39
rivojlangan. 3. Ko’pchiligining ko’zi bo’ladi. 4. Ular ba’zan bitta, ba’zan bir nechta
tuxum qo’yishi mumkin.
Monogeniyalarning gavdasi ikki qavatli kutikula bilan qoplangan.
Kutikula
ostida xalqali va bo’ylama muskul qavatlari yotadi. Teri-muskul xaltasidan keyin
gavda bo’shlig’i parenxima hujayralari bilan to’lgan. Monogenetik so’rg’ichlarda
yopishuv organlari juda ham yaxshi rivojlangan bo’lib, ular tananing bosh va orqa
uchlarida joylashgan.
Ularning bosh qismidagi yopishuv organlari parazit oziqlanayotgan paytda
xo’jayini tanasiga yopishib turish vazifasini bajaradi. Gavdaning orqa uchida esa
ancha takomillashgan va murakkab tuzilgan yopishuv organi - disk joylashgan.
Diskning ichida xitinli, har xil katta-kichiklikdagi 10 tadan 16
tagacha ilmoqchalar
bor. Ba’zi vakillarida disk va ilmoqchalardan tashqari tananing orqa uchida bir nechta
so’rg’ichlari ham bo’ladi. Monogenetik so’rg’ichlilarda ovqat xazm qilish organlari
yaxshi rivojlangan.
Og’iz teshigi gavdasining oldingi qismida joylashgan. Monogeniyalarning
katta yoki kichikligiga qarab ichaklari shoxlangan yoki shaoxlanmagan bo’ladi. Yirik
turlarida ichaklari shoxlangan bo’lib, gavdasining eng chetki qismigacha boradi. Bu
guruxga kiruvchi monogeniyalar xo’jayinining shilimshiq moddalari, epiteliya
hujayralari va qoni bilan oziqlanadi.
Ayirish organlari boshqa yassi chuvalchanglardagi singari protonefridiya tipida
tuzilgan. Nerv sistemasi tomoq oldida joylashgan bir juft nerv gangliyasi va ulardan
gavda bo’ylab ketadigan uch juft nerv tomirlaridan iborat. Bu nerv tomirlarini
ko’ndalang joylashgan nerv tomirlari tutashtirib turadi.
Sezgi organlari yaxshi
rivojlanmagan, faqat ayrim turlari tanasining oldingi qismida ko’zlari bo’ladi.
Jinsiy organlarining tuzilishi boshqa yassi chuvalchanglarnikiga o’xshash
bo’ladi. Urug’donlari bitta yoki ko’p bo’ladi, tuxumdonlari esa bitta bo’ladi.
Ular oraliq xo’jayinsiz rivojlanadi, ya’ni hayotiy jarayonida xo’jayin
almashinish va nasl gallanish sodir bo’lmaydi.
Odatda ikki individ jinsiy teshiklari tashqariga ochilgan old tomoni bilan bir-
biriga yopishadi va spermalarini almashishadi. Monogeniyalarning tuxumlari
sharsimon, ovalsimon va ipsimon bo’ladi. Urug’langan tuxum hujayralari suvga
chiqariladi. Tirik tug’uvchi turlari ham mavjud. Otalangan tuxumninig suvda
rivojlanishi natijasida ustki tomonidan kiprikchalar bilan qoplangan cho’ziq gavdali
lichinka chiqadi. Lichinka kiprikchalari yordamida suvda harakat qiladi.
Lichinka
tanasining orqa uchida disk va ilmoqchalar, oldingi uchida esa ko’zlar, bezlar va
og’iz joylashgan. Ularda nerv va sezgi organlari yaxshi rivojlangan. Lichinkalarning
keyingi taraqqiyoti xo’jayini organizmida ketadi, ya’ni ular ma’lum vaqt suvda erkin
suzib yurib hayot kechirgach, o’z xo’jayini tanasiga yopishadi va kiprikchalarini
yo’qotib, jinsiy voyaga etadi. SHuni ham aytib o’tish kerak-ki,
lichinkalarning
voyaga etish muddati hamma tur monogeniyalarda ham bir xil bo’lmaydi. Masalan:
daktilogirus avlodining lichinkalari 7-9 kunda voyaga etib, tuxum qo’ya boshlaydi.
Baqaning siydik pufagida parazitlik qiluvchi baqa ko’p so’rg’ichlisining lichinkalari
o’z xo’jayinlariga o’xshab 3 yildan keyin jinsiy voyaga etadi.
Monogeniyalarning ayrim turlari baliqlarda ko’plab parazitlik qilib,
baliqchilikka katta zarar keltiradi.
40
MDX mamlakatlaridan Rossiya, Ukraina va Belorussiyada baliqchilik
xo’jaliklarida ayniqsa, karpsimon baliqlarda monogeniyalardan daktilogirus
avlodining turlari (Dactylogyrus vastator) ko’p tarqalgan bo’lib, daktilogiroz
kasalligini keltirib chiqaradi va bu kasallikdan yosh baliqchalar
yoppasiga qirilib
ketadi. Daktilogiruslar baliqlarning jabralarida parazitlik qilib, jabraning epiteliya
to’qimasini emiradi. Natijada baliqlarning nafas olishi qiyinlashadi. o’sish va
semirishdan to’xtaydi. Bir necha kun ichida ko’plab baliqlar nobud bo’ladi.
Daktilogirusning uzunligi 1-3 mm, ular baliqlar jabrasida parazitlik qiladi va o’sha
joyga tuxum qo’yadi. Tuxumdan kiprikli lichinka chiqadi. Lichinka shu joyda voyaga
etadi. SHuningdek, monogeniyalardan yana bir avlodi - girodaktilusning vakillari
(Gyrodactylus elegans) ham baliqlarning xavfli parazitlari hisoblanib, girodaktilyoz
kasalligini keltirib chiqaradi. Girodaktilus biologik jaxatdan juda g’alati.
Ular ham
germafrodit bo’lib, bitta urug’doni va tuxumdoni bor, tirik lichinka tug’adi. SHuning
uchun parazit bachadonida doimo rivojlanayotgan embrionlari (lichinkalari) bo’ladi,
ya’ni voyaga etgan chuvalchang bachadonida faqat bitta tuxum bo’lib, bundan
Dostları ilə paylaş: