O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi sog‘liqni saqlash vazirligi namangan davlat universiteti fiziologiya kafedrasi

Nazorat savollari.:
1. Chiqaruv organlarining organizm uchun axamiyati?
2. Kaysi organlar chiqaruv organlari sanaladi?
3. Buyraklar funksiyasini aytib bering?
4. Nefron nima, uning to`zilishi va funksiyasi xaqida gapiring.
5. Nefronlar necha xil bo`ladi?
6. Buyraklarda xosil bo`ladigan organizmni boshqa funksiyalariga ta'sir ko`rsatuvchi moddalar xaqida gapiring.
7. Sutkalik diurez deganda nima tushiniladi va uni miqdori qancha?
8. Siydik xosil bo`lishi qanday amalga oshadi?
9. Siydikning tarkibi va xossalarini tushuntiring?
 10. Terining chiqaruv va boshqa funksiyalari xaqida gapiring?
MAʼRUZA № 5. MODDALAR VA ENERGIYA ALMASHINUVI
Reja:

1. 
   Moddalar va energiya almashinuvining moxiyati
   
2. 
   Vitaminlar. Asosiy almashinuv
   
3. 
   Asosiy almashinuv tushunchasi
   
4. 
   Harorat boshqariluvi
   

Tayanch so`z va iboralar
Assimiliyatsiya (Anabalizm), Dissimiliyatsiya (Katabalizm),Oqsillarning energeti va plastik axamiyati, Azot muvozanati, Musbat va manfiy muvozanati, Almashtirib bo’lmaydigan aminokislotalar, Yog’larning energetik va plastik axamiyati, Aerob oksidlanish, Gipoglekemiya, Gepergnikeniya, Makroelementlar, Mikroelemetnlar


11.1 Moddalar va energiya almashinuviniing moxiyati.
Modda va energiya almashinuvi tirik organizmning asosiy funksiyasi xisoblanadi. Bu jarayon organizmda va barcha to`zilmalarnda doimo betuxtov ro`y berib turuvchi kimyoviy va fizikaviy o`zgarishlardan xamda energiya almashnuidan iborat.
Moddylar almashinuvi assimilyasiya va dissimilyasiya deb ataluvchi, ikki bir-biri bilan bog`liq jarayonda boradi.
Tirik materiyaning yaratilish jarayonlari, organizmga (tashqi muxitdan tushgan moddalarning hujayralar tomonidan o`zgartirilishi, oddiyrok kimyoviy moddalardan murakkabrok kimyoviy brikmalar xosil bo`lishi, organizmda tirik protoplazma sintezining majmuasi assimilyasiya, deb ataladi (ayznpsho-uxshataman).
Dissimilyasiya hujayralar to`zilmasi, jumladan oqsil biikmalar tarkibiga kiradigan moddalarnig parchalanishi, bo`linishi, tirik materiyaning emirilishi demakdir. Bunda parchalaiish maxsulotlari organizmdan chikib ketadi.
 Shuni takror esda saqlash kerakki, assimilyasiya va dissimiliyasiya bir-biriga karama-karshi va o`zaro chambarchas borlagan jarayonlardir. Anabolizm va katabolizm debhamyuritiladi.
Bunda modda almashinuvi natijasida bir xil moddalar ikkinchi xil moddalarga aylanadi. energiya bir xolatdan ikkinchi xolatga o`tadi, kimyoviy birikmalardagi potensial energiya ular parchalanganda asosan issiqlik mexanik va qisman elektr energiyasi kabi kinetik energiya turlariga aylanadi.
Oqsillar organik moddalar orasida etakchi uringa ega. Hujayra quruq, modda sining yarmidan ko`pi oqsillarga turri keladi. Tirik organizmda muttasil ravishda ro`yberadigan moddalyr almashinuvi turli biokimyoviy reaksiyalar natijasidir. Mana shu ikki misolning o`zi oqsillarning biologik jixatdan nakadar katta axamiyatga ega ekanligini ko`rsatadi.
Oqsillarni boshqacha proteinlar deyiladi ular plastik va energetik axamiyatga egadir. Oqsillarning plastik axamiyati shundaki, ular hujayralarning zarur tarkibiy qismi bo`lib, turli to`zilmalarni xosil qilishga sarflanadi. Organizmda oqsillar uzluksiz ravishda parchalanib, va qayta sintezlanib turadi.
Turli organizmlarda oqsillarni yangilanish tezligi xar xil. Jigar, ichak shilliq. pardasi va qon plazmasidagi oqsillar juda tez yangilanadi; muskul, teri, pay, toray, suyaklarda bu jarayon ancha sekin kechadi. Oqsillarning energetik axamiyati shundan iboratki, ular parchalanganda ajraladigan energiyadan organizm xayot faoliyatida foydalanadi.
Azot muvozanati. Oqsil moddalri yog`lar va uglevodlardan tarkibidagi azot bilan farq, qiladi. Bu farq, oqsillar almashinuvini urganishda kulay. Oqsillar almashinuvining natijasini azot muvozanatidan bilish mumkin. Organizmga ovqat bilan tushadigan va siydik, ter bilan ajraladigan azot miqdorlari nisbati azot balansi deb ataladi.
Ovqat bilan tushgan azotning xammasini organizm uzlashtira olmaydi. Azotning bir qismi axlat bilan chikib ketadi. Shu sababli organizmga tushgan va uzlashtirilgan azotning xaqikiy miqdorini aniqlash uchun ovqatdagi azot miqdoridan axlatdagi azot miqdorini ajratish zarur.
Azot miqdori oqsil tarkibida o`rtacha xisobda 16%. Demak, 6,25 g oqsilda 1g azot bor. Topilgan azot miqdorini 6,25ga ko`paytirib, oqsil miqdorini aniqlash mumkin. Ovqat oqsilari tarkibida organizmga tushgan azot miqdori bilan organizmdan chiqarilgan azot miqdori o`rtasida ma'lum aloqadorlik bor. Odatda katta yoshliodamning organizmidan chiqariladigan azot miqdori qabul qilingan azot miqdoriga teng bo`ladi.
Bu azot muvozanati deyiladi. Ovqat bilan qabul qilinadigan miqdor oshsa, organizmdan chikarib tashlanadigan azot miqdorihamortadi, azot muvozanati ancha yuqori poronada saqlanadi. Organizmda azot zaxirasi deyarli yo`q. Keragidan ortiq, qabul qilingan oqsillar energiya manbai sifatida sarflanadi.
Organizmga kirgan azot miqdorini chiqarib tashlanadigan azot miqdoridan ko`p bo`lishi musbat azot muvozanati deyiladi. Aksincha, chikarib tashlangan azot miqdorining organizmga kirgan azot miqdoridan ko`p bo`lishi manfiy azot muvozanati deyiladi.
Tana massasini oshishi (o`sayotgan organizmlarda, uzoq davom etgan va ozib ketishga olib kelgan kasalliklardan tuzalayotgan davrda, xomiladorlik davomida) odatda musbat azot muvozanatiga olib keladi. Bunda organizmda oqsil sintezlash jarayoni ularning parchalanishidan tezrok kechadi. Azot organizmda saklanib keladi.
Oqsil etishmovchiligi (ovqatda oqsillar miqdorining kam bo`lishi yoki chala, biologik ximmatga ega bo`lmagan oqsillarni iste'mol qilish) oqsillarni uzlashtira olmaslik-manfiy azot muvozanatiga olib keladi, yog` va uglevodlarni etarli miqdorda iste'mol qilish organizmni azot yo`qotishdan saklab qolmaydi, ammo uglsvodlarga boy ovqat qabul qilish yo`qotilayotgan azot miqdorini 3-3,5 baravar kamaytiradi.
Kundalik xayotda oqsilsiz ovqat qabul qilish bir kechayu kunduzda kamida tananing 1 kg vazni 0,028 xisobida olganda 0,075g azot yo`qotishga olib keladi.
 Organizmda surunkali oqsil etishmovchiligi avvalo organizmning yukumli kasalliklarga kirish chidamliligini susaytiradi. Bundan tashkari, endokrin bezlar faoliyati buziladi. Gipofizning ollingi bulagidan gormon ishlab chiqarish, buyrak usti bezlaridan adrenalin ajralishi kamayadi, markaziy nerv sistemasi faoliyatlari shkastlanadi.
Organizmda oqsillarning me'yorida almashinuvi va sintezlanishi uchun ovqat bilan turli xildagi aminokislotalar tushib turishi shart. Oziq, moddalar tarkibidagi oqsillar 20 ta aminokislotadan to`zilgan. Bulardan 12tasi organizmda boshqa aminokislotalardan sintezlanadi va almashtirsa bo`ladigan aminokislotalarni tashkil qiladi. 8ta aminokislota esa organizmda esa sintezlanmaydi, ovqat bilan tayyor xolda qabul qilinishi kerak, shuning uchun ular almashtirib bo`lmaydigan aminokislotalar deyiladi.
Ovqatda almashtirib bo`lmaydigan aminokislotalardan birortasi bo`lmasa yoki etarli bo`lmasa, organizmda oqsil sintezi jiddiy bo`ziladi, manfiy azot muvozanati ro`y beradi. Odam uchun almashtirib bo`lmaydigan aminokislotalarga leysin, izoleysin, valin, metionin, lizin, treonin, fenilalalin va triptofan kiradi.
Oqsillarning aminokislotalar tarkibi xar xil bo`lganidan organizmning sintetik extiyoji uchun oqsillardan foydalanish imkoniyatihamxar xil. Shu munosabat bilan ovqat oqsillarining biologik kiymati degan tushuncha joriy qilingan. Aminokislotalar tarkibi bilan odam oqsillariga yak,in oqsillardan organizmning o`ziga xos oqsillarni sintezlanishi oson va samarali bo`ladi. Odam uchun bunday oqsillarni biologik k,immati katta. Shuning uchun ular to`la k,immatli oqsillar deyiladi. To`la k,inmatli oqsillarga gusht, tuxum, balik,, sut oqsillari kiradi.
Almashtirib bo`lmaydigan aminokislotalardan bittasi yoki bir nechtasi k,aysi ok,sidda kam bo`lsa u chala k,immatli xisoblanadi. Bunday oqsil organizmning oqsilga extiyojining ta'mnlay olmaydi.
Chala k,immatli oqsillarga jelatina, zein (makkajuxori oqsili) gliadin (burdoy oqsili), gordein (arpa oqsili) kiradi.
Oqsilga bo`lgan extiyoj odamning yoshi, jinsi, kasbi, turar ^joyining ikdimi va boshqa omillarga bog`liq, bo`ladi.;
Organizmning oqsilga bo`lgan o`rtacha extiyoji 90-100g, deb belgilangan. Iste'mol qilinadigan oqsillarning 30%ini xayvon oqsillari tashkil qilishi kerak. (sutkada)
Yog`lar almashinuvi. Tirik organizmda yog`lar va lipoidlar (yorsimon moddalar fosfatiddar, sterinlar, seribroziddar va boshqalar} uzlarining fizikaviy-kimyoviy Xossalari asosida bir guruxni tashkil qiladi, ular suvda erimaydi, ammo organiq erituvchilarda eriydi (yefir, spirt, benzol va boshqalarda), Bu moddalar plastik materiald va energiya manbai sifatida almashinuvda katta axamiyatga ega.
Lipidlarning plastik roli ularning hujayra membranasining tarkibida ekanligida. Membrananing ko`pgina xossalari lipiddarga borlik- yog`larning energetik roli juda katta. 1gr yog` oksidlanganda ajraladigan energiya miqdori 1g uglevod yoki 1g oqsil oksidlanganda ajraladigan energiya miqdoridan 2 baravar ko`p.
Xayvonlarning organizmida uchraydigan yog`lar palmitin, stearin, olein va boshqa yog` kislotalarning uchgliseridlaridir. Organizmdagi yog`ning ko`p qismi yog` to`qimasida bo`ladi. Hujayra to`zilmalarining tarkibidahamozrok yog` bor.
Hozirgi vaqtda kundalik ovqat tarkibidagi yog`larning eng kam miqdori ovqatdagi umumiy kaloriyaning 10%idan kam bo`lmasligi kerak, degan fikr bor. Katta yoshli odamning yog`larga bo`lgan o`rtacha kundalik extiyoji 80-100g, Shu jumladan usimlik yog`lari 25- ZOg va to`yinmagan yog` kislotalar miqdori 3-6g bo`lishi kerak. Xolesterin 1g, fosfolipidlar 5g bo`lsa kifoya. Kundalik eneggiya extiyojining 33% i yog`lar xisobiga qon dirilishi kerak. Yog`larga bo`lgan talab ikdimga qarab o`zgaradi, Shimoliy ikdim xududlarida ovqat tarkibidagi yog`lar energiyaga bo`lgan extiyojining 38-40%ni, o`rta xududlarda 33%, janubiy xududlarda esa 27-28% bo`lishi organizmning normal extiyoji xisoblanadi.
Uglevodlar almashinuvi va ularning ovqatlanishdagi axamiyati. Organizmda utlevodlar energiya manbai sifatida axamiyatga ega. 1g uglevod bilan organizm 4,0 kkal energiya qabul qiladi. Ayerob va anayerob yo`l bilan faqat glyukoza bevosita oksidlanish mumkin. Ammo, ovqat tarkibida uglevodlar asosan polisaxaridlar kraxmal va glikogen taklida, disharidlar saxaroza va laktoza shaklida va oz miqdorda monosaxaridlar glyukoza, fruktoza va galaktoza shaklida iste'mol qilinadi. Poli- va dpsaxaridlar parchalanmasdan surilmayd!. Ular uzlashtirilishidai avval xazim fermentlari ta'sirida monosaxaridlarga parchalanadi, keyin qonga suriladi.
qonga surilgan monosaxaridlarning, xususan glyukozaning 5% bialogik suyuqliklarda bo`ladi, talay qismini (55%)jigar qon dan ajratib olinadi, 15% skelet muskullariga va yog` tuqimasiga o`tadi, 25% nerv to`qimalariga, qonning shakilli elementlari, buyraklarga o`tadi. Jigar va muskullarda glyukoza glikogenga aylanadi va uglevodlar zaxirasini xosil qiladi. Zaxiradagi uglevod miqdori taxminan 150-200 g ni tashkil qiladi.
Uglevoddarning ba'zi birlari biologik faollikka ega. Organizmda ular maxsus vazifalarni bajaradilar, Askorbin kislota, geparin, qon guruxlarini belgilovchi geteropolisaxaridlar shunday uglevodlar xisoblanadi.
Organizmning normal faoliyati uchun qonda glyukoza miqdori bir xilda saklanishi shart. Odam qonida glyukoza miqdori 4,4-6,6 mmol yoki 80-120 mg%. Glyukozaning qonda sal kamayishihamzaiflik va xol qurishga olib keladi. Bunda eng avvalo markaziy nerv sistemasi faoliyati o`zgaradi. Glyukozaning qondagi miqdori 2,2-2,8 mmol l (40-50% mg%)ga tushib kolsa, odam talvasaga tushadi, alaxlaydi, xushidan ketadi. Gipoglikemiya deyiladigan bu xolat uzoq vaqt och qolgandat davo uchun yuboriladigan insulin miqdori oshib ketganida kuzatiladi. Uni bartaraf qilish uchun qonga glyukoza eritmasi yuborish yoki bemorga shirin choy ichirish kerak.
qonda glyukoza miqdorining oshib ketishi (giperglikemiya)hamuchrab turadi. Sog`lom odam birdan tez suriladigan uglevodlarni juda ko`p iste'mol kilsa, masalan juda ko`p muzkaymok esa, qondagi glyukoza miqdori 8,9-10,0 mmoll (160-180mg%)ga ko`tarilib ketishi mumkin. Bu alimentar giperglikemiya deyiladi. Patologik giperglikemiya insulin etishmovchiligida kuzatiladi va kandli diabetning o`ziga xos belgisi xisoblanadi.
Glyukoza miqdori biror sabab bilan qonda 10, 0 mmoll yoki 180mg% ga esa, glyukoza siydik bilan ajrala boshlaydi.
Yetuk yoshli odam kuniga 400-500g uglevod olishi kerak. Shu miqdorning 350-400g kraxmal, 50-100g mono- va disaxaridlar, 2g organiq kislotalar (limon, sut kislotasi ), 25g ovqat tolalari (kletchatka va pektin) dan iborat bo`lsa mak,sadga muvofik, xisoblanadi. Uglevodlarning kundalik eng kam miqdori 110-150g ga turri keladi.
Shunday qilib, katta yoshli odamga bir kecha-kunduzda taxminan 100g oqsil, 100g yog` va 400g uglevod iste'mol qilish tavsiya qilinadi. Demak, bu asosiy oziq, moddalarning nisbati 1:1:4 bo`lishi kerak. energiya ajralishi kuzda tutiladigan bo`lsa, bu nisbati 5:30:55% bo`ladi.
Suv va mineral tuzlar almashinuvi. Ovqasiz odam 45-60 kun yashashi mumkin, lekin suv ichmasa, bir necha kunda xalok bo`ladi. Suv organizmda erituvchi vazifasini bajaradi. Xayotning asosini taxlil qiladigan biokimyoviy reaksyyalar fakat suvda erigan moddalar o`rtasida sodir bo`lishi mumkin. Suv organizm suyuq muxitlarining izoosmotikligini saklash va qoldiq moddalarni chikdrib tashlash uchun zarur.
Organizmdagi suvning miqdori odam yoshiga, jinsiga, organizmning xolatiga borlik. Go`daklarda tana massasining 75%ini suv tashkil qiladi. Yosh yigitlarda bu miqdor 63%, kizlarda 52% bo`ladi. etuk yoshli erkak va ayollarda bu raqam 52% va 46% ni tashkil qiladi. Ayollar tanasida suv miqdorining nisbatan kam bo`lishi yor to`qimasi ko`prok bo`lishiga bog`liq. Boshqa to`qimalarga nisbatan yog` tukimasida suv juda kam. Agar tanadagi suv miqdori yog`siz massaga xisoblansa erkaklarda xam, ayollardaham73%, 2% bo`ladi.
Sog`lom odam qancha suv ichsa, shuncha suv ajratadi. Xavo harorati me'yorida bo`lsa, kuniga 2,5lga yaqin suyuqlik ichadi. Bu miqdorining yarmi ichimliklardagi suvga turri kelsa, ikkinchi yarmini taomlardagi suyuqlik va modda almashinuvi natijasida xosil bo`lgan metabolik suv tashkil qiladi.
Organizmning xar qanday xolda suvsizlanishi ko`ngilsiz oqibatlarga olib keladi. Organizmdagi suvning miqdori 5% ga kamaysa, odamning ish kobilyati pasayadi xoli kuriydi. Suv miqdoriniig 10% dan ko`p kamayishi og`ir suvsizlanish xisoblanadi. Bunda tana vazni kamayadi, qon qo`yilib, qon bosimi tushib ketadi, yurak faoliyati sustlashadi, siydik ajralishi keskin kamayadi, odamnipg tinka madori kurib, boshi og`riydi. Odam alaxlaydi, isitmasi chiqishi mumkin.
Suvsizlanish 15-20% ga yetganda, odam xalok bo`ladi.
Mendeleyev jadvalidagi elementlarning turttasi: kislorod, uglevod, vodorod va azot tana massasining 96% ini tashkil qiladi. qolgan 4%i kalsiy, fosfor, natriy, oltin gugurt, kaliy, xlor va magniyga tug`ri keladi. Bu 7 elementni makroyelementlar deyiladi. Ular skeletni shakillanishi va biologik suyuqliklarning osmotik bosimini xosil qilish uchun zarur. Bundan tashqari, kaliy natriy, kalsiy, fosfor qo`zg`aluvchan to`qimalarda potensiallarning yuzaga chiqishida, muskul kiskarishini ta'minlashi va energiya boy makro molukulyar moddalarning sintezlanishida ishtirok etadi.
Yetuk yoshli odam kuniga 4-5g natriy (10-12, 5g osh to`zi) iste'mol qilinadi. Bu miqdor organizmextiyojidan 2 marta ko`p, 2g natriy etarli bo`ladi. Kerakligidan ko`p miqdorda iste'mol qilingan tuz salomatlik uchun zarur. Ammo keragidan ko`p osh to`zi iste'mol qilish odat bo`lib qolgan.
qalayga bo`lgan extiyoj 2-Zg, Aralash ovqat qabul qiladigan odamning bu elegayentga bo`lgan extiyoji to`la qondiriladi.
Kalsiyga bo`lgan extiyoj bor-yuri 0, 6-0, 8g. Kalsiy tuzlari ichakda yomon suriladi. Shuning uchun ovqat tarkibidagi kalsiyning miqdori 3-4 g ko`p bo`lishi kerak.
Fosforhamsuyaklarning mustaxkamligini ta'minlaydi. O`nga bo`lgan extiyoj; 1-2 g. Bu ikkala elementga bo`lgan extiyojni qonlash uchun sut va sut maxsulotlarini eb ichib turish kerak.
Tuzlar almashinuvini boshqarish bir gurux gormonlarga borlik. Bu masala ichki sekresiya bezlari bobida batafsil bayon etiladi.
Aytib utilgan makroyelementlardan tashkari, organizmning normal faoliyati uchun yana 15 ga yakin elementlar zarur. Ularning jami miqdori tana massasining 0,01 %idanhamoz. Organizmning ularga extiyoji juda kam bo`lganidan mikroyelementlar, deb ataladi. Mikroyelementlardan gemoglobin va sitoxromlarning tarkibiy qismi bulmish temir, sitoxromoksidaza tarkibiga kiradigan mis, vitamin V₁₂ ning tarkibiy qismi bo`lgan kobal, ba'zi fermentlarning aktivatori marganes, qalqonsimon bez gormonlarning tarkibiy qismi yodni ko`rsatish mumkin.