122
m
a t] a r
(KT c 11)
« o n a d o ğ r u »
j
aQ İa
(T 34)
« a n l a m a q »
a r] a ru
(T 20)
« o n a d o ğ r u »
İ
əQ (IB 47) «ov»
stYi
ə Q İə
(IB 74) «ovIa»
Bu işarə sözün ortasmda və sonunda adi qaydada işlənir;
məsələn:
Y İN
süt]üş (KT şm 2) «döyüş»
İİJ
baG a(T3I) «mənə»
t T i
h tenri (KT ş 1) «tann»
Y
köt]ül (KT c 12) «könül,
ü iB k »
b e l] g ü
(KT c 12)
« ə b ə d i »
'/y> J buluQ (KT ş 2) «tərəf»
but] (KT c 3) «dərd»
k aQ
(KT ş 5)
« a ta »
V^tat] (T 35) «dan»
İf^ örj
(KT ş 4) «ön, şərq»
/ -kip ləşən , qoşadodaq, kar p samitini ifadə edir, həm
arxasıra, həm də önsıra sait tərkibli sözlərdə işlənir. Göytürk
dilində n samiti söz başında, demək olar ki, işlenmir. Göytürk
yazısı mətnlərində bu səslə başlanan cəmi üç sözün işləndiyinə
təsadüf edilmişdir:
fl'A M
2) « meymun»
purum (KT ş 4) «Apa Urum»
N ^ ’ı’i
Päğarh (TF) «səyyarə, planet»
Bu sözlərdən birincisi göytürk dilində hər yerdə
biçin
şəklində işlənir. Ikinci sözü tədqiqatçılar düz oxumur; əslində onu
apa Urutn,
yəni
böyük Roma
şəklində oxumaq lazımdır. Deməli,
göytürk yazısı abidələrinin mətnlərində təkcə
pağarh
sözü p samiti
ilə başlanır. Bu hadisə də sonrakı dövrlərin - göytürk yazısınm
«kağız» dövrünün məhsuludur. Buna görə də göytürk yazısı
mətnlərində bu işarə ilə başlanan «qahn» əsash sözlərdə işarədən
əvvəl a saitini, «incə» əsash sözlərdə ə və ya e saitlərindən birini
oxumaq lazımdır; məsələn:
apa (BK c 13) «apa (rütbədir)»
apa (KT ş 1) «əcdad»^
apar (KT ş 4) «avar (xalq)»
$ İ apıt (KT c 1) «əcdadlar»
Bu işarə sözün ortası və sonunda sərbəst işlənir; məsələn:
/I kapığ (KT c 4) «qapı»
köpük (IB 31) «köpük»
Tüpüt (KT c 3) «Tibet»
J ¥1/1
kapağan (O 4) «qapağan, fateh»
tutupan (KT ş 7) «tutub»
I j a l p (KT ş3) «alp, igid»
'/>/1 kop (BK ş 28) «çox»
•// səp (IB 73) «səpmək»
■/// kap (IB 66) «qapmaq»
10 yap (IB 4) «yapmaq»
X -qov uşu q (aflrikat), dil-yuvaq, kar ç samitini ifadə edir,
həm arxasıra, həm də önsıra saitləri ilə işlənir. Göytürk dilində ç
samiti sözün bütün mövqelərində sərbəst işləndiyi üçün onun
işarəsi də sözlərin başmda, ortasında və sonunda işlənir; məsələn:
çik (BK ş 26) «çik (xalq)»
^ YA çərig (KÇ 9) «qoşun»
J A
çab (T 7) «şöhrət»
0
çıt (MÇ 20) «sərhəd»
YHA çö l(T 23)«çöI»
f X r i k içig (B K ş4 1 )« k içik »
üçün (KT ş 6) «üçün»
/IX > uçuk (T 8) «quş»
uçuz (T 13) «ucuz, asan»
Çy^l^^tamğaçı (KT şm 12) «möhürdar»
AK üç (KT ş 4) «üç»
A >uc (T 40) «uc»
Ar
saç (IB 31
)
«saç»
/{ ^ kaç (O 9) «qaçmaq»
A V Ü 'Tabğaç (KT c 4) «Tabğaç, Çin»
A , n , 0 — novlu, dil-yuvaq, kar ş samitini ifadə edir;
birinci işarə təkcə Orxon kitabələrində, ikinci işarə həm Orxon,
həm də Yenisey və digər kitabələrdə, üçüncü, dördüncü və
beşinci işarələr Yenisey kitabələrində və digər abidələrdə işlənir.
İkinci işarə bəzən Yenisey kitabələrində s samitini də ifadə edir.
Bu işarə həm arxasıra, həm də önsıra sait tərkibh sözlərdə işlənir.
Göytürk dilində ş samiti sözlərdə bütün raövqelərdə işləndiyi üçün
onu ifadə edən işarələr də sözlərdə bütün mövqelərdə, yəni
sözlərin başmda, ortasmda və sonunda sərbəst şəkildə yazıhr və
oxunur; məsələn:
şad (KT c 1) «şad (vəzifədir)»
f Y
(T 8) «leş»
y y şaş (MÇ 33) «şaşmaq»
A >J >AŞubuş (Y 45) «Şubuş (adam adı)»
Şoğur (Y 42) «Şoğur (adam adı)»
^Y Pyaşıl (KT ş 17) «yaşıl»
başad (BK c 8) «başçıhq etmək»
M X Y aşsız (KT ş 26) «aşsız»
täşık (KT ş 11) «tərk etmək»
sözləşdimiz (KT ş 26) «məsləhətləşmək»
Y aş (KT ş 26) «aş»
Y S baş (KT ş 33) «baş»
YO yaş (BK c 2) «yaş»
Y ^ taş (KT şm 13) «daş»
f ^ n üküş (KT c 7) «çox»
YtHl
süQüş (KT şm 2) «döyüş»
LİQATURLAR
Göytürk əlifbasında bir neçə halda yanaşı duran iki səs üçün
bir işarə də tərtib edilmişdir. Əslindo göytürk əlifbası o qədər
mükəmməl sistemə malikdir ki, buna heç bir ehtiyac yox idi.
Ehtimal etmək olar ki, qədim türk bu işarələri qənaət prinsipinə
əsasən düzəltmişdir: iki, bəzən isə üç işarə əvəzinə bir işarə
yazmaq vaxta və yerə qənaət etməyə səbəb olur. Göytürk
əlifbasında iki qoşa səs ifadə edən işarələr vardır - abidələrin
mətnlərində cəmi beş belə işarə vardır.
H - ı t səs birləşməsini ifadə edir, həm arxasıra, həm də önsıra
sait tərkibh sözlərdə işlənir. Bu işarənin göytürk yazısı
abidələrində Id samit birləşməsini ifadə etdiyini iddia edən
tədqiqatçılar da vardır. Lakin bu işarənin It samit birləşməsi kimi
oxunması daha doğru və göytürk dilinin fonetik qanunlanna daha
çox uyğundur:
kıltım (KT ş 30) «qıldım»
boltı (KT ş 7) «oIdu»
^M’IDyaOiltı (KT ş 20) «yanıldı»
M O yaQıltaçı (KT c 11) «yanılası»
səs birləşməsini ifadə edir, həm arxasıra, həm də
önsıra sait tərkibli sözlərdə işlənir. Bu işarəni nd kimi
transkripsiya edən tədqiqatçılar da vardır. Lakin onun nt kimi
transkripsiya edilməsi göytürk dilinin fonetik qanunlarına daha
uyğundur;
.
anta (KT ş 40) «orada»
bunta (KT c 10) «burada»
bodunta (KT ş 26) «xalqda»
VW kağanta (KT şm 13) «xaqandan»
/İ kazğantım (KT ş 27) «qazandım»
3
/f kantan (KT ş 23) «haradan»
'/A/if kıhntukda (KT ş 1) «yaradıldıqda»
vAO \/)<'^oğlmta (KT ş 1) «oğlunda»
^ - n ç səs birləşməsini ifadə edir, həm arxasıra, həm də
önsıra sait tərkibli sözlərdə işlənir. Türk dillərində, o cümlədən
göytürk dilində söz iki samit səslə başlana bilmədiyi üçün bu işarə
ilə başlanan sözlərdə (sözün tərkibindəki saitlərin növündən asılı
olaraq) bu işarədən əvvəl a, ə, e saitlərindən birini oxumaq
lazımdır; məsələn:
ança (KT ş 11) «elə, o cür»
^ 'l » a n ç u l a (KT ş 32) «təslim etməb>
Bu işarə sözün ortasında və sonunda sərbəst işlənir;
məsələn:
sançdı (KT şm 9) «sancdı»
^ üçinç (BK ş 30) «üçüncü»
bisinç (KT şm 7) «beşinci»
> 3 > omnç (BK c 10) «onuncu»
yinçü (K T ş 39) «inci»
/
bunça (K T c 4) «bunca, bu qədər»
iç sə.s birləşməsini bildirir. Ə vvəlki üç işarə iki samit
sHsin birləşməsini bildirirdisə, bu işare bir sait və bir samit səsin
birləşməsini ifadə edir:
Y
içikdi (BK ş 37) «tabe oldu»
/XJ-tədqiqatçılarm əksəriyyəti bu işarəni
səs birləşməsi
kimi qəbul cdir və
kimi oxunur. Ə lisa Şükürlü onu ay kimi
oxuyur.' Son zamanlar göytürk O rxon-Y eniscy yazısı abidələrinin
araşdırıimasına həsr edilmiş əsərlərd ən bir qismində bu işarəni rt
səs birləşməsi kimi transkripsiya edirlər. Ba^ sözünə göytürk
yazısı abidələrində tez-tez rast gəlm ək olur, art sözünə abidələrdə
cəmi
bir
dəfə «Irk bitig» abidəsinin onuncu sətrində təsadüf edilir.
Ba^ sözü
hərflərləVü^Y J,
/\J v ə
s.
kimi,
rast
gəldiyim iz art sözü isə
^ ^ /ş ə k lin d ə yazılmışdır. N işarəsinə göytürk yazısı abidələrinin
mətnlərində cəmi üç dəfə - Tonyukuk abidəsinin 26-cı sətrində,
2'Cİ və 49-cu Yenisey kitabələrində rast gəlinir:
MHJP ı
barbaş asäımız (T 26) «KolIuq olan təpəni aşdıq».Jpj?A/;(/AP?^^Y
Ər atım Yaş Ak M ben (Y 2) cüm ləsində M işarəsini hcç cür art
kimi oxumaq olmaz: Ər atım Yaş Ak Art ben oxusu mənasızdır.
Bu cümləni Ər atım Yaş Ak Baş ben «İgid adıın Gənc Ağ Başam»
kimi oxumaq m əqsədə uyğundur. İkinci halda cüm lə bclə başlanır:
burada da həmin işarəni art kimi oxumaq olmur;
həmin ifadəni yalnız bclə oxumaq olar: Ər atım ak bus «igid adıın
A ğ B a ş...» .
: (qoşa nöqtə). Göytürk O rxon-Ycnisey əliftasın a qoşa nöqtə
(:) işarəsi də daxildir. V.Tomsen yazır ki, O rxon-Ycnisey
abidələrinin nıətnlərində bu işarə durğu işarəsi vəzifəsini yerinə
yedrir. Qoşa nöqtə işarəsi sözləri bir-birindən ayınr (Yeniscy
kitabələrində qoşa nöqtə ilə yanaşı bəşi abidələrdə həmin
vəzifədə
işarəsindən istifadə olunur), başqa sözlə desək, bu
işaire sözün sonunu göstərir. Bu işarə nəinki iki söz arasmda, həm
də cüm lənin \.ı sətrin sonunda da qoyulur. Qeyd etmək lazımdır
ki, bu işarə hcç də həm işə iki söz arasında qoyulmur; abidələrin
' Ə .Şükürlü. Oadim tiirk vazıh abidələrinin dili. Bakı, J993, .v. 56.
127
mətnlərində elə hallar olur ki, üç-dörd söz bir söz kimi bitişik
yazılır. Əksər hallarda bu, katibin bədii zövqü, bədii təxəyyülü ilə
əlaqələndiriHr və əsasən söziərin uzunluğu ilə şərtlənir; təkcə bir
işarədən (hərfdən) ibarət olan $ at «at», 0 ay «ay»,
'Y' ər
«döyüşçü» tipli sözlər heç vaxt ayrı yazılmır, həmişə özündən
əvvəlki və ya özündən sonrakı sözlə bitişik yazıhr. İki işarədən
(hərfdən) ibarət olan sözlər ay^n yazılmaqdan daha çox bitişik
yazıhr.Üç hərfdən ibarət olan sözlər isə daha çox ayn yazılmağa
meyl edir. Ümumiyyətlə, söz nə qədər uzundursa, onun digər
sözlərdən ayn yazıhnası qaydası bir o qədər ciddi gözlənilir. Bu
zaman rast gəlinən istisnalar həmişə sözlərin müəyyən bir məntiqi
- əlaqəli kombinasiyası ilə, məsələn, ismin onu təyin edən sifət və
ya sayla əlaqəsi və s., sanki müəyyən bir mürəkkəb anlayış ifadə
edən əlavə, yaxud əlaqələndirici sözlər, qoşmalarm onlan idarə
edən sözlərlə əlaqədar olur,*
Beləliklə, 36 göytürk Orxon-Yenisey işarəsi izah edildi.
Bunlardan beşi saitləri, beşi qoşa samitləri, 21 işarə isə samitləri
ifadə edir.
Dilin əsasmı fonemlər təşkil edir. Göytürk işarələri hələ
göytürk Orxon-Yenisey fonemləri deyildir. Yuxarıda gördüyümüz
kimi, bəzən bir göytürk Orxon-Yenisey işarəsi iki fonemi, bəzən
isə iki göytürk Orxon-Yenisey işarəsi bir fonemi ifadə edir, hətta
bəzən bir işarə fonemlər kompleksini göstərir. Buna görə də
göytürk Orxon-Yenisey yazısı abidələri dilinin fonem sistemini
qavramaq üçün göytürk dilinin fonemlərini təhlil etmək lazımdır.
Bu məsələ fonologiyada nəzərdən keçiriləcəkdir.
GÖYTÜRK ƏLİFBASI
Talas işarələri
Yenisey
işarələri
Orxon
işarələri
İfadə etdiyi səs
1
2
3
3
__ <
V
J'
a, ə
.
L .
e
r ı_
r
r
U
i
' Bax: M.MejıuopaHCKuü. IlaMHmHUKe necmh Kıojib-Te^uHa. CT16. 1899, c.46.
1
2
3
3
< > .
>
0
, u
H
ö, ü
7 ) 4
J
J
b (qahn saitlerlə)
A
b (incə saiüərlə)
r
g (incə saitlərlə)
V<
¥
V
h'
¥
V
ğ (qalın saitlərlə)
d (qalın saitlərlə)
X
+
X
X
d (incə saitiərlə)
X
ıf
z
0
D
0 D
D
y (qalın saitlərlə)
9
y (incə saitlərlə)
3
i
y (burun samiti)
H A
A
W
k (qahn saitlərlə)
1
r ~ 1
k (o, u saitləri ilə)
<1.
.<1
<
k (ı saiti ilə)
^
f
K (incə saitlərlə)
B
^ B
8
K (ö, ü saitləri ilə)
■
■
J
>1
>/
1 (qahn saitlərlə)
Y
Y
Y
1 (incə saitlərlə)
Ö 6 ^
m
C 1
n (qahn saitlərle)
“
j - /
/
n (incə saitlerlə)
-/ i
t i
1
0
,
1
1
1
^
P
1
H H
H ^
H
r (qahn saitlerlə)
;
- r
Y
r
r (incə saitlərlə)
T
X . _
c (qahn saitlərlə)
/
/
/
c (incə saitlorle)
t (qalın saitlərlə)
h h
k
k
.
t (ince saitlərle)
■
A
A
A
Ç
Y
r
İÇ
:
r
-
-
<^>
n
A
Y
Y Y
Ş
..
M
_____
it
1
2
3
3
j
nç
1
nt
1
bş (baş oxunurj
I
ayırma işarəsi
I
QƏDİM UYĞÜR ƏLİFBA SI
Qədim uyğur qəbilələri 745-ci ild ə ö z m üsteqil dövlətlərini
- Uyğur xaqanhğmı yaratmazdan ə v v ə l, hətta bu hadisədən xeyli
sonra da u ^ müddət göytürk O rxon -Y en isey əlifbasm dan istifadə
etmişdir. İlk qədim uyğur abidələri göytürk hərfləri ilə daşlar
üzərinə həkk olunmuşdur. Sonralar da bir m üddət hətta kağız
üzerində yazılan qədim uyğur ab idələri göytürk yazısı ilə
yazılmışdır. Qədim uyğur əlifbası uyğur xaqanlığm m yetkin
çağlarmda yaradılmışdır. Artıq qeyd ed ild iy i kim i, qədim uyğur
əlifbası qədim soğd əlifbası əsasm da, q əd im soğd əlifbası modeli
üzre yaradılmışdır. Ö z növbəsində qədim soğd əlifbası da qədim
pəhləvi əlifbası əsasmda, bu sonuncu is ə arami əlfıbası modeli
əsasmda yaradılmışdır. Arami əlifbası is ə ö z m ən şəyini qədim
finikiya əlifbasmdan götürür.
Qədim uyğur əd əb i dili, bir n öv, göytürk əd əb i dilinin da-
vamı, inkişafı təsirini bağışlayır. İnkişafla əlaqədar bəzi qa-
mmauyğun dəyişiklikləri nəzərə almasaq, göytrük v ə qədim uyğur
ədəbi dillərinin qrammatik quruluşunda, dem ək olar ki, fərq
yoxdur. B u iki dilin lüğət tərkiblərində m ü ə y y ən fərqlərin olması
təbiidir, bu, qədim uyğur dilinin təm asda olduğu dillərdən çoxlu
söz alması ilə əlaqədardır. Güman etm ək olar ki, göytürk ədəbi
dilinin fonetik quruluşu ilə qədim uyğur əd əb i dilinin fonetik
quruluşu arasmda gözəçarpacaq d əyişik lik lər, fərqlər olmamışdır.
Hər halda, ilk qədim uyğur abidələrinin fonetik quruluşu, səs
tərkibi ilə göytürk yazısı abidələrinin fonetik quruluşu, səs tərkibi
arasmda fərqlər, dem ək olar ki,
yoxdur. İlk qədim
uyğur
abidələri ilə sonrakı qədirn uyğur abidələrin in q ələm ə ahnması
arasmda elə bir böyük tarixi fərq yoxdur. G üman etm ək olar kı,
göytürk əlifbası ilə yazılmış qədim uyğur abidələrinin fonetik
quruluşu, səs tərkibi ilə qədim uyğur əlifljası iiə yazıimış uyğur
abidələri dövründəki u y ^ ədəbi dihnin fonetik quruluşu, səs
tərkibi arasmda da elə bir fərq olmanuşdır. Lakin buna
baxmayaraq, göytürk əlifbasmda öz əksini tapmış bir sıra səslər
üçün artıq qədim uyğur əlifbasmda işarə yoxdur. Ola bilməz ki,
həmin səslər qısa müddətdə qədim uyğur dilindən çıxsm. Ehtimal
etmək olar ki, həmin səslər qədim uyğur ədəbi dilində mövcud
olmuşdur, lakin qədim uyğur əlifbası üçün model olmuş əlifbada
(soğd əlifbasmda) bu türk səslərini göstərmək üçün işarə
olmamışdır. Həmin türk səsləri, necə deyərlər, əlifbadan kənarda
qalmışdır. Qədim uyğur əlifbasmda göytürk ədəbi dilində mövcud
olmayan, habelə göytürk əlifbası ilə yazılmış qədim uyğur
abidələrində təsadüf edilməyən v, j , x samitləri təzahür etmişdir.
Bu məsələni necə qiymətləndirmək olar? Bu səslər qədim uyğur
ədəbi dilində həqiqətən olmuşdur, yoxsa bu da soğd əlifbasmın tə-
siridir? Bu samitlər qədim uyğur ədəbi diündə mövcud olmuşsa,
onda necə təzahür etmişdir - türk səslərinin inkişafı yolu ilə, yox-
sa yenə də soğd əlifbası, daha doğrusu, ahnma soğd sözlərini
eynilə saxlamaq ənənəsi xatirinə? x səsinin k (dilarxası) səsindən,
V səsinin
səsindən törəməsini ehtimal etmək olar. Bəs İran
dillərinə məxsus _/' səsi qədim uyğur əlifbasmda haradan təzahür
etmişdir - yenə də soğd əhfbasmm təsiri iləmi? v samiti b
samitinin inkişafı nəticəsində yaranmışsa, onda bəs nə üçün qədim
uyğur əlifbasmda b
vq
p samitləri üçün bir, v samiti üçün ayrıca
işarə (hərf) vardır?
Qədim uyğur yazısı yuxandan aşağıya doğru yazthr. Qədim
uyğur əlifbasmda 22 işarə (hərf) vardır. Təbii ki, bu qədər az işarə
uyğur dilinin səs tərkibini əhatə edə büməzdi. Buna görə de
qədim uyğur ədəbi dilində tələffuz məxrəci yaxm olan müxtəlif
səslər, məsələn, b, v və p , k v ə g, d vo t səsləri bir hərflə ifadə
edilmişdir.
Qədim uyğur əlifbası arami - pəhləvi - soğd əlifbalanndan
yarandığı üçün arami əlifbasmdakı bir x ü su si^əti də özündə
qoruyub saxlamışdır: arami əlifbasmda olduğu kimi, qədim uyğur
əlifbasmda da hərflərin əksəriyyətinin üç yazıhş qaydası vardır:
hərfm sözün əv v əlin d ə, sözün ortasmda v ə sözün sonunda yazılış
variantı.
UYĞUR ƏLİFBASI
Əvvəldə:
3
anta
(A y 607, 5)
orada
Sait səslərin işarolari
Aa
Ortada:
P hanp
(CC 1)
^ gcdib
Əvvəldə
Ortada
Sonda
H ərf
3
a
ə ,e
4
1,İ
1
9
a
A
0
,u
3
Ğ 9
0
,u
1
t
\9
b , p
u
u
UL
Ç
toa
d , t
A
A
y
*>
t>
k , g
V
V
0 /
1
3[)
'X'
m
n
X
M
r
♦
♦ ^
g
k
♦
s
Ş
9
V
X
İ
Z
J
Ə w əldə:^
emti (Ay 607, 5)
indi
Əwəldə: 7İ
iki (Xuast 32)
iki
l
Əwəldə:'3
ol (CC 2)
10
Əwəldə:
^
ölürdümüz (Xuast)
^ öldürdük
Ə ə, Ee
Ortada.
^ ersər (AJ 28)
T o ls a
I, İi
Ortada:A
4 yarhkadı (CC 3)
f h ö k m etd i
O o ,U u
Ortada:C
urup
^ vurub
Ö ö, Üü
Ortada:Q
Sonda:
S / ts
Jbirlə (CC 10)
;İİƏ
Sonda: J
em çi (C
'həkim
J
em çi (CC 34)
r
Sonda:
9.
J bolup (hc 3)
olub
i
>
unaaa:ç}
m
juuua.
^
« yükünəlim (CC 1) ^ nəgü (CC 43)
baş əy ə k
^ n e c ə , nə cür
sitayiş edək
<\
Əwəldə:'^)
bisinç (Xuast 34)
beşinci
Samit səsləri ifadə cd ən yazı işarələri
Bb, Pp
Ortada: S
Sonda:\s
tipən (Xuast 77)
^ tip (AJ 4 ,1 3 )
deyibən
\ g deyib
Ə w əldə:^
^ vusantı (Xuast 114)
♦ h ə f t ə l i k dini
ayin icrası
Ə w əldə:
ğırza (Xuast 113)
günah
V v
Ortada:^
> tavğaç (AJ 17, 4)
1
Çin, çinli
r
Sonda:
9
sa v (A J 18)
söz, nitq
Ğğ
Ortada: ^
Sonda:
^ f
^ yonğm a (Xuast 66)
tmhğ(Xuast 38)
^
gedən
^ a n h
Əvvəldə:
♦
1> Dostları ilə paylaş: |