İQTİSADİ MALİYYƏ GÖSTƏRİCİSİNİN
QİYMƏTLƏNDİRİLMƏSİ
–
keçid
i
qtisadiyyatında maliyyə münasibətlərindən irəli
g
ələn və statistik müşahidələrin nəticələrində
bilavasit
ə əks olunmayan hadisələrin obyektiv
xüsusiyy
ətlərinin alınmasına yönəldilən statistik
işlərin bir hissəsidir. Bu maliyyə hesabları əmək
statistikası göstəricilərinin və vergi statistikası
üzr
ə rəsmi statistika hesabatlarına göstəricilərin
əlavə edilməsi yolu ilə ən mühüm maliyyə
göst
əricilərinin (məhsul satışından mədaxil, onun
istehsalına çəkilən xərclər, mənfəət və s.)
formalaşdırılmasını tələb edir. Məsələn, mənfəətin
d
əqiqləşdirilməyən
h
əcminin
qiym
ətləndirilməsində,
iqtisadiyyatın
bütün
sah
ələrinin müəssisə və təşkilatlarının mənfəətinin
ümumi h
əcminin müəyyən edilməsi üçün vergi
xidm
əti orqanları və rəsmi statistika orqanlarında
m
ənfəətə görə vergi üzrə göstəricilərin müqayisəli
t
əhlili aparılır. Alınan göstəricilərlə mənfəətə görə
vergi tarifl
əri hesabları arasındakı fərq qeydə
alınmayan mənfəətin həcmi göstəricisinin
alınmasına xidmət edir. Oxşar hesablamalar
mü
əssisələr üzrə işçilərin sayı haqqında statistik
hesabatlarda t
əqdim olunmayan maliyyə
göst
əriciləri üzrə məlumatlardan istifadə etməklə
d
ə aparıla bilər.
İQTİSADİ MARAQ MƏRKƏZİ
– (I) -
institusional vahidin uzun müdd
ət ərzində (bir
qayda olaraq, bir ild
ən çox) təsərrüfat fəaliyyəti
il
ə məşğul olduğu və əməliyyatlar həyata
keçirdiyi, daşınmaz əmlaka malik olduğu yerdir.
(II) - institusional vahid ölk
ə daxilində iqtisadi
maraq m
ərkəzinə malikdir, əgər o qeyri-müəyyən
v
ə ya müəyyən vaxtda, ancaq uzun müddətə
iqtisadi f
əaliyyətlə və irimiqyaslı əməliyyatlarla
m
əşğuldursa, ya da məşğuliyyətini davam
etdirm
ək fikrindədirsə və bunun üçün həmin
ölk
ənin iqtisadi ərazisində müəyyən yerləşdiyi yer
(yaşamaq, istehsal və ya digər yerlər) varsa. Əgər
ölk
ənin iqtisadi ərazisində qalmaqda davam
edirs
ə, bu zaman yerin daimi olması vacib
deyildir.
İQTİSADİ MARAQLARA GÖRƏ BİR-
LƏŞMƏ
–
iştirakçıların iqtisadi fəaliyyətinin
inkişafı və genişləndirilməsi, həmçinin onların iş
f
əaliyyətinin nəticələrinin yüksəldilməsi məqsədi
il
ə yaradılan iqtisadi maraqlara görə birləşmədir.
Bu, birliy
ə daxil olan şirkətlərin birgə əməliyyat
h
əyata keçirməsinə imkan verən hüquqi formadır.
İQTİSADİ NƏZƏRİYYƏ
–
iqtisadi
sisteml
ərə, iqtisadi inkişafa və iqtisadi qanun və
qanunauyğunluqlara elmi baxışların məcmusudur.
İqtisadi nəzəriyyə, iqtisadi proseslərə daxilən
m
əxsus bazar inkişafının və digər iqtisadi tiplərin
vacib asılılıq səbəblərinin daha ümumi
əhəmiyyətli əlaqələrini tədqiq edir. İstehsalın
inkişaf və bölüşdürmə üsullarını, əmək
n
əticələrinin istifadə istiqamətlərini, mülkiyyət
münasib
ətlərini öyrənir. İqtisadi nəzəriyyə iqtisadi
inkişafın qiymətləndirilməsi metodologiyasının
statistik
əsasında durur. İqtisadi, ictimai-istehsal
münasib
ətlərinin nəzəri ifadəsi iqtisadi
kateqoriyalardan yaranır (əməyin, əmtəənin,
pulun, kapitalın, milli sərvətin və s. ictimai
bölüşdürülməsi).
İQTİSADİ POTENSİAL
– mövcud olan
əmək, maddi-texniki, təbii və digər ehtiyatların
müvafiq şəraitdə ümumi daxili məhsulun (ÜDM)
mümkün olan maksimum istehsal h
əcmini təmin
etm
ək, iqtisadiyyatın güclənən inkişafı üçün
t
ələbatların və qənaətlərin maksimum həcmlərini
daha tam öd
əmək imkanları çoxluğudur. Bu
sosial-
iqtisadi kateqoriyadan iqtisadiyyatın makro
s
əviyyəsində istifadə edildiyi kimi, eləcə də
iqtisadiyyatın ayrı-ayrı sahələrinin, bölmələrinin,
mü
əssisə və təşkilatların vəziyyətlərinin və inkişaf
imkanlarının qiymətləndirilməsi üçün istifadə
edilir. İqtisadi potensialın saxlanılması və
artırılması amilləri ehtiyat həcmlərinin artması –
iqtisadi potensialın təmsilçiləri (səmərəlilik
amill
əri); bütün ehtiyatların keyfiyyətinin
yüks
əldilməsi; ayrı-ayrı ehtiyat növlərinin öz
aralarında balanslaşdırılmasının yüksəldilməsi;
onların istifadə səmərəliliyinin yüksəldilməsidir.
İQTİSADİ SANKSİYALAR
– maliyy
ə-
t
əsərrüfat fəaliyyətinin aparılması üçün qoyulmuş
qaydal
arı pozanlara tətbiq olunan və onlar üçün
mü
əyyən arzu olunmayan nəticələrə gətirib
çıxaran məcburi təsir vasitələridir. Beləliklə,
t
əsərrüfat müqaviləsinin şərtlərinin yerinə
yetirilm
əməsinə görə nəzərdə tutulur: dəbbələmə
öd
ənişi, cərimələr, ödəniş tələbinin akseptindən
imtina etm
ək və s. İqtisadi subyektlər kredit
intizamını pozduqları halda, banklar tərəfindən
h
əmçinin müəyyən iqtisadi təsir ölçüləri tətbiq
olunur (kredit verm
ənin xüsusi rejimə keçirilməsi,
veril
ən ssudaların vaxtından əvvəl çıxılması, vaxtı
297
keçmiş ödənişlərin çıxılması, kredit vermənin
müv
əqqəti dayandırılması və s.).
İQTİSADİ
SİYAHIYAALMA
–
iqtisadiyyatın inkişafı və strukturu haqqında vacib
m
əlumatların ilkin mənbəyi, statistik müşahidənin
əsas növlərindən biridir. İqtisadi siyahıyaalmanın
m
əlumatlarından milli hesablar sisteminin
balanslarının qurulması üçün də istifadə olunur.
İqtisadi siyahıyaalmalar müəyyən dövriliklə
keçirilir, m
əsələn, ABŞ-da beş ildən bir,
mü
əssisələrə sorğu vərəqələrini yaymaq yolu ilə.
Siyahıyaalmalar iqtisadiyyatın müxtəlif sahələri
(s
ənaye, ticarət, kənd təsərrüfatı, xidmətlər və s.)
üzr
ə keçirilir və ona, bütövlükdə sahənin
inkişafına aid ümumi suallar olduğu kimi,
ayrılıqda müəssisənin inkişafına dair xüsusi
suallar da daxil edilir.
İQTİSADİ STATİSTİKA
–
iqtisadiyyatda baş
ver
ən hadisə və proseslərin kəmiyyətcə
xarakteristikasını
verən,
əsas nisbətləri,
istiqam
ətləri və
iqtisadi
inkişafın
qanunauyğunluğunu aşkara çıxaran göstəricilər
sistemi
əsasında təmin edən ictimai elm və
praktiki statistika sah
əsidir. Əmtəə və xidmətlərin
istehsal prosesi, onun n
əticələri, onların əhalinin
h
əyat səviyyəsinə təsiri İqtisadi statistikanın
diqq
ət mərkəzində durur.
İqtisadi statistika makroiqtisadi və mikroiqtisadi
statistikaya bölünür. Makroiqtisadi
statistikanın
t
ədqiqat obyekti, bütövlüklə iqtisadiyyatdır, onun
bütün sah
ə, bölmə və regionlarının məcmusudur.
Mikroiqtisadi
statistikanın tədqiqat obyektləri
mü
əssisə, müəssisələr qrupu və ya ayrılıqda
istehsaldır.
İQTİSADİ TƏHLİL
–
iqtisadiyyatın bütün
prosesl
ərinin məcmusunun, həm də onların hər
birinin ayrılıqda tədqiqatı metodudur. İqtisadi
t
əhlil iqtisadi inkişafın əsas istiqamətlərini və
qanunauyğunluqlarını, onların qarşılıqlı əlaqə və
qarşılıqlı təsirini, bu və ya digər nəticələri
mü
əyyən edən amilləri, əsas uyğunluq və
nisb
ətləri aydınlaşdırmaq məqsədilə həyata
keçirilir. İqtisadi təhlilin alətləri – balans və
indeks üsulları; amil təhlili; qruplaşdırma,
müqayis
ə, nisbi kəmiyyətlərin hesablanması
üsulları; müasir riyazi-statistik üsullardır. İqtisadi
t
əhlilin
m
əlumat
bazası
sosial-iqtisadi
statistikadır.
Ayrı-ayrı
firma,
müəssisə
s
əviyyəsində aparılan iqtisadi təhlil, adətən,
t
əsərrüfat fəaliyyətli təhlil adlanır. İqtisadi təhlil –
t
ədqiqatın son vacib mərhələsidir və bundan
n
əticələrin düzgünlüyü və əsaslılığı asılıdır.
İQTİSADİ-RİYAZİ MODEL
– bir v
ə ya bir
neç
ə riyazi ifadənin (tənliyin, funksiyanın, qeyri-
b
ərabərliyin, bərabərliyin) köməyi ilə yazılan,
hadis
ələrin və proseslərin mühüm qarşılıqlı
əlaqələrini, onların inkişaf etmə şəraiti və
qanunauyğunluqlarını,
məhdudiyyətlərini,
t
ələblərini və s. əks etdirən iqtisadi hadisə və
prosesl
ərin modelidir. İqtisadi-riyazi model
özünd
ə təhlil obyekti haqqında ümumiləşdirilmiş
əhəmiyyətli kəmiyyət və keyfiyyət məlumatlarını
əks etdirir və eksperiment hesablamalar
aparılması üçün əsas sayılır ki, bu da öyrənilən
obyektin inkişafının verilmiş şərtləri üçün
müxt
əlif, çox vaxt isə müşahidə olunmayan
xarakteristikasını və parametrlərini əldə etməyə
imkan verir.
İQTİSADİ-STATİSTİK
MODEL
–
parametrl
əri statistik metodların (nəzəri-iqtisadi
modeld
ən fərqli olaraq) köməyi ilə faktiki
m
əlumatlar
əsasında
müəyyənləşdirilən
(qiym
ətləndirilən), bir sıra obyekt, proses və
yaxud hadis
ələri təsvir edən riyazi münasibətlər
sistemidir. İqtisadi-statistika modelinin strukturu
v
ə konkret növü modelləşdirilən obyektin
xüsusiyy
əti, tədqiqatçının nəzəri təsəvvürü,
t
ədqiqatın məqsədi, məlumatların əldə olunması,
m
əlumatların işlənməsində istifadə edilən
metodlar il
ə müəyyənləşdirilir. Modelləşdirmənin
qurulması prosesi bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqədə
olan iki m
ərhələyə bölünür: modellərin
əlaqələrinin ümumi növlərinin və onlara daxil
olan d
əyişənlərin müəyyənləşdirilməsi və
müşahidə məlumatları əsasında parametrlərin
qiym
ətlərinin statistik qiymətləndirilməsi. Daha
çox istifad
ə edilən iqtisadi-statistika modelinə
trendl
ər, müvəqqəti sıraların uyğunlaşma
modell
əri, reqressiyanın ayrılmış tənlikləri,
ekonometrik modell
ər aid edilir. İqtisadi-statistik
model iqtisadi sistemin planlaşdırılması və
t
əhlilində, fəaliyyətin xarici və daxili şəraitin
d
əyişməsinə onların reaksiyasının öyrənilməsində,
habel
ə gələcək inkişafın proqnozlaşdırılması və
müxt
əlif ssenarilərin hazırlanmasında geniş tətbiq
edilir.
İQTİSADİYYAT
– 1) h
əyatı təmin etmək,
əməyin istifadəsi ilə insana lazımi səviyyədə
rifahın, şəraitin və yaşamaq üçün vasitələrin
yaradılması yolu ilə insanların ehtiyaclarını təmin
etm
ək üçün təsərrüfatçı insanlar tərəfindən
istifad
ə edilən vəsaitlərin, obyektlərin, proseslərin
m
əcmusudur;
2) t
əsərrüfat, onun insanlar tərəfindən aparılması
üsulları, malların istehsalı və mübadiləsi
prosesind
ə insanlar arasında münasibətlər,
298
t
əsərrüfat proseslərinin
qanunauyğunluğu
haqqında elmdir;
3) h
ər hansı bir ictimai quruluşun, cəmiyyətin
istehsal qüvv
ələrinin inkişafına uyğun olan
istehsal münasib
ətlərinin məcmusudur;
4) h
ər hansı bir ölkənin, regionun və s.
t
əsərrüfatının durumudur. Təsərrüfatın hər hansı
bir sah
əsinin maliyyə və maddi cəhətdən
quruluşu, vəziyyətidir;
5) c
əmiyyətin inkişafının müxtəlif pillələrində
ictimai istehsal v
ə onun paylaşdırılması
qanunlarını öyrənən elmdir.
İQTİSADİYYATA KREDİT QOYULUŞU
– iqtisadiyyatda bank t
ərəfindən verilən ssudadır.
İqtisadiyyatın kreditləşdirilməsi həm kredit
banklarının xüsusi vəsaitləri hesabına, həm də
kredit banklarına Mərkəzi Bankın verdiyi vəsait
hesabına həyata keçirilir.
İQTİSADİYYATIN (SAHƏLƏRİN) ÜMU-
Mİ MƏNFƏƏTİ
– (I) -
1) muzdlu işçilərin
əmək haqqına, istehsala və idxala vergilərin
öd
ənilməsinə çəkilən xərclər çıxıldıqdan sonra
istehsalçılarda qalan əlavə dəyərin bir hissəsidir;
2) MHS-d
ə “Gəlirlərin yaranması” hesabının
göst
əricisidir. Mülkiyyətdən gəlirlər ödənildikdən
(
əldə edildikdən) əvvəl istehsaldan alınmış
m
ənfəəti (zərəri) ölçür. Qarışıq gəlir də bura daxil
edilir.
(II) ümumi m
ənfəət (istehsaldan) - əmək amilinin
x
ərcləri ödənildikdən sonra istehsal fəaliyyətindən
əldə olunan mənfəətdir. Faktor dəyərləri ilə
qiym
ətləndirilən əlavə dəyərdən siyahı tərkibi
üzr
ə işçilərin əmək haqlarına çəkilən xərcləri
çıxmaq yolu ilə hesablana bilər.
Ümumi m
ənfəət göstəricisi (istehsaldan) hesabat
dövrü
ərzində istehsal fəaliyyətinin nəticələrini
mü
əyyən edir.
Ümumi m
ənfəət (istehsaldan) aşağıdakı kimi
mü
əyyən edilir:
Faktiki qiym
ətlərlə ümumi əlavə dəyər – (çıxılsın)
siyahı tərkibli işçilərin əmək haqlarına çəkilən
x
ərclər = ümumi mənfəət (istehsaldan).
Ümumi m
ənfəət göstəricisindən (istehsaldan)
“Ümumi yekun m
ənfəət”in və digər birləşdirilmiş
v
ə
saldolaşdırılmış
kəmiyyətlərin
hesablanmasında istifadə edilir.
İQTİSADİYYATIN BÖLMƏLƏRİ (SEK-
TORLARI)
–
oxşar iqtisadi məqsədləri,
funksiyaları və hərəkətləri olan institusional
rezident-vahidl
ərinin məcmusudur. Qeyri-maliyyə
sektoru
bazar istehsalı ilə məşğul olan
korporasiyaları özündə birləşdirir; maliyyə
bölm
əsi maliyyə vasitəçiliyi ilə məşğul olan
institusional vahidl
əri özündə cəmləyir; dövlət
idar
ələri bölməsi qeyri-bazar istehsalı ilə məşğul
olan hüquqi şəxslərin məcmusudur; ev
t
əsərrüfatları bölməsinə əsasən istehlak vahidləri
daxildir; ev t
əsərrüfatlarına xidmət edən qeyri-
kommersiya t
əşkilatları
bölməsi ev
t
əsərrüfatlarına qeyri-bazar xidmətləri göstərir.
İQTİSADİYYATIN XALİS MƏNFƏƏTİ
–
muzdlu işçilərin əməyinin, istehsala və idxala
xalis vergil
ərin və əsas kapitalın istehlakı ilə bağlı
x
ərclər çıxıldıqdan sonra mənfəətin qalan
hiss
əsidir. MHS-də gəlirlərin yaranması hesabı
kimi istifad
ə
olunur
(“G
əlirlərin ilkin
bö
lüşdürülməsi hesabı”na bax) və özündə xalis
m
ənfəəti və xalis qarışıq gəliri birləşdirir.
İQTİSADİYYATIN SAHƏLƏRİ
– mü
əssisə
v
ə təşkilatlar tərəfindən ictimai əmək bölgüsü
sistemind
ə yerinə yetirilən, ümumi funksiyalarda
birl
əşən müəssisə və təşkilatların cəmlənmiş
m
əcmusudur. Hər bir müəssisə (təşkilat) iqtisadi
f
əaliyyət növünün müəyyən sahəsinə aid edilə
bil
ər. Bundan başqa, statistikada “xalis” sahə
anlayışı tətbiq edilir ki, bu da həmcins məhsul və
xidm
ətlərin məcmusunu əks etdirir. “Xalis”
sah
ənin formalaşdırılması zamanı nəzərə alınır ki,
h
əmcins məhsulların (xidmətlərin)
m
əcmusunun
bir hiss
əsi bu iqtisadi fəaliyyət növlərinə aid
olmayan mü
əssisələrdə (təşkilatlarda) istehsal
olunur. “Xalis” sah
ə anlayışından balansların
qurulmasında, xüsusən sahələrarası balansların
qurulmasında geniş istifadə olunur.
İQTİSADİYYATIN
SAHƏLƏRİNİN
ÜMUMİ MƏHSULU
–
iqtisadiyyatın
(xidm
ətlərin) ayrı-ayrı sahələrində istehsal olunan
m
əhsulun həcmini xarakterizə edən statistik
göst
əricidir. Cari və sabit qiymətlərlə (dəyər
ifad
əsində) müəyyən olunur. Müxtəlif sahələrdə
ya zavod metodu il
ə (bu və ya digər sahənin bütün
mü
əssisələrinin buraxılışının cəmi kimi), ya da
ümumi dövriyy
ə üsulu ilə (sahədə istehsal
olunmuş bütün məhsul növləri və xidmətlərin
d
əyərlərinin cəmi kimi) hesablanır.
İL ƏRZİNDƏ ÇARPAYILARIN TUTUL-
DUĞU GÜNLƏRİN ORTA SAYI
–
stasionarda (x
əstəxana, dispanser, doğum evi,
sanatoriya), ya da bölm
ələrdə çarpayıların işi və
şəhər, rayon, ölkə üzrə bütövlükdə çarpayı
fondundan istifad
ə göstəricisidir. İl ərzində
stasionarda bütün x
əstələrin keçirdiyi çarpayı-
günl
ərin ümumi sayının çarpayıların orta-illik
sayına bölünməsi ilə hesablanır.
299
İL ƏRZİNDƏ GƏLİR VƏ ZƏRƏR
-
aşağıdakına uyğundur: ümumi adi gəlir (vergilər
öd
ənilənə və dəyər düzəlişləri edilənədək)
+ dig
ər ehtiyatlar
- dig
ər məsrəflər.
İki sonuncu bəndlər vergilər, dəyər düzəlişləri
(t
əshihləri) maddələrini və cari fəaliyyətlə
əlaqədar olmayan maddələri birləşdirir.
İL ƏRZİNDƏ MƏNFƏƏT VƏ ZƏRƏR
-
mü
əssisənin tipik və ya qeyri-adi fəaliyyətinin
mühasibat
balansının yekun nəticəsini əks etdirir.
İstehsal, maliyyə və qeyri-adi fəaliyyətlərdən olan
m
ənfəətin bu məbləği ödənilmiş vergilər və
d
əyərlərin nizamlanması nəzərə alınmaqla
hesablanır.
Tipik f
əaliyyətdən əldə olunan ümumi mənfəətə
əlavə olaraq, digər ehtiyat və xərclər də nəzərə
alınır.
Dig
ər ehtiyatlar qeyri-adi fəaliyyətlərdən əldə
edil
ən mənfəətlərə aid olan maddə kimi müəyyən
edilir.
Dig
ər xərclərə, məbləğlərin təshihi, mənfəət və
z
ərərlərə olan birbaşa vergilər və qeyri-adi
madd
ələr də daxil edilir. Bura maddi, qeyri-maddi
v
ə maliyyə əsas fondlarının yığılmasına xərclərlə,
h
əmçinin dövriyyə vasitələrinə investisiyalar və
verilmiş vahid üçün normal hesab edilən dəyər
t
əshihinin miqdarının keçdiyi səviyyədə digər
dövriyy
ə vasitələri ilə münasibətdə yerinə
yetiril
ən məbləğlərin düzəldilməsi daxil edilir.
M
ənfəət və zərərlərə olan vergilərə tipik
f
əaliyyətdən olan mənfəət və ya zərərlərə vergilər,
qeyri-adi m
ənfəət və ya zərərlərə vergilər və bu
madd
ələrə aid olmayan digər birbaşa vergilər
daxil edilir.
İl ərzində mənfəət və zərərlər aşağıdakı qaydada
hesablana bil
ər:
Tipik f
əaliyyətdən (vergilərin çıxılması və
m
əbləğlərin təshihinə qədər) ümumi mənfəət
+ dig
ər ehtiyatlar
- dig
ər xərclər
________________________________________
= İl ərzində mənfəət
İLKİN GƏLİRLƏR
- istehsal prosesind
ə onun
iştirakçıları tərəfindən əldə olunan gəlirlərdir.
Planlı iqtisadiyyat dövründə Xalq Təsərrüfatının
Balansı (XTB) sistemində ilkin gəlirlər yalnız
maddi istehsal sah
ələrində nəzərə alınırdı. Bu
sferanın bütün sahələri üzrə onların cəmi istehsal
olunmuş milli gəlirin məbləğinə bərabər olurdu.
XTB-da ilkin g
əlirlərə əmək haqqı və gəlir;
m
əhsulun satışından əlavə dəyərə və aksizlərə
vergi; istehsal vergil
əri; məhsulun maya dəyərinə
daxil edil
ən sosial sığortalar və sosial təminat üzrə
öd
əmələr; müəssisələr tərəfindən büdcəyə
öd
ənilən cərimələr; idxal məhsullarına rüsumlar;
şəxsi yardımçı təsərrüfatdan gəlirlər daxil
edilirdi.
Milli Hesablar Sistemind
ə (MHS) ilkin gəlirin
t
ərkibinə iqtisadiyyatın bütün sahələrinin
institusional vahidl
əri tərəfindən yaradılan oxşar
g
əlirlər nəzərə alınır.
Dostları ilə paylaş: |