Yazıçılar İttifaqınm təşəbbüsüyb "Qarabağ" Komitəsi yaradıldı. "Qayğı" cəmiyyəti də Yazıçılar təşkilatı tərəfindən yaradılıb.
1989-cu il NOYABRIN 2§-də SSRİ ALİ SOVETİNİN SESSİYASINDA
ÇIXIŞ
İki ilə yaxmdır ki, bütün ölkəmiz, bütün dünya Dağlıq Qarabağda hadisələrin
inkişafmı böyük diqqətlə izləyir. Gərginlik azalmaq bilmir, vəziyyət kəskinləşir, qan
axır, təkcə körpülər və yollar deyil, iki xalqm birgə yaşayışmm çoxəsrlik bünövrəsi də
partladılır, ailə, istehsalat, məişət əla- qələri kəsilir və qarşılıqlı düşmənçiliyin, nifrətin
amansızlığı- nm düyünü dartılıb bərkiyir. Ərzaq daşımaq üçün nəzərdə tutulmuş
vertolyotlarda silah və partlayıcı maddə tapılır. Vahimə, şübhə, səksəkə şəraiti hökm
sürür. Əks cəbhələşmə, acı sözlər və qəddar hərəkətlər hamım yorub, usandırmışdır. Bu
mənhus münaqişədə üz-üzə duran iki xalq - Azərbaycan və erməni xalqları əslində eyni
bir tələbi irəli sürürlər: "Biz Qarabağ probleminin qəti surətdə ədalətlə həll edilməsini
is- təyirik" amma bəla burasmdadır ki, ədaləti hərə öz bildiyi kimi başa düşür.
Bizcə, ədalət kimin üçünsə sərfəli ola bilməz, indiki halda da ədalət bütün
amillərin - tarixi, iqtisadi, geopolitik, demo- qrafik, konstitusiya - hüquqi amillərin
məcmusudur. Bir faktı şişirdib başqa faktlarm üstündən sükutla keçmək ol- maz, hərə
öz təkəbbürlü məqsədlərini rəhbər tutub digər tə- rəflərin dəlilləri və mənafeyi ilə
hesablaşmırsa, ədalətdən da- nışmaq əbəsdir.
Son 70 il ərzində indiki Ermənistanm ərazisində, o cümlə- dən 20-ci ildə onun
paytaxtı Yerevanda yaşamış yarım milyon azərbaycanlmm orada indi əslində biri də
qalmamış- dır. Azərbaycanlılarm Ermənistandaıı, həm də ermənilərin Azərbaycandan
təbii surətdə dincliklə köçməsi ilə yanaşı, tarix bunun da şahididir ki, 40-cı illərin ikinci
yarısmda Sta- lin yüz minlərlə azərbaycanhnı Ermənistandan zorla köçürmüş və orada
qalmış son 200 min azərbaycanh keçən il Stalin dövrü uzaq olsa da, eyni dərəcədə
amansızlıqla qo- vulmuşdur. Özü də bütün bu dəhşətli tədbir faciəli zəlzələ zamanı və
ya zəlzələdən sonra deyil, nəzərinizə çatdırıram ki, ondan əvvəl görülmüşdür.
Ermənistan KP MK-nm orqam "Kommunist" qəzetinin bu il 20 oktyabr tarixli
nömrəsindən sitat gətirirəm :"Iiər hansı sivilizasiyalı dövlət öz ərazisində yığcam halda
yaşa- yan millətlər və xalqlar üçün əlverişli şərait, o cümlədən on- lar üçün
muxtariyyatm bu və ya digər formasmı vermək yo- lu ilə şərait yaratmağa çalışmalıdır".
Gözəl sözlərdir. Azərbaycanda bu düzgün fikir DQMY- nin yaradılması ilə
həyata keçirilmişdi, bəs nə üçün arzu edə bilmərik ki, Ermənistan qovduğu azərbaycanlı
vətəndaşları- m yenidən öz qoynuna alsm və sivilizasiyalı bir dövlət kimı onlara milli
muxtariyyatm bu və ya digər formasım yarat- sm.
Akademik A. D. Saxarova dərin hörmətim var, gəncli- yimdə ona pərəstiş
etmişəm, durğunluq illərindəki davram- şma heyran idim, onu bir növ ədalətin
təminatçısı hesab edirdim. Odur ki, DQMV məsələsində Akademik Saxaro- vun necə
ədalətsiz və birtərəfli mövqe tutduğunu görmək mənim üçün ağırdır. Andrey
Dmitriyeviç azərbaycanlılar- dan xahiş edir, özünün burada dediyi kimi onlara hətta
"yal- varır" ki, ərazilərinin bir hissəsindən əl çəksinlər. Amma kim və necə yalvarırsa
yalvarsm, heç bir respublika, o cümlədən Azərbaycan heç vaxt razı olmaz ki, ərazisinin
bir hissəsini kimə isə suvenir versin, bəxşiş etsin. Axı bizim res- publikamız suvenir
respublikası yox, suveren respublikadır.
Dostları ilə paylaş: