Daş yuxular 1 Әkrәm Әylisli Daş yuxular

DAŞ YUXULAR 
24
mәnzil vermişdi. Hәlә 60-cı illәrin sonuydu, onda әmәllicә 
mıxlamışdı, düppәdüz olmuşdu vә  aşa-aşa, kef havasına 
avtobus dayanacağına doğru gedirdi. Zevin küçәsinin 
tinindә camaatın Xozeyin adlandırdığı  hәmәn o şәxsә 
ürcah oldu. Bu o zaman idi ki, Nuvariş Qarabağlı atasıyla 
birgә yaşayırdı, teatrda yenicә epizodik rollara çıxmağa 
başlamışdı. İşә bax, (hәqiqәtәn dә yer üzü möcüzәlәrdәn 
xali deyil) heç demә o vaxtkı Xozeyin Nuvarişin cuppulu 
rolunu görüb, nәinki görüb, hәtta yadında saxlayıb. 
Hәmәn o axsam deyesen Xozeyin dә hardansa yeyib-
içmәkdәn qayıdırmış  vә keyfi yaxşıymış (onun böyründә 
iki qüvvәli adam, cangüdәnlәr varmış). 
- Bu sәnsәn, әә, artist, gәl bura görüm, qardaş, - o 
deyib, - deyәsәn sәn dә babatsan. Harda vurmusan bu 
qәdәr? - o, böyründәki adamlardan birinә yüngülcә göz 
elәyib. Mәn dә vurmuşam, amma görürsәn, ayaq üstә 
dura bilirәm, daha yeddi yana әsmirәm. 
Tәbii, o anda Nuvariş respublikanın birinci şәxsi ilә 
tanış deyildi, әgәr ki, Birinci ona әl uzadıb: - "Gәl tanış 
olaq" demәsәydi, o , heç zaman bilmәyәcәkdi ki, hәmәn o 
kef havalı axşamda Zevin küçәsinin tinindә  tәmasa 
bağladığı şәxs kim imiş. 
- Tanış olaq. - O, adını söylәdi - Sәni isә  mәn 
tanıyıram, artistsәn. Teatrda yaxşı rollar oynayırsan. Hә, 
de görüm hara gedirsәn? 
Nuvariş dili topuq çala-çala güclә deyә bildi: 
- Xı...xı...Xırdalana. Avtobusa minmәyә gedirәm. 
Uzunsifәt adam bir müddәt artisti ayaqdan-başa 
süzdü. 

---