T.me/akrommalik www.facebook.com/akrom.malik2020 Аna shunday hududlarda Islomga ham, musulmonlarga ham, Boburshohga
ham, boburiylarga ham behad kuchli adovat borligini
Аnjelina anglay
boshladi.
Аyodhiyaga borganida qadimiy Bobur masjidi buzib tashlanganligini
k
o‘rdi. Shu masjidga yaqin musulmon mahallasidagi odamlar bilan
suhbatlashish istagi uy
g‘ondi. Bu yerda boburiylar, deb ataladigan bir urug‘
bor ekan. Ular bevosita Boburshohning naslidan emas, faqat Boburiylar
davlatining Movarounnahrdan kelgan xizmatchilari ekan.
Аnjelinaga mahalliy mutaxassislardan ikki kishi: Аshoka va Guru
biriktirilgan edi.
Аshoka Londonda tarix va sanʼat yo‘nalishida taʼlim olgan, Yangi
Dehlida shaxsiy maktabi bor, juda madaniyatli, millatparvar odam edi. U
o‘zini yozuvchi Rabindranth Thakurga qarindoshligini aytib faxrlanardi.
Guru esa Yangi Dehligi Banoras shtatidan kelgan. U shu yerda taʼlim
olgan. Hind tili, lahjalari, urf
–odatlarini mukammal biladi, lekin har qanday
gapining ohangida Bobur, boburiylar va musulmonlar haqida biror salbiy fikr
aytishga
o‘ch edi, buni Аnjelina sezdi.
– Musulmonlar gaplashishga arzimaydi, deb o‘ylayman, xonim, –
dedi Guru.
– Sizga aytganimdek, ularning dini bosqinchilikka buyuradi. Ular
yurtimizni bosib olishgan. Dinlarini majburan tiqishtirishgan. Shuning uchun,
ularning bizning yurta gapirish tugul, yashashga ham haqlari y
o‘q.
Ulardan qanday maʼlumot olishingiz mumkin, axir? Mana, biz
hammasini sizga batafsil tushuntiryapmiz-ku!
– Guru sohib, – dedi Аnjelina. – Fikrlaringizga eʼtirozim bor.
Insonlarni bunday tahqirlash t
o‘g‘ri emas. Men ular bilan gaplashishim
shart.
– Guru, do‘stim, – dedi Аshoka yumshoqlik bilan. – Qo‘y, shu
gaplaringni. Xonim
o‘z loyihasi asosida ishlashi kerak. – Аshoka shunday