26
Fuqarolik jamiyatining zamonaviy konsepsiyalarini ko‘rib chiqar ekanmiz, ularda mazkur
fenomenning ontologik va gnoseologik jihatlariga ijtimoiy qarashlar xilma-xilligini ko‘ramiz.
Ta’kidlash o‘rinliki, fuqarolik jamiyatining zamonaviy konsepsiyalari ijtimoiy muammolar
tahlilining tizimli mezonlarini ishlab chiqqanligi va ilmiy hamjamiyat oldiga original konseptual
va amaliy echimini talab qilayotgan yangi masalalarni ko‘ndalang qilib qo‘yganligi. XX asr
nafaqat texnik progress, balki tizimli fikrlash shakllanishi va hukmronligi davri bo‘lganligini
olimlar biladi. Aynan shunday vaqtda, fuqarolik jamiyati – ijtimoiy
borliqning tizimli tahlili
kontekstida o‘rganila boshlanadi. Bu albatta, bugun olim-faylasuflarga zamonaviy ijtimoiy-
iqtisodiy va siyosiy jarayonlarni nafaqat modellashtirish imkoniyatini, balki, ularning kelajagi
haqida aniq tasavvurlar paydo bo‘lishga olib keladi. Bugungi kunda ham fuqarolik jamiyatini
o‘rganish masalalarida bir qator muammolar mavjud: fuqarolik jamiyatining davlat va jamiyat
dixotomiyasi yoki sherikligi chegarasi, fuqarolik jamiyati institutlarining individ shaxsiy
hayotiga
dahl qilishi chegarasi qaerda, fuqarolik jamiyatini tushunishning bazaviy asoslari,
fuqarolik jamiyatini tushunishning universal yondashuvlari mavjudmi kabi masalalardir.
SHuning bilan birga, fuqarolik jamiyati haqidagi g‘oyalar va tasavvurlar genezisi, mazkur
fenomen antik va o‘rta asrlarda – davlat qiziqishlari jamiyat, va albatta xususiy qiziqishlardan
ustuvorligi kontekstida talqiq etilganligidan dalolat beradi. Antik va o‘rta asrlar olimlari ijodida
davlat, jamiyatdagi ijtimoiy munosabatlarni boshqarib turgan bosh institut sanalgan. Mazkur
jihat insoniyat rivojining dastlabki bosqichida, davlat va jamiyat o‘zaro hamkorligi va
dixotomiyasi borasidagi konsepsiyalar yo‘qligining asosiy omili hisoblanadi.
Fuqarolik jamiyati konseptual diskursining antik paradigmasi – fuqaroning ijtimoiy
boshqaruv sohasidagi roli va o‘rnini aniqlashdan iborat bo‘lgan. Agar ulardan ba’zilari, fuqarolar
davlatdan muayyan darajada avtonomdir (Arastu), boshqalar davlat boshliqlarini fuqaro va
jamiyat hayotini reglamentatsiya qilishga chaqirgan (Aflotun). Ularning har biri imkoni boricha
ideal davlat qurilmasini ishlab chiqishga harakat qilgan. Aynan shu
jihat fuqarolik jamiyati
keyingi konseptual ishlanmalari turli talqini va yondashuvlarni keltirib chiqardi.
O‘rta asr mutafakkirlarining antik davr olimlaridan farqi, ularning ijtimoiy munosabatlarni,
davlat va jamiyat munosabatlari shu jumladan, teologik xarakterga ega, antik falsafa esa ijtimoiy
munosabatlarni turli ranglarda ko‘rib chiqadi, shu nuqtai nazardan fuqarolik jamiyati diniy
paradigmasi o‘rta asrlarda shakllana boshlagan deyish mumkin.
SHarqning fuqarolik jamiyatini konseptual tushunishidagi o‘ziga xos jihat, ularning
mazkur fenomenga oid talqinlari fazilat, ma’rifat va o‘zaro mas’uliyat tushunchalari prizmasi
27
orqali amalga oshirilganligidadir, bunda ijtimoiy-falsafiy fikr o‘z diqqatini davlat
boshqaruvchilari va jamiyat a’zolari o‘rtasidagi munosabatlarning axloqiy-estetik jihatlariga
qaratgan.
YAngi davrda davlat roli masalasi yangicha anglay boshlanadi: agar antik davr va o‘rta
asrlarda ijtimoiy-falsafiy fikr davlat ustuvorligiga qaratilgan bo‘lsa,
bu davrga kelib, mazkur
nisbatda inson (fuqaro) fenomeni, o‘z huquqlari, ehtiyoji va qiziqishlari bilan birgalikdaustuvor
ahamiyat kasb eta boshlaydi. Davlat faqat mana shu qiziqishlarni mavjud bo‘lgan qonuniy tizim
doirasida amalga oshirilishini ta’minlovchi institut sifatida gavdalanadi.
YAngi davr ijtimoiy-falsafiy tafakkuri fundamental yutug‘i, davlat va jamiyat
tushunchalarini ajratganligida, bu fuqarolik jamiyatini tushunishda klassik paradigmasining
shakllanishiga asos bo‘lgan edi. Bu o‘z
navbatida, “davlat – fuqarolik jamiyat” dixotomiyasi
kuzatiluvchi konsepsiyalar shakllanishiga olib keladi. Birinchi marotaba YAngi davr
mutafakkirlari davlat va jamiyat qiziqishlarining turlicha bo‘lishiga o‘z diqqat e’tiborini qaratadi,
bunda davlat qonun ustuvorligiga tayansa, jamiyat esa xususiy mulkka.
Fuqarolik jamiyati
haqidagi konseptual diskursning asosiy muammolari sifatida, davlatning roli va davlat va jamiyat
o‘zaro munosabatlarining mezonlari qanday (axloqiy ideal va real siyosat nisbati mezonlari)
degan masala ko‘ndalang turadi.
Fuqarolik jamiyati fenomenini konseptual qayta tushunishda kuzatilgan jiddiy rivojiga
qaramay, ilmiy pozitsiyalarni o‘rganish asosida, ularning qarashlari turli g‘oyaviy asosdan
mahrum emasligi aniqlandi, bu esa o‘z navbatida, fuqarolik jamiyati mazmun va mohiyatini
tushunishda sub’ektivizmning kuchayishiga olib kelgan. Va yana bir kamchiligi sifatida davlat
va jamiyat o‘rtasidagi chegaralar hanuz belgilanmaganligi masalasi bo‘lib, bu mazkur
yo‘nalishda ilmiy tadqiqot ishlarini olib borishda ma’lum darajada to‘sqinlik qiladi.
Fuqarolik jamiyatini o‘rganishda zamonaviy ijtimoiy-falsafiy tafakurning muhim yutug‘i
sifatida esa, bu sohani o‘rganishing yangi ilmiy yondashuvi sifatda – tizimli paradigmaning
shakllanishi bo‘ldi. O‘z navbatida, bu fuqarolik jamiyatining normativ idrok etishdan uni
transformatsiyalashayotgan fuqarolik jamiyatini zamonaviy konseptual diskursi turli
yo‘nalishlarini o‘rganish kontekstida, empirik tahlil qilishga o‘tish tendensiyalarini kuchaytirdi.
Umuman, hozirgi zamon ilg‘or demokratik mamlakatlar jamiyatshunos olimlarining
fuqarolik jamiyati to‘g‘risidagi nazariy qarashlari bir tizimga keltirilsa, u holda fuqarolik
jamiyati – bu:
Dostları ilə paylaş: