DAŞ YUXULAR 31
- Düzdü, naxçıvanlıdılar - Nuvariş tәsdiqlәdi, bir dilim
kolbasa götürüb araq stәkanını boşaltdı. - Bir
kәnddәndilәr, Әylisdәn. Kәndlәrinin dәlisidirlәr. Harda
oldular, ancaq Әylisdәn danışırlar. Deyirlәr nә zamansa
orada çoxlu ermәni yaşayırmış. Belә çıxır bizim
müsәlmanlarla aralarından su keçmirmiş. Doktor
Abasәliyev o ermәnilәri çox tәriflәyir. Onlar kimi mәdәni,
vicdanlı, zәhmәtkeş insanlar dünyanın heç harasında ola
bilmәz, deyir. Mәn onların belә söhbәtlәrini çox
eşitmişәm. Kürәkәn-qaynata Әylisdәn danışanda adam
hәmәn dәqiqә istәyir durub getsin ora, hәmişәlik ölüb
qalsın Әylisdә.
Doktor Fәrzani düşüncәdәn ayrılmadan artisti
dinlәyirdi.
- Demәli belә, doktor Abasәliyev indi Mәrdәkandadır,
- o daha çox özü-özünә deyirdi, cәrrah, sonra bir qәdәr
düşündü soruşdu: - Tәk yaşayır orda?
- Әlbәttә tәk, kimi var ki? Tәkcә Azadә xanım tez-tez
baş çәkir ona. Hәr bazar sәhәr tezdәn yanına gedir.
Gecәni qalır, o biri gün birbaşa işә qayıdır. Düz deyirsiniz,
yaşlı adamın bağda tәk yaşaması çәtin mәsәlәdi. Bu da
var ki, boş vaxtı elә çox deyil darıxsın. Şәhәrdәki evindә
otuz min kitabı var idi. Yazıq Azadә xanım il uzunu
kitabları Bakıdan Mәrdәkana daşıyıb. Abasәliyev oturub
bağda, oxuyur o kitabları. Deyirlәr özü dә yazmağa
başlayıb.
- Onların uşaqları yoxdur bәs?
- Yox, doktor. Bir tәrәfdәn baxanda Saday Sadıqlı
kimi adamın övladının olmaması işin xeyrinәdir. Sözün