larga ham ilohiy quvvat, beqiyos aql-idrok va sog‘lom fikr bilan
yondashishni taqozo etadigan, bunyodkorlik va yaratuvchilikka
da’vat etadigan ulkan falsafadir. Zotan,
xuddi shunday yondashuv,
ana shunday dunyoqarash, dinni shunday anglash va unga e’tiqod
qo‘yish ulug‘ bobokalonimiz Bahouddin Naqshband ta’limotining
mag‘zi bo‘lgan «Dil ba yoru - dast ba kor» degan shioriga mos
tushadi. Ayni shu haqiqat - insonning beqiyos iqtidorini,
uning
keng imkoniyatlarini tobora rivojlantiradigan, takomillashtiradigan,
o‘zining kelajagini yaratishga chorlaydigan nihoyatda oddiy va ayni
paytda mo‘jizaviy da’vat, ilohiy qudratdir.
Jamiyat
taraqqiyotini izdan chiqarish, uning rivojlanishiga to‘-
g‘anoq bo‘lish aslini olganda unchalik ham qiyin ish emas. Buning
uchun fanatizm tayanchi bo’lgan xomxayollarga ozgina erk berish,
his-hayajonlami junbushga keltirishning o‘zi kifoya. Soxta aqida-
parstlik hayot
haqiqatini tan olmaslikka, mavjud ijtimoiy-siyosiy
jarayonlami yuzaki baholashga yo‘l ochib beradi. Natijada odamlar
fikrlash, aql-idrok bilan ish tutish o ‘miga ortiqcha his-hayajonga
beriladilar.
Ehtiroslardan junbushga kelib, turli da’vatlaru shiorlar
bilan maydonga chiqadilar. Bunga fevral voqealari, undan keyin-
gi 1999-2005-yillardagi terrorchilik harakatlari yaqqol misol bo‘la
oladi va hamma vaqt aqidaparastlikning
yakuni jaholat tantanasi,
adolat halokati bilan yakunlanishini isbot etdi.
Albatta, terrorchilar o ‘zlarining qabih niyatlariga yeta olmadilar.
Biroq, bizning achchiq qismatimiz yana bir bor hayot haqiqatini is-
botladi:
Dostları ilə paylaş: 
