İdeallaşdırma
– təbiətdə mövcud olmayan və yalnız obrazı olan obyekt
haqqında təsəvvürün yaradılmasıdır. Bu metodun tətbiqinə dair misal kimi
“ideal qaz”, “ideal məhlul”, “nöqtə”ni göstərmək olar. İdeallaşdırma meto-
du əsasən təbiət elmlərində geniş tətbiq tapır. İdeallaşdırılmış obyekt üzə-
rində istənilən nəzəri təfəkkür işləyə bilir. Onlar böyük evristik əhəmiyyətə
malik olurlar, çünki, yalnız onların köməyi ilə bu və ya digər proseslərə
aydınlıq gətirən nəzəri modellər yaratmaq və qanunlar formulə etmək olar.
Ona görə də, ideallaşdırılmış obyektlər nəzəri biliyin inkişafında önəmli
element sayılır.
Formallaşdırma – dərketmənin nəticələrinin dəqiq və ya təsdiq olunmuş
şə
kildə təsviridir. Formallaşdırma intuitiv düşünmənin əksi də hesab edilir.
Riyaziyyatda və məntiqdə formallaşdırma – yığcam biliyin xüsusi işarələr
Tədqiqat işlərinin fəlsəfəsi
21
və ya xüsusi dillərin köməyi ilə təsvirini göstərir. Formallaşdırma zamanı
fikrin məzmundan uzaqlaşdırılıb nəticənin sistemli şəkildə araşdırılmasına
və eyni zamanda digər nəticələrlə koordinasiya edilməsinə imkan verilir.
Bu metod elmi biliklərin inkişafında önəmli rol oynayır, çünki, intuitiv
anlayış nisbətən aydın olsa da elm üçün yararlı deyil. Həqiqi elm yalnız
abstrakt düşünmə, tədqiqatçının məntiqi dil formasında baş verən ardıcıl
mühakimələr sayəsində mümkündür.
İnduksiya
– fərdi haldan ümumi hala keçid üçün mühakimənin
sürülməsidir. Bu halda faktlar əsasında ümumi hipotezin yaradılması baş
verir. İnduksiyanın əsasında sınaq, eksperiment və faktların yığılmasına
imkan verən müşahidələr durur. Bu faktları öyrənərək və analiz edərək
tədqiqatçı bir sinifə aid olan hadisələrin ümumi və təkrar olunan
xüsusiyyətlərini müəyyən edir. Nəticədə fərdi obyektlər qrupuna aid olan
xüsusiyyətlərin bütün sinifə inikas etdirilməsinə imkan verən mühakimələr
yaradılır. İnduktiv nəticələrin üstünlüyü ondan ibarətdir ki, o ayrı-ayrı
faktorlardan ümumi müddəalara keçməyə, hadisələr arasındakı asılılıqları
müəyən etməyə, empirik əsaslandırılmış hipotezlərin qurulmasına və
ümumiləşdirməyə şərait yaradır. Şəkil 1.1-də induktiv yanaşma əyani təsvir
edilir.
Deduksiya – ümumi məlumat əsasında fərdi nəticələri əldə etməyə imkan
yaradır. Yəni, predmet haqqında yeni məlumatın əldə olunması eyni
sinifdən olanların araşdırılması əsasında yerinə yetirilir. Əgər bilik induktiv
mühakimələr əsasında əldə edilibsə, onda deduksiya alınan biliyi
genişləndirərək induksiyanı tamamlayır. Deduksiyanın idrak baxımından
ə
sas dəyəri ondan ibarətdir ki, ümumi nəticə kimi sadə icmal yox, hər hansı
bir hipotetik mühakimə, elmi ideya meydana gəlir. Belə olan halda
deduksiya yalnız tamamlayıcı rol deyil, yeni nəzəri sistemin yaranmasının
bünövrəsini qoymuş olur. Elmi–tədqiqatın ilkin mərhələlərində induksiya
üstünlük təşkil edir, inkişaf mərhələsində isə tədricən deduksiya daha
böyük rol oynmağa başalayır. Bu baxımdan elmi–tədqiqatın bu iki
ə
məliyyatı bir-biri ilə sıx bağlıdır.
Tədqiqat işlərinin fəlsəfəsi
22
Dostları ilə paylaş: |