Ijtimoiy siyosat – bu davlatning daromadlar taqsimotidagi tengsizlikni
yumshatishga va bozor iqtisodiyoti qatnashchilari o’rtasidagi ziddiyatlarni bartaraf
qilishag yo’naltirilgan siyosatdir.
Aholini ijtimoiy himoyalash chora-tadbirlari tizimidagi eng asosiy yo’nalish – bu narxlar erkinlashtirilishni va pulning qadrsizlanish darajasiga ortib
borishi munosabati bilan daromadlarning eng kam va o’rtacha darajasini muntazam
oshirib borish hisoblanadi. “Ma‘lumki, malakatimzda kam ta‘minlangan oilalarni
bepul sigir berish yo’li bilan qo’llab-quvvatlash alohida e‘tibor qaratiladi. Masalan,
2006 yildan hozirga qadar nan shunday oilalar uchun 103 mingdan ziyod qoramol
berildi. Natijasida 2009 yilning birinchi yanvargacha shaxsiy yordamchi va dehqon
xo’jaliklari qoramol boquvchi sifatida ro’yxatga olingan fuqarolarning umumiy soni
bir million 100 mingdan ko’proqni tashkil etdi. Shulardan 54 ming kishiga yangi
mehnat darajasiga berildi, bir yuz o’n bir ming fuqaroning esa mavjud mehnat
daftarchasiga ish staji tegishli tartibda qayd etildi”
1
.
Aholining ijtimoiy himoyalashning ikkinchi yo’nalishi – ichki iste‘mol
bozorini himoya qilish, hamda oziq-ovqat mahsulotlari va nooziq – ovqat mollari
asosiy turlari iste‘molini muayyan darajada saqlab turish bo’ldi. Bunga erishishida
muhim mahsulotlar eksportini bojxona tizimi orqali nazorat qilish va ulrga yuqori
boj to’lovlari joriy etish, kundalik zarur tovarlarni me‘yorlangan tarzda sotishni
tashkil qilish kabi tadbirlar katta ahamiyaga ega bo’ladi.
Ijtimoiy siyosatni amalga oshirishning uchinchi yo’nalishi - aholining kam
ta‘minlangan tabaqalarning ijtimoiy himoyalash va qullab-quvvatlash borasida
kuchli chora-tadbirlar o’tkazganligi bo’ldi. Masalan, pensionerlar, nogironlar, ko’p
bolali va kam daromadli oilalar, ishsizlar, o’quvchi yoshlar hamda qayd etilgan
miqdorda daromad oluvchi kishilar turli xil yo’llar bilan himoya qilib borildi. Yalpi
ijtimoiy kafolatlar tizimdan ishonchli ijtimoiy kafolatlari va aholini ijtimoiy qo’llab-
quvvatlash tiziiga izchillik bilan o’tish-ijtimoiy siyosati amalga oshirishga, ijtimoiy
himoya vositasini kuchaytirishda sifat jihatdan yangi bosqich boshlanishini
bildiradi.
Xullas, islohotlar davridagi davlat aholining muhtoj tabaqalarni qo’llav-
quvvatlash bilan birga, o’z mehnat faoliyati orqali oilasining farovonligini
ta‘minlashga haraqat qilayotgan kishilar uchun teng sharoit va qo’lay imkoniyat
yaratib bormoqda.
