196
avvalo, korxonalarda ishchi kuchining tarkibi va qo’nimsizligini
belgilovchi kasbiy va mintaqaviy mehnat
bozorlarini nazarda tutmoq
kerak.
Ish haqi siyosati, uning tizimlarini ishlab chiqish va joriy qilish
korxona (firma) kadrlarining muayyan kasb malaka tarkibini moddiy
rag’batlantirishga bo’lgan ehtiyoji bilan belgilanadi. Bu jadvalda
umumlashtirilgan holda berilgan.
Ish haqi darajasini razryadlar bo’yicha
aniqlash yoki har bir
razryadning pul ifodasiga «bahosini» belgilash ikki omilga: mazkur
korxona
(firma)ning
ijtimoiy-iqtisodiy
siyosatiga
va
boshqa
kompaniyalardagi shu kabi kasb va malakaga ega bo’lgan xodimlarning
ish haqi bo’yicha statistik ma’lumotlariga tayanadi. Korxona (firma)ning
ijtimoiy-iqtisodiy siyosati borasida uning rahbari quyidagi omillarga:
korxonaning moliyaviy ahvoli, rentabelligi,
faoliyat xususiyati va
hokazolarga asoslanadi. Lekin, bozor iqtisodiyoti sharoitlarida ish haqi
siyosati va darajasini belgilash uchun bu omillar kamlik qiladi. Bu o’rinda
kompaniyaning mehnat bozoridagi kadrlar qo’nimsizligining yuqoriligi
yangi xodimlarni yig’ishdagi qiyin chiliklar va boshqa shu kabi omillar
bo’yicha raqobatbardoshligini aniqlash katta ahamiyatga egadir. Bu sohada
mehnat bo’yicha munitsipal organlar tomonidan o’tkaziladigan ish haqi
yuzasidan statistik tadqiqotlar muhim rol o’ynaydi.
Kompaniyalar
o’rtasida ish haqi masalalari bo’yicha har ikki tomon uchun qulay bo’lgan
axborotlar almashinuvi, tarmoqlarga oid jamoa shartnomalari ham ma’lum
rol o’ynaydi. Bu o’rinda gap muhim kasb egalarining ish haqlari, tarif
etkalari va stavkalari xususida bormoqda.
Korxona (firma) o’z imkoniyatlarini, mehnat bozorida sodir bo’lgan
vaziyatda ish haqi shartlari va darajalarini tahlil qilib, xodimlar uchun ish
haqi stavkalari darajasini belgilaydi. Korxona mehnat bozorida bir xil
kasblar bo’yicha ish haqi stavkalarini bozor stavkalaridan yuqoriroq,
boshqa ya’ni mehnat bozorida ortiqcha bo’lgan kasblar bo’yicha esa
pastroq belgilashi mumkin. YUqori ish haqi
korxona uchun ishchi kuchi
xarajatlariga har doim ham ta’sir qilavermaydi. Bu o’rinda korxonadagi
mehnat unumdorligi darajasi, ishchi kuchi xarajatlarining umumiy
xarajatlarga nisbati, olinadigan foydalarning joriy darajasi,
korxonaning
rivojlanish istiqbollari, xodimlarning ish haqi xarajatlarining yuqori
narxlari orqali ularni iste’molchi zimmasiga yuklash katta rol o’ynaydi.
Korxonada ish haqi tuzilmasini ishlab chiqish shaxsga bog’liq bo’lmagan
jarayon bo’lib, u ish sifati, uning samaradorligi muammolarini hal
qilmaydi. Xodimlar mehnatiga haq to’lash
miqdorlarini belgilashda
197
korxona ma’muriyatining oldida shunday savol tug’iladi: bir xil malaka
darajasiga ega bo’lgan barcha xodimlar bir xilda ish haqi olishlari
kerakmi? Agar olishlari kerak bo’lmasa, u holda ish haqini qanday
mezonlar bo’yicha belgilash kerak?
Xodimlar ish haqini ularning mehnat samaradorligini oshirish
jihatdan boshqarish ikki tamoyilga asoslanishi mumkin, ya’ni bazaviy ish
haqi stavkalarini o’zgartirish; xodimlarni
mehnat natijalariga qarab
mukofotlash.
Dostları ilə paylaş: