uzunmüddətli inkişafından sonra qədim aşel ilə əvəz olunmuşdur. Azıxda qədim
aşel düşergənin VI təbəqəsində aparılan arxeoloji qazıntılar zamanı qeydə alınmışdır.
Buradan 2 mindən artıq daş məmulatı və çoxlu ovlanmış heyvan sümükləri
tapılmışdır. Azıx mağarasında qədim Aşel dövrü VI təbəqənin materialları ilə
meydana çıxmaqla yanaşı, yerli çaydaşı alətləri Quruçay mədəniyyəti əsası üzərində
inkişafa başlamışdır. Bəşəriyyət tarixində qədim və Orta Aşel mədəniyyətləri ilk dəfə
50
olaraq Fransanın Sent-Aşel düşərgəsində müəyyən olunmuş və ona görə də tapıldığı
yerin adı ilə aşel mədəniyyəti adlandırılmışdır.
Azıxın VI təbəqəsinin daş məmulatı bəsit formada hazırlanmış əl çapacaqları,
kobud çapma alətləri, qalın qəlpələr üzərində hazırlanmış əmək alətləri və diskşəkilli
nukleuslarla (nüvələr) xarakterizə olunur. VI təbəqədən həmçinin ilk dəfə olaraq əl
çapacaqları tapılmışdır. Əl çapacaqlarının meydana çıxması ibtidai insanların
həyatında mühüm rol oynamışdır. Bununla əlaqədar olaraq ovçuluq təsərrüfatını daha
da inkişaf etdirməyə başlamışlar.
Qədim aşel təbəqəsindən tapılmış əmək alətləri içərisində əsas yeri çapma
alətləri, əl çapacaqları və qaşov tipli alətlər tutur. Təbəqədən əmək alətləri ilə birlikdə
istehsal tullantılarının aşkar olunması qədim aşel dövründə düşərgədə ibtidai
insanların əmək alətləri hazırladıqlarını göstərir. Məhz VI təbəqədən tapılmış əmək
alətlərinin texniki və tipoloji xüsusiyyətlərinə əsasən onların qədim aşel dövründə
hazırlandıqlarını söyləmək olur.
Aparılan arxeoloji tədqiqatlar zamanı müəyyən olunmuşdur ki, bəşəriyyət
tarixində qədim aşel mədəniyyəti 700-500 min illər arasında mövcud olmuş və 200
min ildən bir qədər artıq davam etmişdir. Bu dövrdən əmək alətlərinin təkmilləşməsi
və yeni-yeni əmək alətlərinin meydana çıxması başlanır. Azıx düşərgəsinin VI
təbəqəsindən aşkar olunmuş əmək alətlərinin zənginliyi dediklərimizi bir daha təsdiq
edir.
VI təbəqədən ocaq yerinin qeydə alınması qədim Azıx sakinlərinin süni odla
tanış olduqlarını göstərir.
Azıx mağarasının qədim aşel təbəqəsindən tapılmış heyvanat aləminin növləri
göstərir ki, bu dövrdə Azərbaycan ərazisində soyuqlaşmaya doğru dəyişikliklər baş
vermişdir. Fauna qalıqları içərisində ayrı-ayrı çənələr, kəllə sümükləri çoxluq təşkil
edir. Sümük məmulatının təyinatı əsasında demək olar ki, qədim aşel adamlarının
ovçuluq fəaliyyətində əsas yeri mağara ayıları və nəhəng marallar tutur. Qədim aşel
təbəqəsindən tiraspol kompleksi nümayəndələrindən Şotenzak bizonu, Merka
kərgədanı və s. fauna qalıqlarının aşkar olunması təbəqənin Bakı dövrünə (mindeldən
əvvəlki dövrə) aid olduğunu göstərir.
Dostları ilə paylaş: