«мл т*'1шн» «* иа Alisher Navoiy

Arzi hunar b o ‘lsa yigitlar ishi.
Qilsa ay on o ‘z hunarin har kishi.
Eyki, takabbur seni xarob etdi. Bir kishi ul 
safdagi yuz mingdan biri. Ikki Rustam ishini bir 
Rustam bajarolmaydiv Bu xil tasawurlardan qu- 
tulib, barini fano o‘tiga kuydirib tashlagil!
0 ‘a yettLochi maqolat
BAHORlriiliTLIGI HAQIDA
i ,
Quyosh hamal biajiga kirgach, falak olamga o‘z 
mehribonligini zohir ayladi. Tong paytlari sahar- 
ning mushk taratuvchi nasimi - mayin shamoli 
esib, bog‘da farroshlik qila boshladi. Bulut ham

---

suvni saqq© ~ (WKRSepuvchidek sepishga kirishdi. 
Bog‘ supurilib, ttiv sepilgach, rayhonlar xufsand- 
chilik bilan boshlarini ko'tara boshladilar. Keyin 
ular yer yuziga hujum boslilagan bolib, har biri 
bir уию|ЙГ kabi yer osmonini toldirrb yabordi- 
lar. Chiroyli bolalarni eslatuvchi rayfidnlar kulib 
yayraehar, atirlarini har yoqqa taratfb, bog‘dagi' 
gullar bilan musobaqa qilishardi.. Rang-barang 
gullar go‘zal husnlarini ko‘z-ko‘z qilisharkan, 
shabnam ularning yuzlarini gulob bilan yana- 
da nafisroq bezardi. Ghinchalar bekinmachoq 
oynaLgh bilan band. Ular ikki tomonda terilishib 
«Gulhocha gul» o^yinini o^nashardi.
Bahor bolalari yog‘och derazalardan gul va ray­
honlar o'yinini zavq bilan kuzatishardi. Bir necha 
kun shu tarzda o'tgach, shoxlardagi gullar о‘m i­
ni yaproqlar egallay boshladi, bog‘ o'zining oq-u 
qizilihi yashilga almashtirdi. Shoxlardagi durlar 
о‘m ini zumradlar, lallar о‘m ini zabarjadlar egal­
lay boshladi. Keyin daraxt tugmalari mevalarga 
aylanib, bog‘ mevalarga tolib ketdi.
Bog*bon bu mevalami yig'ib olgach, bog‘ yul- 
duzi yo‘q osmondek bolib qoldi. U gotyo mevasiz