Aııarın şərhi. Moskvarıın yiiksək rütbəli partiya funksio- nerlərinin iştirak etdiyi
bu yığıncaqda mən Qarabağ konflikti başlayanda bəri ilk dəfə olaraq Ermənistanda
yaşayan azər- baycanlıların məsələsini qaldırdım. Zənnimcə, o vaxt bu məsələni
vurğulamaq ermənilərin ərazi iddialarına ən tutarlı cavab olardı. Dağlıq Qarabağda
ermənilərin Muxtar Vilayət statuslan olduğu halda, Ermənistan ərazisində kompakt
yaşayan azərbaycanhların heç bir qurumu yox idi. Sonralar SSRI Ali Sovetinin
iclaslarında mən bu barədə dəfələrlə demişdim.
Bakıdakı fəallar yığıncağında çıxışımdan sonra isə Azər- baycan KP MK
bürosunun o vaxtkı üzvlərindəıı biri mərıə irad tutdu. -Biz indi Qarabağ problemini həll
etməyə çalışırıq, sən isə Zəngəzur məsələsirıi ortaya atırsan. -Bu, bizim erməni
iddialarına qarşı ən giiclii kontr-arqumeııtimizdir- dedim. Təəssüf ki, o vaxt məni eşidən
olmadı. Bir qədər sonra isə ermənilər bütüıı azərbaycanlıları Ermənistandan qəddarca-
sına qovdular və bu «kozır» əlimizdən çıxdı).
1988-ci il 24 fevral.
Azərbaycan KP MK-da
Sov. İKP MK Siyasi biirosu üzvlüyünə namizəd
P. Denıiçev və MK katibi Razumovskinin iştirak etdikləri
Partiya fəalları yığmcağmda rus dilində edilən çıxışm tərcüməsindən.
BİZ DEMƏSƏK, KİM DEYƏCƏK?
Deputat yoldaşlar!
Ömrümdə ilk dəfə yüksək deputat kürsüsündən çıxış edərkən həyəcan
keçirməyim təbiidir. Bu həyəcan həm də onunla bağlıdır ki, biz respublikamızm,
xalqımızm həyatm- da həyəcanlı günlər yaşayırıq və bir də bu həyəcan onunla bağlıdır
ki, Azərbaycan SSR Ali Sovetinin bu sessiyası bəl- kə də heç bir başqa sessiyaya
bənzəmir - bu gün biz xalqımı- zm tarixi, beynəlmiləl münasibətlərimiz, ümumən bütün
öl- kəmizdə gedən son dərəcə mühüm ictimai-siyasi proseslərin taleyi üçün vacib olan
qərarı təsdiq etməliyik. Söhbət yalnız iki qonşu Qafqaz respublikasmm indiki və
gələcək münasi- bətlərindən getmir, söhbət həm də yenidənqurmanm, aşkar- lığm ciddi
smağmdan, demokratikləşmənin hansı istiqamət- də irəliləməsindən gedir.
Söhbət gedən Dağlıq Qarabağ məsələsi - əslində uydurul- ıııuş bir problem, - yəni
tarixən - hənı inqilabdan əvvəlki min illik tariximiz boyu, həm də inqilabdan sonrakı 68
il ər- zində yalnız və yalnız Azərbaycanm tərkibinə daxil olan Qa- rabağın nədənsə
birdən-birə başqa respublikaya hədiyyə ve- rilməsi problemi haqqmda Sov. İKP
Mərkəzi Komitəsi, Si- yasi Büro dəqiq, müstəqim, birmənalı qərarlar çıxarmışdır və bu
gün bizim Ali Sovetin yeganə partiyalı qərarı bu möv- qedən olmalıdır.
Sovet respublikaları arasmda inzibati sərhədlərin dəyişdi- rilməsi məqbul deyil və
xalqlar dostluğunun möhkəmlənmə- sinə xidmət etmir, əksinə, bu dostluğa yalnız xələl
gətirə bi- lər: bu Qorbaçov yoldaşm müraciətində deyildiyi kimi Azər- baycan və
erməni xalqlarmm xeyrinə deyil. .
Dağlıq Qarabağda yaşayanlarm bir çoxu tarixi abidələ- rin baxımsızlığmdan,
mədəniyyət evlərinin, məktəblərin, ki- tabxanaların yarıtmaz vəziyyətindən
şikayətlənəndə biz qə- ribə bir məntiqlə izahat veririk ki, Azərbaycanm bəzi başqa
regionlarmda həmin sahələrdə vəziyyət bundan da betərdir.
Doğrudan da qəribə məntiqdir və bu «məntiq»in çox haqlı cavabı var: başqa
rayonlar, regionlar belə vəziyyətlə barışır, biz isə barışmaq istəmirik. Axı haqlı olaraq
şikayətlənəndə ki, nadir tarixi və memarlıq abidəsi Qanzasor monastırmm indiki
vəziyyəti, təmiri, bərpası qənaətbəxş deyil, buna belə bəraət qazandırmaq olarmı ki,
başqa bir nadir tarixi və me- marlıq abidəsi - Naxçıvandakı Qarabağlar kompleksinin in-
diki vəziyyəti, təmiri və bərpası ondan da pis vəziyyətdədir. Yox olmaz. Neçə ildir
Bakmın və Naxçıvanm ziyalıları bu məsələni qaldırır, ancaq dünya mədəniyyət
abidələri kata- loqlarma düşmüş Qarabağlar abidəsinin bərpası əvvəlki ki- mi ləng
gedir. Mən bu günlərdə Koroğlu heykəlinin açılışıy- la əlaqədar olaraq Naxçıvana
getmişdim. Muxtar respubli- kada abadlıq və mədəniyyət sahəsində görülən bir çox
xeyir- li işləri məmnuniyyətlə qeyd etmək istərdim. Məşhur Mömi- nə xatunun bərpası
da, Cavid muzeyinin və Cavid poeziya teatrmm fəaliyyəti də, İliç rayonunda Cəlil
Məmmədquluza- də muzeyinin açılması da, Naxçıvanda böyük mədəniyyət saraymm
yaranması da, bir sıra başqa işlər də adamda qürur və fərəh hissi oyadır. Yeri gəlmişkən,
mən Naxçıvan Muxtar respublikasmm rəhbərliyinin, partiya və sovet işçi- lərinin,
zəhmətkeşlərinin Ermənistanm qonşu rayonlarm- dan axm-axm gələn adamlarm
yerləşdirilməsində, Şirazlı kəndinin çadırlarda yaşayan mindən artıq sakininə, tibb, ər-
zaq və sairə sahələrdə yardım göstərilməsində fədakarlığma görə ürəkdən gələn
minnətdarlığımı bildirmək istəyirəm. Amma Qarabağlar kompleksi kimi sənət
incilərinin nə seh- rə, nə tilsimə düşdüyünü bilmirəm. Bilmirəm, niyə onun tə- miri,
bərpası illər boyu uzanır.
Deputat seçildiyim Yardımlıyla əlaqədar respublikanm bir çox başqa rayonlarma
aid edilə biləcək bir məsələ haq- qmda da danışmaq istərdim. Bu da hələ qaz
çəkilməmiş ra- yonlarımıza qaz kəməri çəkilməsi məsələsidir. Torpağımızm sərvəti olan
qazm nəinki Azərbaycam, həm də qonşu res- publikaları səxavətlə təmin etməsi bizdə
qürur hissi oyadır.
Amma bu hissə bir nisgil, bir inciklik də qarışır: nə üçün be- lə yeraltı sərvəti olan
torpağm bu yeraltı sərvətindən səmə- rəli istifadə edə bilmirik və torpağm yerüstü
sərvətlərinə tə- cavüz edirik. Məlumdur ki, qaza əli çatmayan rayonlarm sakinləri istər-
istəməz yanacaq üçün başqa vasitələrdən isti- fadə edirlər və bu da bir çox hallarda
meşələrimizin qırılma- sına, tələf olmasma səbəb olur.
Ümumiyyətlə, biz şeirlərimizdə, ədəbi əsərlərimizdə təbıə- ti, dağları, bağları,
meşələri, çayları vəsf etməyi xoşlayırıq. Amma real həqiqətdə təbiətin qorunmasma ən
çox biganə olanlar bəlkə elə bizik.
202
Belə olmasaydı, nə Xəzərin hələ qarşıdakı faciəsini gözlə- məzdik, nə Kürün
çirkab və zəhərli sularla bulandırılmasma dözərdik, nə Tuğay meşələrinin, Sultanbud
meşələrinin acı aqibətinə ağı deyərdik. Və bu meşə qırğmı azmış kimi lap yeni acı bir
xəbər. Srağagün Şuşadan aldığım həyəcanlı tele- qramlarda deyilir ki, Şuşa təbiətinin
füsunkar meşəsi - qə- dim Topxana meşəsinin 30 hektara qədər sahəsi buldozerlər
vasitəsilə zalımcasma qırılır. (Bu ərazı Əskəran rayonuna tabedir). Deyirlər ki, burada
yonca əkiləsidir. Mən başa düşə bilmirəm - Dağlıq Qarabağlılar - istər ermənilər, istərsə
də azərbaycanhlar bu torpağı doğma diyarları, müqəddəs yurdları sayırlar. Doğma
diyarm, miiqəddəs torpağm qədim meşələrinə qıymaq, qırmaq hansı məntiqə, hansı
insafa, hansı vicdana sığır. Deyirlər ki, bu günlər Dağlıq Qarabağ əhalisi tamam tətil
edir. İşə çıxmır. Bəs belə olan surətdə kaş o buldozer sürənlər də tətilə qoşulub
işləməyəydilər, nıeşələ- ri kor qoymayaydılar.
Deputat yoldaşlar!
Respublikamız ölkəyə verdiyi neftlə, pambıqla fəxr edir, amma Xəzərsizliyin,
meşəsizliyin, təmiz susuzluğun, təmiz havasızlığm ölkəyə vurduğu - bəli, tək
Azərbaycana deyil, bütün regiona, bütün ölkəyə vurduğu ziyan barədə düşünü- rükmü?
Torpağımızm zəhərli dərmanlarla, gübrələrlə şikəst edilməsi haqda hərdənbir tənbəl-
tənbəl deyinirik, o halda
ki, haray çəkmək, akademik Həsən Əliyevin təbirincə desək «həyəcan təbili»
çalmaq gərəkdir.
Respublika kənd təsərrüfatmda ildə 30 min ton kimyəvi zəhərdən və 300 min ton
mineral gübrələrdən istifadə olu- nur. Bütün bunlarm nəticəsində bir hektara düşən
kimyəvi zəhər üzrə respublikamız birinci yerdədir. Şərəfli rekorddur! Zəhərli
ximikatlarm orta illik yükü pambıqçılıq və üzümçülük rayonlarmda ölkənin başqa
regionlarma nisbə- tən dəfələrlə artıqdır. Bu rəqəmlərin arxasmda nə durur? Nə görmək
istəyirsənsə o! Pambıq planları, öhdəliklər, zəfər ra- portları, təntənə, alqış, gurultu
görmək istəyirsənsə o! Hə- min rayonlarda ürək-damar xəstəliklərinin, mədə-bağırsaq
xəstəliklərinin və başqa xəstəliklərin azı iki dəfə artdığım gö- rə bilirsənsə o. Erkən uşaq
ölümləri, qadmlarm ana olmaq qabiliyyətinin məhdudlaşması, şikəst doğulmuş uşaqlar -
zə- fər raportlarmm bu tərəfı də var və bu gün aşkarlıq şəraitin- də biz bunu deməsək,
kim deyəcək və haçan deyəcək?
Pambıq, üzüm planları torpağımızm, əhalinin real im- kanlarıyla
uyğunlaşdırılmaymca, bütün bunlar da olacaq, saxtakarlıq da, yalan da, rüşvət də,
pripiska da.
Deputat yoldaşlar!
Problemlərimiz çoxdur və onlarm barəsində çox danış- maq olar. Ümid etmək
istəyirəm ki, həm ölkəmizin, həm respublikamızm həyatmda yeni dövr başlanır və bu
məsələ- lər haqqmda tək bir danışıqla kifayətlənməyəcəyik, real dəyişikliklər olmalıdır
və olacaq.
Dostları ilə paylaş: |