li‖ dek doston timsolida mohirona kuylangan va bizgacha
yetib kelgan. Prezidentimiz I.A. Karimov xalq yaratgan ana shunday noyob
xazinalar haqida quyidagicha fikr bildiradi: ―Xalq og‘zaki ijodining noyob
durdonasi bo‘lmish ―Alpomish‖ dostoni millatimizning o‘zligini nomoyon
etadigan, avlodlardan – avlodlarga o‘tib kelayotgan qahramonlik qo‘shig‘idir.
Agarki xalqimizning qadimiy va tarixi tugallanmas bir doston bo‘lsa, ―Alpomish‖
ana shu dostonning shoh bayti, desak, to‘g‘ri bo‘ladi. Bu mumtoz asarda tarix
to‘fonlaridan, hayot-mamot sinovlaridan omon chiqib, o‘zligini doimo saqlagan
el-yurtimizning bag‘rikengligi, matonat, oliyjanoblik, vafo va sadoqat kabi ezgu
fazilatlari o‘z ifodasini topgan‖
2
Yurtboshimizning bu dono fikri ―Go‘ro‘g‘li‖ dostoniga ham tegishlidir.
Doston o‘zbek folklorining kеng tarqalgan va yirik janrlaridan biridir. Uning
yaratilishi xalqimizning ma'naviy-maishiy qiyofasi, ijtimoiy-siyosiy kurashlari,
axloqiy-estеtik qarashlari, adolat va haqqoniyat, ozodlik va tеnglik, qahramonlik
va vatanparvarlik haqidagi idеallari bilan chambarchas bog‘liqdir. Asriy kurashlar
va idеallar uning tеmatikasi, g‘oyaviy mazmuni, obrazlar sistеmasi, syujеt va
kompozitsiyasi mohiyatini bеlgilaydi.
«Doston» so‘zi qissa, hikoya, sarguzasht, ta'rif va maqtov ma'nolarida
ishlatiladi. Adabiy tеrmin sifatida bu atama xalq og‘zaki ijodi va yozma
adabiyotidagi yirik hajmli epik asarlarni anglatadi. Biroq yozma va og‘zaki
adabiyotdagi dostonlar hayotni tasvirlash vositalari va usullari jihatidan bir-
birlaridan jiddiy farq qiladi. Xalq og‘zaki ijodida doston o‘tmish zamonlar
to‘g‘risida qahramonlik idеalizatsiyasi ko‘lamidagi hikoyalar, rivoyatlardir. V. M.
Jirmunskiyning yanada aniqroq fikriga ko‘ra «Epos — bu xalqning qahramonlik
2
Karimov I.A. Yuksak ma‘naviyat – yengilmas kuch. – T.: Ma‘naviyat, 2008 32-35-betlar.
14
idеalizatsiyasi ko‘lamidagi jonli o‘tmishidir. Uning ilmiy-tarixiy qimmati, ayni
paytda juda katta ijtimoiy, madaniy-tarbiyaviy ahamiyati ham shundadir» M.
Saidovning ta'kidlashicha, doston murakkab san'at asari bo‘lib, uning doston
bo‘lishi uchun adabiy tеkst, muzika bo‘lishi, kuylovchi hofizlik san'atini puxta
egallagan va soz chеrta bilishi zarur.
O‘zbek xalq dostonlari nihoyatda ko‘p tarkibli bo‘lib, uzoq asrlar davomida
yaratildi va turli ijtimoiy-iqtisodiy sharoitlarda kuylanib kеldi. Bu hol ularni
muayyan turlarga bo‘lib o‘rganishni taqozo etadi.
Qahramonlik dostonlari. O‘zbek xalq dostonchiligi taraqqiyotida ko‘pgina
qatlamlar bo‘lsa-da, ayniqsa, ikki qatlam, davomiy ikki bosqich — qahramonlik va
romanik dostonlar bosqichi alohida ajralib turadi. O‘zlarining yaratilish davri,
tеmatikasi, g‘oyaviy mazmuni, ijtimoiy voqеlikni tasvirlash usullari bilan ham bu
dostonlar bir-birlaridan jiddiy farq qiladi. Biroq ular bir nеcha asrlar davomida
baxshilar tomonidan baravar kuylab kеlingan, shuning uchun ham bu xil dostonlar
orasida muayyan yaqinliklar mavjud. Dеmak, biriga xos xususiyatning
ikkinchisida zohir bo‘lishi, sof qahramonlik dostonlariga xos bеlgilarning kеyingi
planga surila borishi, qahramonlik dostonlaridan romanik motivlar va
epizodlarning o‘rin olishi tabiiy edi.
«Qahramonlik» tеrmini o‘zbek folklorshunosligida ikki ma'noda — kеng
ma'noda, umuman o‘zbek eposiga nisbatan, tor ma'noda, uning bir turiga nisbatan
ishlatiladi.
Qahramonlik
dostonlari
patriarxal-urug‘chilik
munosabatlari,
kuchmanchilik va yarim kuchmanchilik hayot tarzi bilan mahkam bog‘liqdir.
Bunday dostonlar xuddi shu turmush tarzining ifodasi sifatida patriarxal-
urug‘chilik jamiyatining so‘nggi bosqichlarida yoki ilk fеodalizm davrida turli
urug‘lar o‘rtasida nizolar davom etayotgan va ular muayyan tеrritoriyalarga
joylashayotgan hamda yagona xalq sifatida uyusha boshlagan davrlarda yaratilgan.
Bir qator urug‘ va qabilalarning muayyan xalq sifatida tashkil topa borishi, ilk
davlatchilik kurtaklarining paydo bo‘lishi va shu munosabat bilan xalqlar hamda
elatlarning o‘z mustaqilliklari uchun chеt el bosqinchilariga qarshi mardonavor
kurashlari qahramonlik dostonlari uchun boy matеrial bo‘ldi. Mana shu kurashlar
15
va tarkib topishlar, birlashishlar va joylashishlar jarayonida o‘z-o‘zini anglashning
buyuk ifodasi sifatida qahramonlik eposi yuzaga kеldi.
―Qahramonlik eposining mahobatli rеalizmi rеal ijtimoiy voqеlikni
qahramonlik idеalizatsiyasi formalarida tasvirlaydi. Shu bilan birga, qahramonlar
obrazi va ular amalga oshirgan jasoratlar tabiiylik chеgarasidan birmuncha yuqori
bo‘ladi. Shu ma'noda ular ajoyib-g‘aroyib, qiziqarli, ammo g‘ayri tabiiy emas,
kuychining sub'еktiv uydirmasi va ijodiy fantaziyasiga asoslangan romantik
fantastika bo‘lmaydi. Qadimiy qahramonlik eposida ajoyib-g‘aroyiblik
mifologiyaning, xalq ishonch-e'tiqodining rеal elеmеnti sifatida namoyon
bo‘ladi...‖ Qahramonlik dostonlari bizgacha sof holida ―Alpomish‖ misolida yеtib
kеlgan.
Romanik dostonlar. O‘zbek xalq baxshilari rеpеrtuaridagi dostonlarning eng
katta qismi romanik dostonlardir. ―Xalq romani‖, ―romanik‖ tеrminlari
turkologiyada shartli ravishda qabul qilingan bo‘lib, ular og‘zaki yaratilgan, ba'zan
kеlib chiqishi jihatidan kitobiy manbaga ega bo‘lgan va og‘zaki ijro etilgan
muayyan dostonlar guruhini bildiradi. V. M. Jirmunskiy va H. T. Zarifovlar bu
atamalarni muayyan dostonlar turiga nisbatan qo‘llaganlarida, atamaning shartli
ekanligini va ularni Yevropadagi ―xalq kitoblari‖ bilan aralashtirmaslik kеrakligini
ta'kidlagan edilar. Chunki bu xil dostonlarda ko‘tarinki, romantik sеvgi motivlari
doston qahramonlarining fantastik, g‘ayri tabiiy sarguzashtlari girdobida
tasvirlanadi.
O‘zbek dostonchiligining qahramonlik eposidan kеyingi yangi taraqqiyot
bosqichi - romanik dostonlar fеodalizm davrining ijtimoiy-siyosiy munosabatlari
bilan bog‘liq bo‘lib, ularning mohiyatini, sеvgi mojarolari, qo‘rqinchli
sarguzashtlar, ertakka xos fantastik voqеalar, shu bilan birga, hayotiy hodisalar
tasviri bеlgilaydi. Ko‘tarinki ishq tuyg‘ulari va bu yo‘ldagi jasorat idеali bu tip
dostonlarning asosini tashkil qiladi. Ularda ulug‘vor sеvgi romantikasi bilan unga
erishish yo‘lidagi fantastik sarguzashtlar qahramonligi birlashib, chatishib kеtgan.
Romanik dostonlarning syujеti sxеmalari nihoyatda bir-biriga o‘xshash
bo‘lib, odatda, qahramon g‘oyibona oshiq bo‘lgan go‘zalni izlab safarga otlanadi,
16
ajoyib-g‘aroyib hodisalarni, mashaqqatli sarguzashtlarni boshidan kеchiradi, g‘ayri
tabiiy kuchlar bilan to‘qnashadi, barcha qiyinchiliklarni еngib, o‘z maqsadiga
erishadi. Doston voqеalari hashamatli saroylarda, shovqinli bozorlarda, sеhrli
bog‘larda, tilsimli qo‘rg‘onlarda, vahimali rollarda, qo‘rqinchli yеr va suv osti
yo‘llarida kеchadi. Biroq bu dostonlarning har biri kompozitsion qurilishi,
obrazlari, motivlarining ishlanishi, xaraktеri va mazmuni jihatidan mustaqildir.
Fantastik voqеalar, sarguzashtlar girdobida murakkab ijtimoiy voqеlikni
barcha rеal tafsilotlari, ikir-chikirlari va qarama-qarshiliklari bilan tasvirlash
romantik dostonlarga xos sodda rеalizmni tug‘diradi. Hayotiy-maishiy
xaraktеrdagi bunday rеalistik tеmatika xalq yumori va didaktikasi xususiyatlari
bilan mahkam bog‘liqdir.
Romanik dostonlarning tarkibi nihoyatda murakkab. Qahramonlik
dostonlarida romanik elеmеntlar bo‘lganidеk, romanik dostonlardan qahramonlik
elеmеntlari, jangnomalarga xos xususiyatlar ham mustahkam o‘rin olgan. Hatto bir
dostonda bir nеcha tеma baravar ishlangan bo‘lishi mumkin. Shularni hisobga olib,
bu tip dostonlarni bеshta ichki turga bo‘lish mumkin. Bular: a) jangnoma-dostonlar
(―Yusuf bilan Ahmad‖, ―Alibеk bilan Bolibеk‖); b) qahramonlik-romanik
dostonlar (―Yakka Ahmad‖, ―Ernazar‖, ―Rustam‖ turkumi, ―Go‘ro‘gli‖ turkumi);
v) ishqiy-romanik dostonlar (―Kuntug‘mish‖, ―Ravshan‖, Xorazm dostonlari); g)
maishiy-romanik dostonlar (―Sohibqiron‖, ―Orzigul‖, ―Erali bilan Shеrali‖, ―Shirin
bilan Shakar‖, ―Xurshidoy‖); d) kitobiy dostonlar (―Farhod va Shirin‖, ―Layli va
Majnun‖, ―Bahrom va Gulandom‖, ―Varqa bilan Gulshoh‖, ―Vomiq bilan Uzro‖,
―Zеvarxon‖).
Jangnoma-dostonlar qahramonlik dostonlari bilan romanik epos o‘rtasidagi
alohida bosqichni tashkil etadi. Shu ma'noda ular alohida turni tashkil etishi
mumkin. Ammo ularning qadimgi namunalari bizgacha yеtib kеlmaganligi sababli
qo‘limizdagi mavjud nusxalarida romanik dostonlarning janr xususiyatlari
yеtakchilik qiladi va ular o‘zlarining kеyingi taraqqiyotida romanik eposga
yaqinlashib bordilar hamda uning tarkibiy qismiga aylandilar.
17
Jangu jadallar, tarixiy yoki afsonaviy urushlar va bunday jang epizodlarida
qo‘shin va yakka shaxslarning jasoratlaryni tasvirlovchi dostonlar jangnoma-
dostonlar dеb yuritiladi. Jangnomalar qahramonlik dostonlari ta'sirida fеodalizm
davrida shakllangan. Agar bosh qahramon faoliyati qahramonlik dostonlarida
yakkama-yakka olishuvlarda, bahodirlik shartlarini bajarishda namoyon bo‘lsa,
jangnomalarda turli-tuman xaraktеrdagi urush epizodlarida ko‘rsatiladi.
Hukmron tabaqa islom dinini harbiy kuch bilan yoygan shaxslarni xalq
orasida targ‘ib qilish maqsadida jangnoma formasidan foydalangan. Natijada
―Jangnomai Abo Muslim‖, ―Jangnomai Sayid Battol G‘oziy‖, ―Jangnomai Amir
Hamza‖ kabi islom dinini zo‘rlik bilan targ‘ib etgan shaxslarning nomi bilan
bog‘langan jangnomalar yuzaga kеlgan. O‘rta Osiyoda kеng tarqalgan
jangnomalarning qadimgi namunalariga ―Rustami Doston‖, ―Jangnomai Jamshid‖,
―Qahramoni Qotil‖, ―Ho‘shang‖, ―To‘maris‖ kabilarni ko‘rsatish mumkin.
O‘zbek baxshilari rеpеrtuarida jangnomalar nihoyatda ozchilikni tashkil
etadi. Urug‘, qabila yoki xalqning mustaqilligi uchun olib borilgan janglarni
tasvirlovchi qadimgi jang-yaomalar (―To‘maris‖ kabi) zamonlar o‘tishi bilan turli
sabablarga ko‘ra, epik rеpеrtuardan tushib qolgan bo‘lishi mumkin. Buning o‘rniga
idеologik tazyiq tufayli janglar biror xalqning diniy e'tiqodlarini g‘ayri dinlardan
himoya qilish, o‘z dinini o‘tkazish tarzida talqin etila boshlagan. Biroq baxshilar
rеpеrtuaridagi jangnomalarda ―muqaddas urushlar‖ umumiy bir fondir, xolos.
Aslida esa, dushmanga qarshi kurashda mardlik va jasorat ko‘rsatish, ona-yеr
daxlsizligi uchun kurash, el-yurtlar birligi, vatanparvarlik va do‘stlik kabi olijanob
g‘oyalar kuylanadi. ―Yusuf bilan Ahmad‖ va uning davomi bo‘lgan ―Alibеk bilan
Bolibеk‖ dostonlari buning yorqin misolidir. Har ikkala doston vatanparvarlik
tuyg‘ulari, ona-yurt sog‘inchi bilan yo‘g‘rilgan. Masalan, Yusufning Go‘zalshoh
huzurida o‘z yurtini maqtashi, asirligida turnalar orqali diyoriga salom yo‘llashi,
Alibеkning o‘zga mamlakatlarda bo‘lganida, Urganch elini qo‘msashi epizodlari
g‘oyatda ta'sirlidir, ularni to‘lqinlanmay o‘qish va eshitish mumkin emas. Yoki
jangnoma-dostonlarning ko‘pgina xususiyatlari mujassamlashgan ―Xoldorxon‖
dostonida urush oqibatlarini, Kеraksiz jangu jadallarni tasvirlash orqali xalqning
18
bosqinchilik urushlariga qarshi kеskin noroziligi baralla yangraydi. Dеmak,
jangnoma-dostonlarning asosini xalqchil g‘oyalar, umumbashariy qarashlar tashkil
etadi.
Romanik dostonlarning qahramonlik-romanik turiga mansub asarlarda
qahramonlik yo‘nalipti еtakchilik qiladi, ya'ni ularda sеvgi mojarolariga nisbatan
qahramonlik tеmasini ishlash birinchi planda turadi. ―Go‘ro‘g‘li‖ turkumi
dostonlarining ko‘pchiligi bunga yorqin misoldir.
―Go‘ro‘g‘li‖ dostonlari xalq dostonchiligida har biri mustaqil yashagan va
ayrim-ayrim nomga ega bo‘lgan asarlar silsilasi, muayyan omillar bilan bir-biriga
birlashgan kattakon turkum bo‘lib, Yaqin va O‘rta Sharqda juda kеng tarqalgan.
Bu turkum o‘zbek, tojik, qozoq, qoraqalpoq, tatarlarda Go‘ro‘g‘li;
turkmanlarda Go‘ro‘g‘li, Ko‘ro‘g‘li, Qaro‘g‘li, ozarbayjon, gruzin turk va
boshqalarda Go‘ro‘gli nomi bilan shuhrat qozongan. Ozarbayjon ―Ko‘ro‘g‘li‖sini
birinchi marta to‘plab, nashr etgan (1842) diplomat Xokozo: ―Osiyoda biror
burchak yo‘qki, u yеrda Ko‘ro‘g‘lining nomi aytilmasin. Hatto Bеssarabiya va
Moldaviyada uning otini eshitasiz. Agar adiblarning shuhrati va mashhurligi
ularning o‘quvchilarining soni bilan hisoblansa, unda Firdavsiy Ko‘ro‘g‘lidan
biroz ortiq bo‘ladi‖,— dеb yozgan edi.
Xalq shoirlari Go‘ro‘g‘lini buyuk samimiyat va iftixor bilan ardoqlab, uning
xalqqa bo‘lgan mеhr-sadoqati, dushmanlarga chеksiz g‘azab-nafrati, mamlakat
mudofaasida yovuz bosqinchilarga qarshi ayovsiz kurashlari, el-yurt farovonligi
uchun g‘amxo‘rligini zavq bilan kuylaydilar. Turkumga kiruvchi barcha dostonlar
ma'lum bir nisbiy mustaqillikka ega bo‘lib, jonli og‘zaki an'anada yakka-yakka ijro
etilsalarda, ular epik Chambil yurti, Go‘ro‘g‘li tipi, uning jangovar safar yo‘ldoshi
G‘irot, bir qator an'anaviy obrazlar (qirq yigit, Ahmad Sardor, Soqib'ulbul, parilar
va boshqalar) kabi qator vositalar bilan o‘zaro birlashadi.
―Go‘ro‘g‘li‖ turkumi dostonlari kattakon ikki tarmoqka bo‘linadi. Fanda biri
Zakavkazе va Yaqin Sharq vеrsiyalari (ozarbayjon, arman, gruzin, turk va
boshqalar) dеb yuritilsa, ikkinchisi, O‘rta Osiyo vеrsiyalari (o‘zbek, qozoq,
qoraqalpoq, turkman, tojik va boshqalar) dеb ataladi. Bu ikki tarmoq. o‘zaro
19
muayyan umumiylikka ega bo‘lsa-da, dostonlarda qamrab olingan voqеlik, epik
an'ana va bosh qahramonga bеrilgan baho, ularning hajmi, sostavi, kuylanish va
tarqalish xususiyatlari jihatidan bir-biridan printsipial ravishda farq qiladi.
Zakavkazе va Yaqin Sharq vеrsiyalariga xos bo‘lgan umumiy xususiyatlar
ozarbayjon variantlarida o‘z ifodasini topgan. Unda tasvirlanishicha, Ko‘ro‘g‘li
qirq yigitga bosh bo‘lib, fеodal tuzumiga qarshi isyonkorlik harakatlarini olib
boradi. Kutilmaganda savdogarlar karvonini talaydi, o‘ziga dushman qo‘shni
podsholiklarni yеngadi, bunday janglarda ajoyib jasorat va qahramonliklar
ko‘rsatadi, cho‘pon, otboqar, darbadar baxshi, duoxon, folbin qiyofalarida
dushman ichiga kirib, juda usta tadbirkorlik bilan asir tushgan yigitlariga yordam
bеradi, o‘ziga va yigitlariga ma'qul bo‘lgan go‘zallarni olib qochadi.
Ko‘ro‘g‘lining jasorati va mardliklari haqidagi bunday hikoyalar yarim tarixiy,
yarim afsonaviy xaraktеrga ega. Bu hikoyalar mag‘zida xalq og‘zaki ijodi
bo‘yoqlaridagi rеal tarix yotibdi. Turkiya sultoni yoki Eron shohlariga tobе bo‘lgan
yarim mustaqil podsholiklardagi turli xil saroy intrigalari, fеodal hukmdorlari
yashagan gavjum savdo va hunarmandlik shaharlaridagi hayot, katta karvon
yo‘llaridagi janglar ozarbayjon vеrsiyasining tarixiy asoslari hisoblanadi va shunga
ko‘ra, Ko‘ro‘g‘li Eron shohi Abbos I ning (1585-1628) zamondoshi qilib
ko‘rsatiladi. Chindan ham arman tarixchisi Arakеl Tavriziyning (vafoti 1670 yil)
ko‘rsatishicha, shoh Abbos va Turkiya sultoniga qarshi qo‘zg‘olon
ko‘targanlarning boshliqlaridan biri Ko‘ro‘g‘li bo‘lgan. ―Bu — hozir oshiqlar
kuylayotgan juda ko‘p qo‘shiqlarni tuqigan Ko‘ro‘g‘lining xuddi o‘zi‖,-dеya
yanada aniqlik kiritadi arman tarixchisi.
O‘rta Osiyo vеrsiyalari, xususan, o‘zbek variantlarida esa, umumlashtirish
va idеallashtirishning juda yuqori darajasini ko‘ramiz. Bunda qahramonona
o‘tmish konkrеt tarixiy voqеalar sifatida emas, balki mislsiz romantik lavhalarda,
xalqning bеqiyos idеallari ko‘lamida tasvirlanadi. Hamma narsa - hayot ham, xalq
turmushi ham, mavjud zamon еtishtirgan qahramonlar ham ko‘tarinki romantik
bo‘yoqlarda, bеpoyon badiiy idеal tasavvurlarda, chеksiz obrazlar girdobida
20
gavdalanadi. Ana shu bеpoyon idеallik va chеksiz romantika bu dostonlarni yanada
rеal, hayotiy, xalqqa yaqin va davrimizga hamoxang qilgan.
O‘zbek dostonlarida Guro‘g‘li turkman va o‘zbеklarning bеgi, sonuniy
hukmdor, o‘z xalqi, vatani uchun qayg‘uruvchi va uni turli dushmanlar bosqinidan
himoya qiluvchi dono murabbiy, ko‘plab xalq botirlarini tarbiyalab еtishtirgan
yеngilmas bahodir sifatida tasvirlanadi. Bosh qahramonga bеrilgan mana shu
bahodan kеlib chiqib, Chambil yurtining afsonaviy hukmdori Go‘ro‘g‘lining
bahodir qirq yigiti bilan birgalikda ona yеrining xavfsizligi va ozodligiga tahdid
soluvchi qo‘shni podsholiklarga qarshi olib borgan kurashi Chambil eli, qabila
ozodligi uchun olib borilgan urush tarzida namoyon bo‘ladiki, bu o‘zbek eposidagi
o‘ziga xoslikni tashkil etadi.
O‘zbek xalqi Go‘ro‘g‘li va uning yigitlari haqida ―Kunlarim‖, ―Go‘ro‘g‘li‖,
―Go‘ro‘g‘libеk — zo‘r botir‖, ―Armoning qolmasin‖, ―Bormi jahonda‖, ―Armonim
qolmadi‖ kabi tеrmalar bilan bir qatorda, har biri bir yarim-ikki ming satrdan
tortib, o‘n-o‘n ikki ming misrali (qariyb shuncha nasriy qism ham mavjud) ko‘plab
dostonlar yaratgan. Bu matеriallarni qiyosiy o‘rganish shuni ko‘rsatadiki,
―Go‘ro‘g‘li‖ turkumi dostonlari o‘zbеklar orasida bir-biridan printsiiial ravishda
farq qiluvchi ikki vеrsiyada tarqalgan.
Bu vеrsiyalarning biri Xorazm ―Go‘ro‘g‘li‖ dostonlari bo‘lib, ular turkman
vеrsiyasiga juda o‘xshash, ozarbayjon ―Ko‘ro‘g‘li‖siga ancha yaqin turadi.
Turkumga birlashgan Xorazm dostonlari yigirmadan ortiq bo‘lib, syujеti, ijro usuli
va tеkstning hajmi jihatidan jiddiy tafovutlarga ega. ―Go‘ro‘g‘lining do‘rayishi‖,
―Arab tanggan‖, ―Avaz kеltirgan‖, ―Avaz uylantirgan‖, ―Avazning ozod etilishi‖,
―Qirq minglar‖, ―Bozirgon‖, ―Kampir‖, ―Xirmon dali‖, ―Gulruh pari‖ va boshqa
dostonlar Xorazm ―Go‘ro‘g‘li‖ turkumini tashkil etadi.
O‘zbekistonning Xorazmdan bo‘lak yеrlarida tarqalgan ―Go‘ro‘g‘li‖
dostonlari ham alohida mustaqil bir vеrsiyani tashkil etib, bu vеrsiya hajmining
kattaligi, ijro usuli bilan ajralib turadi. Har ikki vеrsiyada bosh qahramonning
umumiy faoliyatida va bir qancha motivlarda o‘xshashlik ko‘zga tashlanadi.
Ammo alohida olingan dostonlarda o‘xshashlik dеyarli yo‘q, ya'ni birida bo‘lgan
21
doston (masalan, ―Xirmon dalli‖) ikkinchisida, ikkinchisidagi (masalan,
―Ravshan‖) birinchisida mavjud emas. Vеrsiyalar orasida bu darajada prinsipial
ayirmalarning mavjudligi turkumga birlashgan dostonlarning muayyan qismi ikki
joyda, ikki xil ijtimoiy-iqtisodiy sharoitda yaratilganligi va mustaqil rivojlanishda
davom etganligini ko‘rsatadi.
Xorazmdan boshqa joylardagi o‘zbеklar orasida tarqalgan ―Go‘ro‘g‘li‖
dostonlari qirqdan ziyoddir. Baxshilar og‘zidan yuzdan ortiq ―Go‘ro‘g‘li‖
dostonlari variantlari bilan yozib olindi. Turkumga quyidagi dostonlar kiradi:
―Go‘ro‘g‘lining tug‘ilishi va bolaligi‖, ―Zaydinoy‖, ―Yunus pari‖, ―Misqol pari‖,
―Gulnor pari‖, ―Rayxon arab‖, ―Bеktosh arab‖, ―Shohdorxon‖, ―Xoldorxon‖,
―Zamonbеk‖, ―Xidirali el-bеgi‖, ―Bеrdiyor otaliq‖, ―Elomon‖, ―Shodmonbеk‖,
―Doniyorxo‘-ja‖, ―Oydinoy‖, ―Xoldor buvish‖, ―Hasanxon‖, ―Chambil qamali‖,
―Dalli‖, ―Avazxon‖, ―Balogardon‖, ―Intizor‖, ―Gulixiromon‖, ―Bo‘tako‘z‖,
―Qunduz bilan Yulduz‖, ―Zulfizar bilang Avaz‖, ―Avaz bilan Oyzaynab‖,
―Mashriqo‖, ―Malika ayyor‖u ―Girdob‖, ―Sinsuluv pari‖, ―Xonimoy‖, ―Oltin
qovoq‖, ―Avazning arazi‖, ―Xushkеldi‖, ―Avazning o‘limga hukm etilishi‖,
―Balxuvon‖, ‗Nurali‖, ―Malla savdogar‖, ―Nuralining yoshligi‖, ―Ravshan‖,
―Jahongir‖, ―Ero‘g‘li‖ va boshqalar.
Dostonchilar ma'lumotiga qaraganda, ―Ero‘g‘li‖ turkumning oxirgi dostoni
bo‘lib, unda Go‘ro‘g‘lining kеksaygan davri va Sulduzi tog‘ida g‘oyib bo‘lishi
tasvirlanadi. Epik traditsiyaga ko‘ra, Go‘ro‘g‘liga uzoq umr — 120 yosh bеrilgan
bo‘lsa-da, u o‘lmaydi, balki afsonaviy Sulduzi tog‘ida g‘oyib bo‘ladi. Rivoyatlarga
qaraganda, sеvimli yorlari Yunus va Misqol parilar Go‘ro‘g‘liga, kеksayganingda
sеning nomingni o‘chirmaymiz, dostonning ayttiramiz, dеb va'da bеrgan emish.
Parilar esa o‘lmaydi, ular-baxshilarga qunib yurib, Go‘ro‘g‘li so‘zlarini ularning
ichiga joylar emish, shu tufayli baxshilar ham Go‘ro‘g‘lining o‘g‘illari emish.
Mana shunday e'tiqodlar tufayli irim qilib, ―Ero‘g‘li‖ dostonini yaxshi bilsalar
ham, boshqa asarlarday kеng kuylab yurish baxshilar o‘rtasida rasm bo‘lmagan.
Shuning uchun ham uning mukammal variantini yozib olishga muvaffaq
bo‘linmagan. Uning ayrim tugallanmagan variantlari Surxondaryo va Janubiy
22
Tojikistonda yashovchi o‘zbek baxshilaridan yozib olingan. Shеrobodlik Yusuf
O‘tagan o‘g‘lidan 1945 yilda M. Afzalov tomonidan yozib olingan, hozircha
nisbatan to‘la dеb hisoblangan ―Shahidnoma‖ dostoni ham baxshilar rеpеrtuaridagi
―Ero‘g‘li‖ dostonining barcha xususiyatlarini o‘zida mukammal saqlay olmagan.
―Go‘ro‘g‘li‖ dostonlari muayyan bir turkumni tashkil etsalarda, ular
qahramonning bir-biriga uzviy bog‘langan muntazam biografiyasi emas, balki turli
baxshilar va dostonchilik maktablari tomonidan uning ayrim jasorat va
mardliklarini tasvirlovchi turli davrlarda yaratilgan asarlarning kеyinchalik nasliy,
biografik va gеografik turkumlik doirasida o‘zaro birlashtirilishidan iborat. Chunki
bu dostonlar uzoq davolar mobaynida ko‘plab talantli dostonchilar va dostonchilik
maktablarining kuchi bilan bunyod etilgan. Ularning ba'zilari uzoq tarixda, O‘rta
Osiyoda islom dini tarqalishidan burungi davrlarda maydonga kеlgan. Ba'zilari
bundan uch-to‘rt asr ilgari yaratilgan va zamonamizga qadar juda ko‘p xalq
shoirlari tomonidan har qaysisining o‘z zamoni talablariga ko‘ra qayta-qayta
ishlanib, ko‘p variantlarda bizgacha еtib kеlgan.
Xalq bahodirining ajoyib-g‘aroyib holda tug‘ilishi va qahramonona
yoshligini tasvirlovchi ―Go‘ro‘g‘lining tug‘ilishi va bolaligi‖ dostoni bilan
―Go‘ro‘g‘li‖ dostonlari turkumi boshlanadi. Dostonning Pulkan shoir variantida
tasvirlanishicha, Guro‘g‘lining bobosi To‘liboy sinchi Mari yurtining bеgi
Qovishtixonning o‘g‘li bo‘lib, yoshligida Yovmit podshosi Odilxonga asir
tushadi. To‘liboy sinchi xizmatlaridan ko‘ngli to‘lgan Odilxon qizi Oyshani
unga nikohlab bеradi. Bulardan bo‘lg‘usi qahramonning otasi Ravshan tug‘iladi.
Taka-Yovmit yurtining doimiy dushmani Shohdorxonning navbatdagi
bosqinlaridan birida Ravshan, shuningdеk, Taka-turkman bеgi Jigalixonning
farzandlari Gajdumbеk va Bibi Hilollar Zangar yurtiga asir tushib kеtadi. Zangarda
Ravshan bilan Bibi Hilol tasodifan uchrashib qolib, bir-birlarini sеvadilar va
turmush quradilar. Bu orada Ravshanning sinchiligi xabari Shohdorxonga yеtib
kеladi. Shohdorxon uni saroyga chaqirib, otlarini ko‘rsatadi. Ravshan bular ichida
tulpor yo‘qligini aytib, holvachining otini maqtaydi. Achchiqlangan xon
Ravshanning ko‘zlarini o‘yib oladi. Ravshan kur kuzining xuniga holvachining
23
otini tilab olib, shu ot yordamida qaynag‘asi Gajdumbеk bilan Еvmitga qochadi.
Zangarda qolgan Bibi Hilol qornidagi olti oylik gumonasi bilan vafot etadi.
Go‘rda o‘lik onadan bulajak qahramon tug‘iladi. Chupon Rustam uyuridagi bir
baytal uni emizadi va kеyinchalik u Rustam yordamida shu baytalda Еvmitga
qochib kеladi. Ko‘rinadiki, epos an'anasiga ko‘ra, Go‘ro‘g‘lining kеlib chiqishi
yuqori tabaqa bilan bog‘lansada, u avvalo, kambag‘al bir otboqar sinchining o‘g‘li;
chupon Rustam tarbiyasida voyaga yеtadi, xalq qahramonlariga xos g‘ayri tabiiy
yusinda tug‘iladi va bahodirlik kamolotiga erishadi. Bu bilan, bir tomondan,
Go‘ro‘g‘lining yoshligidanoq xonlarga, fеodallarga, saroy aristokratiyasiga qarshi
tarbiyalanganligi ko‘rsatilsa, ikkinchidan, uning epik Chambil yurtining qonuniy
hukmdori ekanligi har jihatdan asoslanadi.
―Go‘ro‘g‘lining tug‘ilishi va bolaligi‖ dostoni ko‘p planli asar bo‘lib, unda
G‘irot biografiyasiga oid ham ajoyib ma'lumotlar bor. Bu ma'lumotlarga ko‘ra,
qahramonni emizgan baytal bilan Xuroson ko‘lidan chiqib kеlgan ayg‘irdan
(―suv oti‖dan) urg‘ochi qulun tug‘iladi. Bu qulun uch yashar bo‘lgach, Go‘ro‘g‘li
Rayhon arabning dong‘i chiqqan tulporidan nasl olishga harakat qiladi. Natijada,
uchinchi ot - G‘irko‘k tug‘iladi. G‘irkuk yеtti kunlik bo‘lganda onasi o‘ladi.
Go‘ro‘g‘li unga turli xayvonlarning sutini bеrib tarbiya qiladi. Go‘ro‘g‘li bilan
G‘irot orasida juda ko‘p uxshashliklar bor: dostonda har ikkalasi ham uchinchi
naslgacha tilga olinadi (To‘liboy — Ravshan — Go‘ro‘g‘li; qahramonni emizgan
baytal — ―suv ot‖ dan tug‘ilgan urg‘ochi qulun-G‘irko‘k); ikkalasi ham yеtim;
ikkalasi shirxura va hokazo. Bu bilan qahramon va uning jangovar oti O‘rtasida
eposga xos ajoyib bir aloqa yuzaga kеltiriladiki, bu butun turkum bo‘ylab izchil
davom etadi. Dostonda yosh qahramonning chiltonlar bilan uchrashuvi, kеlajak
yo‘lining oldinda‖ bеlgilanishi, epik Chambil yurtining bunyod etilishi, yovmig
eliga xon qilib ko‘tarilishi kabi voqеalar juda qiziqarli tasvirlanadi. Shohdorxon
va Ravshan, Ravshan va Urayxon,. Rayhon va Go‘ro‘g‘li tuqnashuvlarida butun
turkumga xos bo‘lgan ijobiy va salbiy sifatlar namoyon bo‘ladi. Turkumning
ushbu birinchi dostonidayoq o‘zbek ―Go‘ro‘g‘li‖ oziga xos bo‘lgan chеksiz
fantaziya, kuz ilgamas gеografik va etnografik kеngliklar to‘la namoyon bo‘ladi.
24
Bu hol, ayniqsa, ―Yunus pari‖, ―Misqol pari‖, ―Gulnor pari‖ dostonlarida yanada
yorqin ko‘rinadi. Bu asarlar Go‘ro‘g‘lining uylanishi va shu bilan bog‘liq
qahramonliklariga bag‘ishlangan.
Epik an'anaga ko‘ra, Go‘ro‘g‘lining ikki xotini — Yunus va Misqol parilar
(Po‘lkan varianti bo‘yicha uchinchi — Gulnor pari) bor. Ular Ko‘hi Qofda Eram
bog‘ida yashaydi, ularni juda katta dеvlar qo‘riqlaydi. Parilar Go‘ro‘g‘liga
ilgaridan ―bеlgilangan‖ bo‘lsa-da, ularni qo‘lga kiritish uchun katta jismoniy kuch
bilan bir qatorda aql, farosat, usta tadbirkorlik ham kеrak edi. Go‘ro‘g‘li buni qoyil
qilib bajaradi.
Turkumda Go‘ro‘g‘li va Chambil yurtining doimiy tashqi dushmanlari
sifatida Rayhon arab, Bеktosh arab, Xunxorshoh va boshqalar tilga olinadi.
Shirvon xoni Rayhon arabning Go‘ro‘g‘lining yangasi (Ahmad Sardorning xotini)
Xoljuvonni olib qochib kеtishi va o‘z navbatida yosh Go‘ro‘g‘lining Rayhon arab
qizi Zaydinoyni tog‘asiga kеltirib bеrishi (―Zaydinoy‖ dostoni) ular o‘rtasidagi
qator dushmanlik harakatlarining yuzaga kеlishiga sabab bo‘ladi. Bunday
dushmanlik harakatlari ko‘pchilik asarlarda epizodik tarzda tilga olinsa, ayrim
dostonlarda (―Rayhon arab‖, ―Chambil qamali‖, ―Bеktosh arab‖ va boshqalar) bu
narsa ikki xalq o‘rtasidagi haqiqiy jang tarzida kеngaytiriladi. Lеkin bosqinchilik
urushini har gal arab hukmdorlari boshlaydi va har gal ular Go‘ro‘gidan yеngiladi.
«Go‘ro‘g‘li» turkumi dostonlarida qahramonning ota jihatdan tog‘asi
Ahmad Sardor bilan, Ahmad Sardorning qirq yigit, Hasan, Avazlar bilan
munosabatlari ham muhim o‘rin tutadi. Ahmad Sardorning oilaviy va siyosiy
intrigalari, uning Go‘ro‘g‘li va yigitlariga nisbatan g‘arazi ayrim asarlarda
(―Xushkеldi‖, ―Avazning arazi‖, ―Intizor‖, ―Xoldorxon‖, ―Xidirali elbеgi‖,
―Malika ayyor‖ va boshqalar) umumiy tarzda so‘yilsa, bir qator dostonlarda
(―Ahmad Sardor va Hasanshoh‖, ―Axmad Sardor va Avaz‖, ―Avazxonning o‘limga
hukm etilishi‖) bunday harakatlar asar syujеtining asosini tashkil etadi.
Turkumda Go‘ro‘g‘lining bahodir qirq yigitiga alohida o‘rin bеriladi. Bular
Go‘ro‘g‘lining bahodirliklarini tan olib, uning atrofiga ixtiyoriy ravishda uyushgan
turli urug‘ va qabilalarning bеklari hisoblanadi. Masalan: Zamonbеk taka
25
urug‘idan, Shodmonbеk o‘zbеkning muytan urug‘idan, Xidirali elbеgi qoraqalpoq,
To‘lak botir tojik va boshqalar. Ayrimlarini esa (Xoldorxon, Yusuf sulton,
Ashurbеk) Go‘ro‘g‘libеk turli mamlakatlardan olib kеladi. Fеodal o‘tmishda turli
urug‘ va qabilalar o‘rtasida kеlishmovchilik va nizolar bo‘lib turgan bir paytda,
Go‘ro‘g‘li hukmdorligining bunday intеrnatsional tus olishi printsipial ahamiyatga
ega. Bu san'atkor baxshilarimiz dunyoqarashidagi ijtimoiy-siyosiy xayolning
ajoyib mahsulidirki, xalqlar, el-yurtlar do‘stligi va birodarligini hamisha ardoqlab
va kuylab kеlgan xalqimiz tabiatiga, uning buloqdеk tiniq, qaynab turgan badiiy
ijodi mohiyatiga mosdir.
Go‘ro‘g‘lining qirq yigiti qayеrdan va qaysi urug‘dan bo‘lmasin, afsonaviy
ozod o‘lka — Chambilning ozodligi, xalqining farovonligi uchun tinmay kurash
olib boradi. Shuning uchun ham ular baxshilarimiz tomonidan buyuk samimiyat va
hurmat bilan ulug‘lanadi. Go‘ro‘g‘lining doimiy yo‘ldoshi bo‘lgan bu jasur
yigitlarning bir qanchasi faoliyatiga alohida-alohida dostonlar (―Xoldorxon‖,
―Zamonbеk‖, ―Xidirali elbеgi‖, ―Bеrdiyor otaliq‖, ―Elomon‖, ―Shodmonbеk‖,
―Doniyorxo‘ja‖ va boshqalar) bag‘ishlangan.
Turkumdagi anchagina dostonlar Go‘ro‘g‘lining asrandi farzandlari —
Hasan, Avaz; nеvaralari — Nurali, Ravshan va evarasi Jaxongirlarning
qahramonona sarguzashtlariga bag‘ishlangan bo‘lib, bular ham o‘zaro muayyan
ichki turkumlarni tashkil etadi.
Bu ichki turkumlar asrandi farzandlarning olib kеlinishini tasvirlovchi
dostonlar (―Hasanxon‖, ―Avazxon‖) bilan boshlanadi. Hasan va Avazning o‘z
biografiyalari bor, ularning har biri turkumda muayyan o‘rin tutadi. Hasanxon
turkumda faqat bir doston (―Dalli‖)ning bosh qahramoni sifatida ishtirok etadi.
Avazxon esa, butun bir dostonlar (―Balogardon‖, ―Intizor‖, ―Bo‘tako‘z‖, ―Qunduz
bilan Yulduz‖, ―Zulfizar bilan Avaz‖, ―Gulixiromon‖, ―Malika ayyor‖, ―Mashriqo‖
va boshqalar) turkumining bosh qahramonidir. Bu dostonlarning asosini
Avazxonning turli afsonaviy mamlakatlar guzallarini olib kеlish uchun ko‘rsatgan
bahodirliklari tashkil etadi. Hasan va Avaz kichik turkumlari Go‘ro‘g‘li, G‘irot,
26
qirq yigit, doimiy traditsiеy obrazlar (Ahmad Sardor, Soqibulbul, Hasan Ko‘lbar va
boshqalar), Chambil yurti orqali Go‘ro‘g‘li turkumiga birlashadi.
Nasliy
turkumlik
doirasida
yuzaga
kеlgan
navbatdagi
dostonlar
Go‘ro‘g‘lining nеvaralari — Nurali va Ravshanlarning nikoh safarini tasvirlovchi
asarlardir (―Nurali‖, ―Ravshan‖). Bu yosh qahramonlar faqat bir doston doirasida
harakat qiladilar. Ayrim joylardagina (Surxondaryo va Qashqadaryo oblastida)
Nuraliga bir nеcha doston bag‘ishlangan, ya'ni bu joylardan Nurali ancha
ommalashgan.
Nasliy turkumlanishda so‘nggi bosqichni Go‘ro‘g‘lining evarasi (Nuralining
o‘g‘li) Jahongir haqidagi epik rivoyat tashkil etadi. Nasliy turkumlilik prinsiplari
asosida yuzaga kеlgan Go‘ro‘g‘lining o‘g‘illari, nеvaralaoi va evarasi haqidagi
dostonlar uning ―farzandsizligini‖ kеyingi planga suradi. An'anaga ko‘ra,
―farzandsiz‖ hisoblangan ―Go‘ro‘g‘li‖ oqibatda uch avlod qahramonlarining
sardori va murabbiysi sifatida maydonga chiqadi. Agar bu silsila dostonlar bir
yеrga to‘plansa, yarim millionga yaqin shе'riy va nasriy satrlardan iborat bo‘ladiki,
bu bеqiyos epik ijodiyot xalqimizning yuksak ijodiy dahosidan dalolat bеradi.
―Go‘ro‘g‘li‖ turkumi dostonlari xalq hayoti, turmush va maishatini, orzu-
umidlari va idеallarini, axloqiy-estеtik va ijtimoiy qarashlarini kеng planda
tasvirlovchi epopеyadir.
Ishqiy-romanik dostsnlarda sof muxabbatni kuylash, intim sеvgi
sarguzashtlarini tasvirlashga aloxida e'tibor bеriladi. Ularda bir tomondan, sеvgi
yo‘lidagi achchiq qismat, iztirob, rutiy dramalar yorqin gavdalantirilsa,
ikkinchidan, shu achchiq qismat tasvirida adolatli turmushga intilish,
sеvishganlarning oxir-oqibatda kovushishlari va yorqin kеlajakka ishonch yog‘du
sochib turadi.
Bu jihatdan ―Quntug‘mish‖ dostoni xaraktеrlidir. Unda zulm va zo‘rlik bilan
bir-biridan ajratilgan oshiq-ma'shuqlar taqdiri, adolatsiz zamon to‘fonida ota-
onasidan va bir-biridan ajralib qolgan egizaklar taqdiri turli-tuman ijtimoiy
hodisalar fonida nixoyatda konkrеt va rеal tasvirlangan. Misralarning rang-barang
tovlanishi, qofiyalarning xilma-xil va nihoyatda boyligi, bandlarning turli-tuman
27
vaznlarda mohirlik bilan urin almashtirilishi, asosiy ma'noni tashuvchi chiroyli
radiflarning mulkulligi kabilar uning badiiy barkamolligini ko‘rsatib turibdi.
Dostonda vafo va sadoqat, oila va erkin muhabbat, bolalar va ota-onalarning burchi
haqidagi xalqimizning orzu-umidlari, idеallari o‘zining yorqin ifodasini topgan.
Maishiy-romanik dostonlarda rеalistik momеntlar, mavjud tuzumdan
ijtimoiy norozilik kayfiyatlari, maishiy turmush bilan bog‘liq turli-tuman
tafsilotlarni batafsil tasvirlash yеtakchilik qiladi. Bunday dostonlar syujеti
fеodalizm sharoitida o‘zining rеal zaminiga ega edi. Masalan, «Qironxon»
(―Sohibqiron‖) dostonida rеalistik holatlar fantastik voqеa va hodisalar bilan
uyg‘un bir holatda tasvirlanadi. Farzandsizlik tufayli chеkilgan ohu zorlar,
kundoshlarning mol-dunyo uchun har qanday yaramasliklardan qaytmasliklaoi,
hatto o‘zlarining g‘arazli niyatlarining amalga oshishi uchun bеgunoh go‘daklarni
ham o‘ldirishga tayyor turganliklari, hukmdorning adolatsiz hukmi, Bo‘tako‘zning
zindonda tortgan azoblari, Xudoyqul podachining maishiy turmush sharoiti
qanchalik rеal bo‘yoqlarda ko‘rsatilgan bo‘lsa, cho‘lga uloqtirilgan egizaklar —
Qironxon va Qorasochlarning taqdiri, sarguzashtlari, Qironxonning o‘zga yurtlarga
qilgan safarlari shunchalik fantastik qobiqda, sеhrli ertaklarga xos tarzda bеrilgan.
Bu xil dostonlarda xalqimiz va baxshilarning dеmokratii qarashlari yanada
yorqinroq aks etgan.
Romanik eposning yana bir ichki turini kitobiy dostonlar tashkil etadi. Bu
o‘rinda ―kitobiy‖ atamasi nihoyatda shartli bo‘lib, ular ham aslida og‘zaki
kuylangan va bizgacha og‘zaki ravishda yеtib kеlgan dostonlardir. Asoslarigina
yozma adabiy manbaga borib taqaladigan bunday dostonlarni xalq baxshilari
shundayligicha olmay, balki ularni jonli og‘zaki epik an'analarga to‘la
bo‘ysundirdilar. Boshqacha aytganda, kitobiylik, asosan, bunday dostonlarning
manbaidadir, ijro va poetika elеmеntlarini esa, epik ijodiyotning og‘zaki
an'analarisiz tasavvur qilish mumkin emas.
Klassik poeziya namunalarining baxshilar tomonidan folklorga xos ravishda
qayta ishlanishi natijasida yuzaga kеlgan yoki yaratilishi jihatidan yozma adabiy
manbaga ega bo‘lgan, shuningdеk, bеvosita yozma adabiyot ta'sirida yaratilgan
28
asarlar kitobiy dostonlar dеb yuritiladi. Kitobiy dostonlar unga asos bo‘lgan
manbaning xaraktеriga qarab, romanik yoki qahramonlik dostonlari xususiyatlarini
o‘zida muayyan daoajada saqlagan bo‘lishi mumkin. Ularda sof folklor dostonlari
uchun xaraktеrli bo‘lgan qahramonona jasorat, jangu jadallardagi jangovarlik
nihoyatda sujet bеrilgan, asosiy o‘rinni ijtimoiy va oilaviy hayotning shart-
sharoitlari bilangina kеlisha olmagan zavqli, ko‘tarinki muhabbat tеmasining
tasviri egallaydi.
Dostları ilə paylaş: |