76
qarşılıqlı əlaqə müstəvisində, birlikdə həll edilməlidir. Bu
istiqamətə mənsub iqtisadçılar
kapitalizmin təkamül yolu
ilə tədricən təkmilləşməsi, yaxud “xalq kapitalizmi” kon-
sepsiyası əsasında cəmiyyətin postsənaye daha sonra isə
informasiya, texnotron inkişaf mərhələləri keçəcəyi ideya-
sını irəli sürərək, müdafiə etmişlər.
İnstitusionalizmin meydana çıxıb formalaşması XIX
əsrin axırı və XX əsrin başlanğıcında, sərbəst rəqabətə
əsaslanan bazar iqtisadiyyatının (kapitalizmin) öz inkişafı-
nın
daha yüksək, inhisarçı mərhələsinə keçməsilə olmuş-
dur. Həmin mərhələdə baş verən proseslər və qarşıya çı-
xan iqtisadi-sosial problemlər, cəmiyyətdə yaranmış yeni
qüvvələr nisbəti baxımından, bir sıra məsələlərin elmi-nə-
zəri cəhətdən dərk edilərək, ümumiləşdirilməsini irəli sü-
rürdü.
Mürəkkəb və ziddiyyətli bir iqtisadi nəzəriyyə istiqa-
məti olan institusionalizm nümayəndələrinin vahid ümumi
mövqeləri olmamışdır. Lakin qeyd etmək lazımdır ki, öl-
kənin iqtisadiyyatına dövlət
tərəfindən nəzarət olunub,
onun tənzimlənməsi məsələsində, bu nəzəri istiqamətin
tərəfdarları eyni fikirdə olmuşlar. Digər ümumi oxşar cə-
hət isə, bu iqtisadi istiqamət nümayəndələrinin yaşadıqları
bazar iqtisadiyyatı münasibətlərinin hakim olduğu cəmiy-
yəti ciddi tənqid etmələridir.
Mütəxəssislər qeyd edirlər ki,
institusionalizm iqtisadi
nəzəriyyənin əhəmiyyətli dərəcədə yenidən qurulması
mərhələsinin başlanğıcı və ondan yeni tarixi şəraitə (azad
rəqabətin məhdudlaşması, inhisarların hökmranlığı, dövlətin
rolunun güclənməsi) uyğunlaşmasının əsasını qoymuşdur.
Bu istiqamətin sosial-psixoloji cərəyanının banisi sa-
yılan T.Veblen, bazar iqtisadiyyatı inkişafının inhisarçı
77
mərhələsində liberalizmin və neoliberalizmin (bazar sər-
bəstliyi tərəfdarlarının) əsassızlığını sübut edən, habelə
ölkənin təsərrüfat həyatı üzərində sosial (dövlət, ictimai,
qeyri-dövlət) nəzarətin zəruriliyini əsaslandıran ilk iqti-
sadçılardan biri olmuşdur. O, iqtisadi nəzəriyyə və təlim-
lər tarixində yeni bir metodoloji üsulun - texniki determi-
nizmin (qarşılıqlı
səbəb-nəticə əlaqəsinin, sosial-texniki
amillərin bir-birinə təsirinin) əsasını qoymuşdur.
T.Veblen «Avara sinfin nəzəriyyəsi» və «Təsərrüfat
və cəmiyyət» adlı əsərlərində yaşadığı cəmiyyəti, həmin
mühitin iqtisadi-sosial nöqsanlarını kəskin tənqid etmişdir.
Müəllifin fikrincə, cəmiyyətdə
iqtisadi nəzəriyə ilə
onun sərt reallığı arasında çox böyük bir uçurum vardır.
İqtisadi nəzəriyyə cəmiyyətdə ahəngdarlıq, tarazlılıq prin-
siplərinə əsaslandığı halda, cəmiyyətdə fasiləsiz təkamül
istiqamətində yaşamaq uğrunda amansız mübarizə get-
məkdədir. Gündəlik həyat tələbatları üçün zəruri olan
müxtəlif təyinatlı məhsulların faydalılığı ilə həmin nemət-
lərin əldə olunması çətinlikləri arasında çırpman iqtisadi
insan (homo economicus) modeli T.Veblenin tədqiqatla-
rına görə artıq köhnəlmişdir. Çünki,
əslində cəmiyyətdə
insanların fəaliyyəti və davranış qaydaları bir çox amillər-
lə bağlıdır. İnsanın anadangəlmə, irsi genləri ilə bağlı xü-
susiyyətlərilə yanaşı, onun davranış və rəftarına yaşadığı
mühitin ənənələri, əxlaq normaları, habelə özünütəsdiq,
nüfuz amilləri də güclü təsir göstərir.
Ona görə də, cəmiyyətdə baş verən iqtisadi proses-
ləri öyrənib təhlil edərkən həm ənənələri, mentalitetlə
bağlı cəhətləri, həm də mövcud qayda-qanunları, müxtəlif
təşkilatların,
idarələrin, orqanların müvafiq qanunlar əsa-
sında fəaliyyətini hökmən nəzərə almaq lazımdır. T.Veb-
78
len tərəfindən bu amillərin birinci qismi - «institutsiya»,
ikinci qismi isə - «institut» kimi səciyyələndirilmişdir.
«İnstitut» dedikdə, T.Veblen dövləti, ailəni, mənəvi, hüqu-
qi normaları nəzərdə tutmuşdu.
O, yazırdı ki, artıq elə bir vaxt gəlib çatmışdır ki,
iqtisad elmi ayrı-ayrı təsərrüfat subyektlərinin deyil, siyasi
Dostları ilə paylaş: