222
inflyatsiya bo’lganda ishlab chiqarishning hohlangan hajmiga erishish hamda
tashqi balans, ya’ni to’lov yoki savdo balansi nolga teng bo’lishiga erishish
qatnashadi.
R. Mandell ishlarida pul-kredit va byudjet-soliq
siyosati vositalaridan
foydalanish, bu model kapitalning xalqaro harakatini ko’zda tutgan sharoitda bir
vaqtda ichki va tashqi muvozanatga erishishga imkon beradi.
Ichki va tashqi muvozanat muammosining nazariy jihati ko’pincha IS-LM
ning bir muncha modifikatsiyalangan modeliga to’lov
balansi muvozanatini
ko’rsatuvchi VR chizig’ini qo’shib qo’llash sifatida qaraladi. Bu model valyuta
kursining turli tartiblari uchun quriladi. Mukammal kapital harakatiga ega bo’lgan
kichik ochiq iqtisodiyot Mandell-Fleming modeli yordamida tahlil qilinishi
mumkin. R. Mandell va M.Fleming o’z tadqiqotlarida pul-kredit va byudjet-soliq
siyosati ichki va tashqi muvozanatga turli nisbiy ta’sir o’tkazishini aniqladilar.Ular
qayd etilgan ayirboshlash kursida monetar siyosat to’lov
balansini tartibga
solishda, fiskal siyosat esa ichki muvozanatni tartibga solishda nisbiy afzallikka
ega ekanligini ko’rsatdilar. Bu qoidani Mandellning samarali bozorni sinflash
tamoyili deb atashadi.
Suzib yuruvchi ayirboshlash kursida
ichki va tashqi muvozanatni
ta’minlashda pul-kredit hamda byudjet-soliq siyosatining natijalari aksincha
bo’ladi, ya’ni byudjet-soliq siyosati tashqi savdo va to’lov balansini tartibga solish
orqali tashqi balansni, pul-kredit siyosati esa ichki balansni ta’minlashda
nisbiy
afzallikka ega bo’ladi.
Ichki va tashqi muvozanatni ta’minlash modeli XVF qarzlari hisobiga
barqarorlashtirish siyosati va tarkibiy qayta qurishlarni o’tkazgan ko’plab
mamlakatlar tomonidan qo’llanilgan. XVF dasturlarida bu modelda uchta maqsad
va uchta vosita qo’llanilgan. Bu modelga muvofiq, byudjet-soliq
siyosati ichki
balans bilan, real valyuta kursi joriy operatsiyalar hisobi bilan, pul-kredit siyosati
xorijiy valyutaning zahiralari hajmi bilan bog’langan.Bu modelda tashqi balans
223
maqsadi ikki tarkibiy qismga, ya’ni joriy operatsiyalar hisobi va valyuta zahiralari
darajasiga ajratiladi. Bunda quyidagi uchta qoida qo’llaniladi:
1)
agar inflyatsiya juda yuqori bo’lsa, byudjet taqchilligini kamaytirish
kerak;
2)
agar joriy opreatsiyalar hisobi taqchilligi yuqori bo’lsa, real
ayirboshlash kursini pasaytirish zarur;
3)
agar xorijiy valyuta zahiralari juda kam
yoki juda tez qisqarayotgan
bo’lsa, pul-kredit siyosatini qat’iylashtirish lozim.
Dostları ilə paylaş: