132
qamoqda hayot o‘tkazishgan.Ularda shaharda ish bo‘lmagan.Ular shahar
aholisining oz bo‘lgan ehsonidan tashqari hech vaqosiz shaharni tark etishgan.
Amerika gazetalaridagi ochlik to‘g‘risidagi rasmiy haqiqat. Ularning hammasi
minglab insonlarning taqdiri. Men oldin hech qachon Matanzasning shahar
tashqarisidagi bu manzarani ko‘rmaganman va Xudodan iltimos qilib so‘rardim
qaytib ko‘rmaslikni ham.
Men hech qachon ularning ma’yus ko‘zlarida umidsiz azobni ko‘rganimni
unutolmayman. Ular kichik hujrada tiqilib yashardi.Ular xuddi biz ular orasida
yashayotgandek xayr-ehson uchun ovozlarini ko‘tarishmadi.
Erkaklar, ayollar va bolalar och holda jim turishardi. Ular faqatgina g‘amgin
ko‘zlari bilan ochiq derazadan o‘zlarining alamli qalblariga boqardi. Ispaniya
hukumati bu insonlarni saqlab qolish uchun 1 dollar ham pul ajratmadi va
ajratmaydi ham. Ularga hozir AQSh tomonidan g‘amxo‘rlik qilinayabdi. Bu
tomosha haqida o‘ylang. Buz Ispaniyaning bu fuqarolarini boqayapmiz; biz
ularning kasallariga qarayapmiz va hali ham bu yerda bizdan ovqat
jo‘natishimizni so‘raydiganlar bor, ammo biz yordam qo‘lini cho‘zishimiz kerak.
Hali miltiqlar ovqatlar bilan borishi kerak bo‘lgan shunday vaqtlar kelishini aytib
o‘taman.
Dostları ilə paylaş: