DAŞ YUXULAR 26
hey tәkrarlayır "Sağ ol, oğlum, çox sağ ol" o vaxt Qreta
Sәrkisovanın sifәtini bürüyәn cizgilәr indi dә artistin
gözünün qәnşәrindәdir. Bәlkә dә o zaman müşahidә
elәdiyindәn daha canlı, daha aydın görür o sifәti.
Vә bir dә Saday Sadıqlının acıqlı üzü gәlir gözünün
qanbağına, qızarmış gözlәr, kin, qәzәb dolu baxışlar.
Nәdәnsә elә ilk vaxtlardan Birinci ilә onunku
alınmadı. Bütün hallarda, Nuvarişin qәnaәtinә görә tәqsiri
Xozeyindә deyil, Saday Sadıqlının dikbaşlığında, tәrsliyindә
axtarmaq gәrәkdir.
"Hamam suyuyla dost tutur. Hәrәyә bir әnam verir,
başa düşmür ki, insanın varı lәyaqәtdir. Xalqın içini dilәnçi
qutusuna döndәrib ki, hamı dilini soxsun dinmәz yerinә."
Saday Sadıqlı bu sayaq ağır ittihamları hәtta direktorun
kabinetindә dә dilә gәtirir, çәkinmir heç nәdәn.
"Bәs sәnin nәyә ehtiyacın var, cәnab Sadıqlı?" O vaxt
şәxsәn Birinci mәğlub vә inamsız sәslә Sadaya üz tutanda
o, heç özünü toparlaya bilmirdi, hәtta elә bil sәsi dә bir
qәdәr titrәyirdi. "Cәnab" kәlmәsindә isә açıq-aşkar
ironiya, bәlkә dә lap kin vardı. Әlbәttә, Saday Sadıqlının
dünyagörüşü Birinciyә bәlliydi. "Mәnim heç nәyә
ehtiyacım yoxdu" - Saday Sadıqlı ucadan vә tәkәbbürlü
cavab verdi. Birinci gәlәn dәqiqә hamı ayağa qalxmışdı, o
isә yerindәn qımıldanmadı heç. Toplantı başa çatanada bir
kimsәdәn qorxub çәkinmәdәn: "İşi-gücü qurtaranda
camaatla mәzәlәnmәyә gәlir. Adamın haqqıdı, onnan belә
dövlәtin mәnzilini elә minnәtlә verir, deyirsәn bәs
dәdәsinin malını verir." Sәhәri gün teatrda yana-yana
danışırdılar ki, әgәr Xozeyin tәşrif buyuranda Saday
Sadıqlı özünü adam balası kimi aparsaydı şәhәrin elә bir