DAŞ YUXULAR 29
Bu gecә olmasa da, sabah sәhәr dәqiq özünә
gәlәcәk. Palatasına yaxşı tibb bacısı göndәrdim.
Sәhәrәcәn keşiyini çәkәcәk. - Hәkim mәhrәbanı mismara
keçirib, yerindә әylәşdi. - Deyәsәn möhkәm yuxulamısan,
yaxşı yaddaşı olana oxşayırsan. Nәdir, yuxunu
qarışdırmısan?
- Yuxu görürdüm, doktor, siz hardan bildiniz?
Ömrümdә heylә dәhşәt görmәmişәm. - Artist susdu vә
qәfil hönkürmәyә, göz yaşları içindә, hәkimә yalvarmağa
başladı - Siz Allah, doktor, mәnә bir az spirt verin, çox
yox, onca qram. Allah haqqı boğuluram. Başım cırılır, elә
bil beynimin içindә siçan-siçovul qaçır.
- Yox, dostum, belә yaramaz, - artistin halına qәlbәn
yanan hәkim nәzakәtlә dedi. Vә stolun üstünә bir köhnә
qәzet sәrdi. Kabinetin qapısını bağladı. Soyuducudan
şüşәsi tәrlәmiş balaca qrafin çıxardı. İçindә göz yaşı kimi
şәffaf maye olan qabı stolun üstünә qoydu. Qәzetin
üstündәcә kolbasa doğradı. İki dәnә xiyar şorabası qoydu,
duzlu şor qoydu, sac lavaşı qoydu vә lap axırda artdanıb
yuyulmuş keşniş dәstәsi qoydu... İki armudu çay
stәkanına zoğal arağı süzdü. Artistin gözlәri parıldadı.
- Siz çox yaxşı adamsınız, doktor. Sizi gördüyüm
andan bunu başa düşdüm.
Artist әlini stәkana sarı uzatdı, amma onu götürmәdi,
çünki hәlә hәkim dә öz stәkanını götürmәmişdi. Hәkim
әlüzyuyan sәmtә baxdı. Artist bu sayaq baxmaqla onun nә
demәk istәdiyini başa düşdü, qalxdı, әlini sabunlayıb
yudu, qayıdıb oturdu.
- İçәk? - Hәkim gülümsәyәrәk dedi vә arağı içdi. Bir
әlcә lavaş götürdü, şora batırıb ağzına apardı.