manbalarni izlab topish;
v) belgilangan maqsad uchun xizmat qiladigan nazariy va amaliy
manbalarni qaysisini va qaerda ishlashni rejalashtirish.
Insonni tarbiyalash, uni bilim olishga, mehnat qilishga undash va bu hatti-
harakatini asta-sekin ko'nikmaga aylantirib borish lozim.
Mukammal insonni tarbiyalashni ikkita ko'rsatgich bilan bog'lash mumkin:
Tarbiya – har bir insonning hayotda yashashi jarayonida orttirgan saboqlari
va intellektual salohiyatlarining ijobiy ko'nikmasini o'zgalarga berish jarayoni.
Tarbiyalanganlik – milliy
urf-odatimiz mezoniga kirmagan, o'zgalarning
nafratini qo'zg'atadigan hatti-harakatlardan o'zini tiya bilish.
Mamlakatimizda komil inson tarbiyasini davlat siyosatining ustivor sohasi
deb e'lon qilingan komil, ma'naviy barkamol shaxs deganda ongi yuksak, mustaqil
fikrlay oladigan, xulq-atvori bilan o'zgalarga ibrat bo'ladigan bilimli, ma'rifatli
kishilarni tushunamiz. Ilm-ma'rifatlilik kuch-quvvat manbai, qalbga nur, o'ziga
ziyo bag'ishlaydigan buyuk ne'matdir. Shu sababli ham
inson hayotda qunt bilan
ilmni o'rganishi tufayli aql-zakovati yuksaladi, baxtli hayot uchun kurashadi. Aql –
insonning epchillik, bunyodkorlik, insonparvarlik sifatlari majmuasidan iboratdir.
Insonlarning bilimi qanchalik keng va chuqur bo'lsa, u shunchalik kamtar bo'ladi.
Kamtarlik – donolikning belgisidir. Dono kishilar bilganlaridan ko'ra bilmaganlari
ko'p ekanini tasavvur eta oladilar. Buyuk faylasuf Suqrotning «Men bir narsani
bilaman, u ham bo'lsa – hech narsani bilmasligimdir» degan fikrlarida ham shu
ma'no bor. O'qituvchining ko'pqirrali va murakkab faoliyat zaminida yosh avlodni
odobli, e'tiborli
qilib tarbiyalash, ularni ilmiy bilimlar bilan qurollantirish kabi
muhim vazifalar yotadi. Bularni amalga oshirish esa o'qituvchining xilma-xil
faoliyatiga bog'liq: yoshlarni o'qitish, darsdan tashqari tarbiyaviy ishlarni tashkil
eta bilish va o'tkazish, targ'ibot ishlarini olib borish va boshqalar. Bularning
hammasi o'qituvchidan chuqur bilimlarga ega bo'lishni, o'z
sohasini, bolalarni
sevishni talab etadi. Pedagogik faoliyat jarayonida o'qituvchi er yuzidagi eng
murakkab va qimmatli narsani – odamning ichki dunyosini tarkib toptirish bilan
shug'ullanadilar va buni odam hayotining eng ma'suliyatli davrida (bolalik,
o'smirlik va o'spirinlik davrida) amalga oshiradilar.
Pedagoglik kasbining xarakteri belgilaridan biri shuki,
jamiyat oldida
o'qituvchining ma'naviy ma'suliyati juda yuksak bo'ladi.
Buyuk Yunon faylasufi Platon, agar kavushdo'z yomon usta bo'lsa, davlat
unchalik ko'p zarar ko'rmaydi, fuqarolar birmuncha yomonroq kiyinib yuradilar
xolos, ammo bolalarni tarbiyalovchi kishi o'z vazifalarini yomon bajarsa,
mamlakatda nodon va yomon odamlarning butun bir
avlodi vujudga keladi deb
yozgan edi. Pedagogik faoliyatning xususiyati shundan iboratki, o'qituvchi o'zining
o'quvchilarga berayotgan bilim va fazilatlarning hammasiga o'zi ega bo'lishi lozim,
bundan tashqari, o'zi bolalarga shunday ta'sir o'tkazishi kerakki, bolalar o'qituvchi
berayotgan narsalarni (bilimlarni ham, e'tiqodlarni ham) o'zlariga o'zlashtirib va
singdirib olishlari lozim. Buning uchun o'qituvchi ham o'qitishi, ham o'zi o'qishi,
tarbiyalashi va o'zini o'zi tarbiyalashi bilan shug'ullanishi lozim bo'ladi.
«Tarbiyachi shaxsning yosh qalbga bo'lgan ta'siri shunday bir tarbiyaviy kuchdirki,
darsliklar ham, ahloq to'g'risidagi nasihatlar, jazolash va rag'batlantirish sistemasi
ham bu kuchning o'rnini bosa olmaydi» deb yozgan edi buyuk rus pedagogi
K.D.Ushinskiy. Pedagogning ma'suliyati haqida buyuk L.Tolstoy shunday deb
yozgan edi «Tarbiyalash muvaffaqiyatli bo'lishi uchun
tarbiyalovchi kishilar sira
to'xtamay o'zlarini tarbiyalab borishlari kerak».
Dostları ilə paylaş: