Barnabas İncili 222
Ben bu kitabın tamamını okuyamadım, çünkü ben kitaplığımda
iken baş kâhin onu bir İsmail’inin yazmış olduğunu söyleyerek
beni men etti.” O zaman İsa dedi, “Artık tekrar bir daha gerçeği
saklamamaya bak. Çünkü Mesih'e inanmakla Allah insanlara
kurtuluş verecek ve Onsuz kimse kurtulamayacak” Ve İsa
konuşmasını burada bitirdi.
Bunun üzerine, yemeye oturuyorlardı ki, bir de ne görelim,
İsa'nın ayaklan dibinde ağlayan Meryem Nikodemus'un yani
yazıcının evine girip, ağlayarak kendini İsa'nın ayaklarının
dibine bıraktı ve dedi, “Rab, senin sayende Allah'ın rahmetini
gören kulunun bir kız kardeşi ve bir erkek kardeşi şimdi ölüm
tehlikesiyle hasta yatıyor.” İsa karşılık verdi; “Evin nerededir?
Söyle bana, çünkü onun sıhhati için Allah'a dua etmeye
geleceğim.” Meryem cevap verdi, “Betani erkek ve kız
kardeşimin
memleketidir.
Benim
kendi
memleketim
Magdala'dır; erkek kardeşim Betani'dedir.” İsa kadına dedi,
“Hemen doğru erkek kardeşinin evine git ve orada beni bekle.
Onu iyileştirmeye geleceğim. Ve korkma, çünkü o ölmeyecek.”
Kadın ayrıldı ve Betani'ye vardığında erkek kardeşinin o gün
ölmüş olduğunu gördü. Bunun üzerine onu babalarının kabrine
koydular.
İsa Nikodemus'un evinde iki gün kaldı ve üçüncü gün
Beytanya'ya gitmek üzere ayrıldı ve kasabaya yaklaştığında,
Meryem'e gelmekte olduğunu söylemeleri için havarilerinden
ikisini önden gönderdi. Kadın koşarak kasaba dışına çıktı ve
İsa'yı bulunca ağlayarak dedi, “Rab, kardeşimin ölmeyeceğini
söylemiştin; şimdi ise dört gündür gömülü bulunuyor. Allah
için, ben seni çağırmadan önce gelmiş olsaydın, o zaman
ölmezdi!” İsa karşılık verdi, “Kardeşin ölmüş değil, uyuyor. Bu
bakımdan, ben onu uyandırmak için geliyorum.” Meryem
ağlayarak cevap verdi “Rab, böyle bir uykudan o Hüküm
Günü'nde Allah'ın meleğinin surunun sesiyle uyanacaktır.” İsa
karşılık verdi, “Meryem, bana inan ki o, o günden önce
kalkacak.