Gerofil (taxminan eramizdan oldingi 300-yilda tug‗ilgan) - Aleksandriya
shahrida o‗qigan va saroy tabibi bo‗lib ishlagan. Gerofil a‘zolarning ichki tuzilishiga
qiziqib, ularni birinchi marta kesib o‗rgangan (anatomiya - anatomeo, ya‘ni
"kesaman", "yoraman") so‗zi ham ana shundan kelib chiqqan. Olim ko‗prok
muskullarni, Yurakni, qon tomirlar va periferik nerv sistemalarini o‗rganib, birinchi
bo‗lib xarakatchan va sezuvchan nervlarni aniqlagan.
Antik davrda tibbiyot va jumladan anatomiya fani unchalik rivojlanmagan.
Shunga qaramasdan qadimiy Rimda Ruf, Jolinus (Galen) kabi olimlar yetishib
chiqqan, bular tarixda birinchi bo‗lib anatomiyaning lotincha atamalarini tuzishgan.
Jolinus Xakim ( Klavdiy Galen, 130-210) - anatomiya, fiziologiya, falsafa va
biologiya fanlarini mukammal o‗rgangan. Olim Aflotun va Arastuning idealistik
g‗oyalarini quvvatlab, organizm o‗z vazifalarini uch xil rux orqali bajaradi: birinchisi
- jigarda paydo bo‗lib, venalar orqali, ikkinchisi - Yurakda paydo bo‗lib,arteriyalar
vositasida organizmga tarqaladi, uchinchisi esa miyada paydo bo‗lib, nervlar orqali
organizmning barcha qismlarini idora qiladi, degan xulosaga kelgan. U suyaklar,
muskullar, bosh va orqa miya anatomiyasini o‗rgangan.
Jolinus hayvonlar Yuragini va qon tomirlarini o‗rganib, arteriyalarda havo
emas, balki qon oqishini birinchi bo‗lib isbotlagan. U davrda odam anatomiyasini
murdalarda o‗rganish mumkin bo‗lmaganligi tufayli olim odam a‘zolari
anatomiyasini hayvonlarda o‗rganishga majbur bo‗lgan. Shu boisdan Jolinusning
odam organizmining tuzilishi xaqidagi ma‘lumotlari xatolardan xoli emas.
O‗rta (V - XI) asrlarda dinning fan rivojiga to‗siqinlik qilishiga qaramasdan
o‗rta Osiyoda bir qancha mashhur olimlar yetishib chiqdi. Ana shulardan biri buYuk
alloma Abu Ali ibn Sinodir (980-1037). U falsafa, adabiyot, matematika, kimyo,
astronomiya, musiqashunoslik va tibbiyot bilan shug‗ullangan. U Buxoro shaqri
yaqinidagi Afshona. Qishlog‗ida tug‗ilgan. Dastlabki ilmni Buxoroda olgan va 17
Yoshlik chog‗idayoq ko‗pgina fanlarni mukammal egallagan. Abu Ali ibn Sino
Xorazm va Eronda saroy tabibi bo‗lib xizmat qilgan. Tibbiyotdagi misli ko‗rilmagan
buYuk va ajoyib xizmatlari, kashfiyotlari uni butun dunyoga mashxur etgan.
Ibn Sino 100 dan ortiq asar yaratgan, bulardan eng kattasi - "Tib qonunlari"
1000- yillarda yozilgan. Kitob 5 jildli bo‗lib, birinchi tomi anatomiya va
fiziologiyaga bag‗ishlangan. Ibn Sino o‗zining bu buYuk va o‗lmas kitobida tibbiyot
soxasidagi dunyoda bo‗lgan barcha ma‘lumotlarni to‗plabgina qolmasdan, o‗z
kuzatishlari, tekshirishlari va tushunchalari bilan fanni yanada boyitgan. Kitob turli
tillarda qayta-qayta nashr qilingan, dunyodagi xamma mamlakatlarda 600 yildan
ziyodroq muddat ichida tibbiyot bilim Yurtlarida asosiy o‗quv qullanmasi bo‗lib
xizmat qilib kelgan va xanuzgacha hizmat qilmoqda.
Ibn Sino organizmni o‗rganishda odam konstitusiyasiga birinchi bo‗lib e‘tibor
berdi. "Tib qonunlari" tomlarida ichki kasalliklar, xirurgiya, farmakologiya, gigiena
va tibbiyotning boshka qismlari tug‗risida batafsil ma‘lumotlar berilgan. "Tib
qonunlari" o‗zbek tilida birinchi marta 1954-1956 yillarda Toshkentda bosilib
chiqqan.