DAŞ YUXULAR 134
- Axı o nәsә dedi - o, üzürxaqlıq vә qüssә ilә
Fәrzaniyә söylәdi.
- Hә, nәsә pıçıldadı. Әslindә xeyli müddәt әvvәl
danışmalı idi. Nәdәnsә yubanır.
- Görünür, amneziyanın ağır formasıdır. Niyә
әvvәlcәdәn mәnә bildirmәmisiniz?
- İmkan verirdin ki, ağzımızı açaq. - Doktor Fәrzani az
qala sәrt tәrzdә cavab verdi. - Uzaqda idin, Әylisә
getmişdin, üç yüz qırx il әvvәlә, heç kimi gözün görmürdü.
- Doktor Fәrzani güldü, sonra isә ciddi halda maraqlandı: -
Doktor, hәmin adamlar hәqiqәtәnmi Әylisdә olublar?
- Әlbәttә olublar! O zaman orada yaşayanların hamısı
Allahın nәzәrindә eyni insanlar idilәr. Onlar su çәkir, bağ
salır, daş hörürdülәr. İstәr sәnәtkar olsun, istәr tacir -
ermәnilәr yüzlәrlә yad şәhәrlәri, kәndlәri dolaşıb, yalnız
ona görә qәpik-qәpk pul toplayırdılar ki, özlәrinin balaca
Aqulisini hәqiqi cәnnәt guşәsinә döndәrsinlәr. On
doqquzuncu ildә türklәr gәlib Әylisdә xaraba qoyduqları
ermәni evlәrinin dağıntıları altından müsәlman әhali hәlә
dә qızıl axtarır. Hәtta әkin üçün yer şumlayanda elә bilirlәr
ki, bax indicә ayaqlarının altından qızıl çervonlar çıxacaq.
Axı onlar hәmin ermәnilәrin kömәyi ilә yerin dibindәn su
çıxarmışdılar, dağların arasıyla fayton yolları çәkmişdilәr.
Dәhnә qurmuşdular. Çay daşlarından keçәlәklәr
salmışdılar, bütün küçәlәrә çaylaq daşı döşәmişdilәr.
Hәmin o qızılın sayәsindә on iki möhtәşәm kilsә
yaradılmışdı, bәlkә dә hәrәsinә tonla qızıl xәrclәnmişdi.
Xәstә sonsuz bir heyrәt içindә indi qәrar tutduğu
uzaq diyardan doktor Abasәliyevә baxdı. Bu adam tanış