103
qolish emas, balki ushbu jarayonni korxona faoliyatining
tarkibiy
qismiga aylantirish, lozim degan xulosaga kelinmoqda,
(1.21-chizma). Shuning natijasida personalni rivojlantirish
investitsiya bilan uzviy bog‘liq holatga aylanadi. Ya’ni,
personalni rivojlantirish sarf-xarajatlar moddasidan investitsiya
obyekti darajasiga ko‘tarildi. Har qanday investitsiyalar kabi
personalni rivojlantirish investitsiyalari ham sarmoya samara-
dorligini doimiy baholab borish personalni rivojlantirish uchun
investitsiyalar korxona samaradorligini
bugungi kunda qanday
oshirilganligi va kelajakda qanday oshirilishini baholashni
taqozo etadi.
Personalni rivojlantirishning mohiyati shundaki, insonlar
kompaniya yoki firmaning asosiy
raqobat boyligi hisoblanadi.
Ulardagi salohiyat korxona muvaffaqiyatining strategik
ahamiyatga ega omili bo‘lib, uning
muvaffaqiyatli faoliyat
ko‘rsatishini belgilab beradi.
Xorijiy firmalarning mutaxassislari personalni
rivojlantirishning turli uslublari samaradorligini tadqiq etar
ekanlar, kutilmagan xulosaga keladilar: katta yoshdagi xodimlar
ham xuddi bolalardek o‘qishar ekan. Ya’ni, kompaniya va firma
rahbarlari, menejerlar, mutaxassislar o‘zlari bilmaydigan narsani
egallashlari talab etilgandagina o‘qish xohishini bildirar ekanlar.
Xodimlarga xizmat vazifalari kengaytirilgan yangi lavozimlar
taklif qilinishi personalni rivojlantirishning
eng samarali usuli
ekan. Insondan yangi, ilgari unga noma’lum bo‘lgan ishni
bajarish talab etilganda, u kasbiy rivojlanishda sifat jihatidan
sakrash qilar ekan.
Bugungi tez o‘zgarib borayotgan
sharoitlarda personalni
rivojlantirishda
quyidagi holatlarga duch kelinishi mumkin:
1. Xodim mehnat maqomini saqlab turishi, tiklashi va
oshirishi uchun noqulay vaziyatlarga faol qarshilik ko‘rsatishi.
Ya’ni, mehnat maqomini ushlab qolish, tiklash va hatto oshirish
uchun
qo‘shimcha jismoniy va aqliy kuch sarflashga (malaka
oshirish, yanada unumliroq ishlash)
astoydil harakat qilishi.
104
1.22-chizma. Personalni rivojlantirishning siklli modeli
2. Jiddiy yon bosish: ish haqi kamayishi,
har qanaqa ishni
bajarishga rozi bo‘lishi yoki umuman, o‘z ishini yo‘qotish,
nafaqa yoki jamg‘argan mablag‘lari hisobiga yashashga
moyillik. Bunday hollarda inson qo‘shimcha jismoniy va aqliy
kuch sarflashni xohlamasligi tabiiydir. U hatto, kamroq malaka
talab etadigan yoki qiziqarli bo‘lmagan ishga ham o‘tishga
monelik qilmaydi.
105
Bu toifadagi xodimlar o‘z qimmatini yetarlicha
qadrlamaydilar, mehnat bozorida raqobat qila olmaydilar.
Ularni
noqulay sharoitlarga bo‘ysunuvchi xodimlar deyish mumkin.
3. Inson an’anaviy ish vaqti o‘zgartirilishi (to‘liqsiz
ish kuni yoki to‘liqsiz ish haftasi)ga rozi. Shu bilan birga, u
yanada keskinroq o‘zgarishlarga (masalan, ishchi–xodimlikdan
tadbirkorlikka o‘tishga) qarshilik qilmaydi. To‘liqsiz ish
kuni yoki ish haftasi
bunday holda unga boshqa ish qidirish,
malakasini oshirish, yangi (turdosh)
kasb egallash, o‘z
tadbirkorlik ishini boshlash uchun qulay imkoniyat tug‘diradi.
Yuqorida qayd etilgan yondashuvlarni korxona umumiy
strategiyasi
bilan muvofiqlashtirish quyidagicha amalga
oshirilishi mumkin:
— yuqoriroq bo‘sh lavozimlarni o‘z xodimlari hisobiga
to‘ldirish (mansabda o‘stirish);
— bo‘sh qolgan ishchi kuchini ishlab chiqarishning ishchi
kuchlariga ehtiyoji bo‘lgan uchastkalariga o‘tkazish;
—
ishlab chiqarish zaruriyati yoki xodim qiziqishini hisobga
olgan holda, ma’muriyat va xodimlar tashabbusi bilan ish
joylarini
almashtirish;
—
ishchi kuchiga ehtiyoj sezilarli darajada kamayganda
ham, xodimning mehnat salohiyatidan to‘liq foydalanilmagan
hollarda uni saqlab qolish.
Dostları ilə paylaş: