Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi
Yüklə 13,5 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- İnternetdə: www.az.wikipedia.orq
- 3 Mart - Yazıçı Manaf Süleymanovun anadan olmasının 105 illiyi, (1912-2001)
- Kitabları
- İnternetdə: www.az.wikipedia.orq
- Ədəbiyyat: Əhmədov Teymur - “Azərbaycan yazıçıları (XX-XXI yüzillikdə)” Ensiklopedik məlumat kitabı, Bakı, 2011.
- 16 Mart - Yazıçı Məmməd Dadaşzadənin anadan olmasının 90 illiyi, (1927)
- 20 Mart - Şair, yazıçı, tərcüməçi Zahid Xəlilin anadan olmasının 75 illiyi, (1942)
|
İnternetdə: www.books.google.com 82
Fərman Kərimzadə Qərbi Azərbaycanın Böyük Vedi kəndində anadan olmuşdur. İbtidai təhsilini orada almış, orta məktəbi isə Beyləqan rayonunun Şahsevən kəndində bitirmişdir. Əzim Əzimzadə adına Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq Məktəbində təhsil almışdır. İsmayıllı və Jdanov (indiki Beyləqan) rayonlarında orta məktəb müəllimi olmuşdur. Sonra ―Yüksəliş‖ rayon qəzeti redaksiyasında ədəbi işçi, şöbə müdürü, məsul katib işləmişdir. Moskvada Ümumittifaq Dövlət Kinematoqrafiya İnstitutunun ssenari fakültəsini bitirmişdir. Azərbaycan Dövlət Televiziya və Radio Verilişləri Komitəsində tərcüməçi, baş redaktor, "Abşeron", "Ədəbiyyat və incəsənət" qəzetlərinin redaksiyasında şöbə müdiri, ədəbi işçi, C. Cabbarlı adına "Azərbaycanfilm" kinostudiyasında kollegiya üzvü, ―Ədəbiyyat və incəsənət‖ qəzetinin xüsusi müxbiri olmuşdur. Şüvəlan Yaradıcılıq Evinin direktoru işləmişdir. Fərman Kərimzadə imzası daha çox tarixi roman müəllifi kimi məşhurdur. 1967-ci ildə çap olunmuş "Qarlı aşırım" onun yazıçılıq istedadını, ümidverici və gələcəkli bir nasir kimi yetişdiyini üzə çıxardı. F.Kərimzadə ―Qarlı aşırım‖da 30- cu illərin ziddiyyətlərini, kollektivləşmə dövrünün çətinliklərini, özündən əvvəlki nəsr ustalarını təkrar etmədən, tamamilə yeni ruhda əks etdirdi. F.Kərimzadənin uzun tədqiq və araşdırmalardan sonra qələmə aldığı ―Xüdafərin körpüsü‖ əsəri xalqımızın tarixinə, 500 il əvvəlki babalarımıza məhəbbət və hörmətin ifadəsidir. Oxucunu orta əsr Azərbaycan həyatının həyəcanlı səhnələri ilə qarşılaşdıran bu roman Ağqoyunlularla Səfəvilər hakimiyyətinin qovuşduğu, birincilərin ikincilərlə əvəzləndiyi dövrün, Azərbaycan torpaqlarının birlik, Azərbaycan mədəniyyətinin yüksəliş dövrünün bədii salnaməsidir. F.Kərimzadə 1989-cu il mart ayının 17-də vəfat etmişdir.
dilə gəlir‖ (1965), ―Qarlı aşırım‖ (1971), ―Xudafərin körpüsü‖ (1982), ―Çaldıran döyüşü‖ (1988) və s.
83
Manaf Süleymanov İsmayıllı rayonunun Lahıc qəsəbəsində anadan olmuşdur. 18 saylı Bakı şəhər orta məktəbini bitirmiş (1930), sonra M.Əzizbəyov adına Azərbaycan Neft-Kimya İnstitutunun geoloji kəşfiyyat fakültəsində təhsil almışdır (1932-1937). O, elmi işlə də məşğul olmuş, geologiya-mineralogiya elmləri namizədi alimlik dərəcəsi almış, uzun illər Azərbaycan Neft-Kimya İnstitutunda dərs demişdir. Ədəbi yaradıcılığa 1947-ci ildə ―Azərbaycan‖ jurnalında dərc olunan ―Yerin sirri‖ romanı ilə başlamışdır. İngilis dilindən bədii tərcümələr etmiş, dövri mətbuatda məqalələrlə də çıxış etmiş, bəzən onları ―Fərəcoğlu‖ imzası ilə çap etdirmişdir. Oxucular onun tərcüməsində Cek London, Con Steynbek, O’Henri, M. Kopelen, A. Qrasi, Oqoto, Aleks La Çuma, Y.A. Makmani, Piter Abrahams, R. Riv, A. Paton, Fillis Altman, Somerset Moem kimi görkəmli ingilis yazıçılarının əsərləri ilə tanış olmuşlar. Manaf Süleymanov ilk dəfə olaraq Bakı tarixindən, Bakı milyonçuları və
qoçularından, 1918-1920-ci illərində Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin şəxsiyyətlərindən elmi-publisistik kitablar yazıb, nəşr etdirmişdir. Manaf müəllim ingilis, fars, ərəb dillərini bilməklə yanaşı, rus dilində də yazıb yaratmışdır. M.Süleymanovun zəngin ədəbi irsi arasında onun xatirələri xüsusi yer tutur. Məqalə, hekayə və təsviri sənədləri, fotoşəkilləri də şəxsi fondunda olan maraqlı sənədlərdəndir. ―Şagirdlik illərim‖ adlı xatirəsi daha maraqlıdır. ―Azərbaycan diyarı. Lahıc‖ ədibin Vətən, ocaq sevgisinin parlaq təsviridir. Onun 636 saylı şəxsi fondunda məşhur Bakı milyonçusu Hacı Zeynalabdin Tağıyev haqqında topladığı arxiv sənədləri, Azərbaycan klassik musiqisinin atası, məşhur musiqiçi, bəstəkar, Şərqdə ilk operanın banisi Üzeyir Hacıbəyovun məktubunun surəti və s. arxiv sənədləri də qorunur. Romanları, povestləri, ssenariləri oçerk, hekayə, xatirə və tərcümələri müəllifin arxivdəki 2-ci elmi siyahısında rəsmiləşdirilmişdir. Manaf Süleymanov 2001-ci il mayın 24-də Bakıda vəfat etmişdir. Kitabları: ‖Yerin sirri‖ (1948), ‖Yerin sirri‖ (1956), ―Fırtına‖ (1960), ―Yerin sirri‖ (1967), ―Fırtına‖ (1969), ―Zirvələrdə‖ (1973), ―Dalğalar qoynunda‖ (1977), ―Yerin sirri‖ (1980), ―Dalğalar qoynunda‖ (1984), ―Zirvələrdə‖ (1988), ―Eşitdiklərim, oxuduqlarım, gördüklərim‖ (1996), ―Son bahara çatdıq‖ (1996), ―Neft milyonçusu‖ (1996), ―Şərqdə ilk demokratik cumhüriyyət‖ (1999), ―Şagirdlik illərim‖ (2001) və s. İnternetdə: www.az.wikipedia.orq 84
Sabir Almazov Qazıməmməd şəhərində, fəhlə ailəsində doğulmuşdur. Atası Əliabbas Yaqub oğlu 1942-ci ildə cəbhədə həlak olmuşdur. S.Almazov 1945-1955- ci illərdə 15 saylı Hacıqabul dəmiryol məktəbində təhsil almışdır. 1955-1957-ci illərdə Bakı dəmir-beton zavodunda usta köməkçisi və usta vəzifələrində işləmişdir. 1957-ci ildə APİ-yə daxil olmuş, ikinci kursdan sonra, 1959-cu ilin yayında Azərbaycan Yazıçılar İttifaqının zəmanəti ilə Moskvaya, M.Qorki adına Ədəbiyyat İnstitutuna göndərilmişdir. Oranı müvəffəqiyyətlə bitirib Azərbaycan Dövlət Nəşriyyatında bədii ədəbiyyatın tərcüməsi şöbəsində işləmişdir. Burada o, şeir və tərcümə kitablarını redaktə etmiş, vaxtaşırı radio və televiziyada öz şeirlərini, tərcümələrini oxumuşdur. Gənc şair ədəbi aləmə 1957-ci ildə ―Azərbaycan gəncləri‖ qəzetində çap etdirdiyi ―Mərmər daş‖ şeirilə gəlmişdir. Bundan sonra ―Gəncliyin səsi‖ almanaxında, dövri mətbuatda tez-tez çıxış etmişdir. Onun tərcüməsində oxucular dünya yazıçılarının (Afrika, Hind, Suriya, Kuba‖, çex və b.) əsərləri ilə tanış olmuşlar. Sabir Almazov 1976- cı il iyunun 4- də Bakıda vəfat etmişdir.
ayı‖ (1966), A.L.Barto. ―İpatdı‖ (1970), N.Tixonov. ―Altı sütun‖ (1981) və s.
85
olmasının 70 illiyi, (1947-2014)
Vaqif Arzumanlı Quba rayonunda anadan olub. Onbirillik məktəbi qızıl medalla bitirdikdən sonra 1964- 1969-cu illərdə Bakı Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsində təhsil almışdır. 1969-1972-ci illərdə AMEA- nın, M.Qorki adına Dünya Ədəbiyytı İnstitutunun və Litva EA-nın aspiranturalarında oxumuşdur. 1973-cü ildən Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunda elmi işçi işləmiş, 1980-1991-ci illərdə AMEA SSRİ XDRS-da şöbə müdiri vəzifəsində çalışmışdır. V.Arzumanlı 1991-2002-ci illərdə Azərbaycan EA Milli Münasibətlər İnstitunun direktoru işləmişdir. 2002-ci ildən AMEA Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunun ―Xarici ölkələr ədəbiyyatı və ədəbi əlaqələr‖ şöbəsinə rəhbərlik etmişdir. 2011-ci ildən AMEA-nın Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunun beynəlxalq əlaqələr üzrə direktor müşaviri işləmişdir. V.Arzumanlı 1973-cü ildə namizədlik, 1984-cü ildə doktorluq dissertasiyası müdafiə etmiş, 1991-ci ildən professor adı almışdır, Beynəlxalq Eko-İnformasiya Akademiyasının akademikidir (1996), ―Alman-Azərbaycan Cəmiyyəti‖ İdarə Heyətinin üzvü (1992), Beynəlxalq ―Soydaş‖ Assosiasiyasının vitse-prezidenti (1994), Dünya Azərbaycanlıları Mədəniyyət Mərkəzinin vitse-prezidenti (1996),‖Quba Xeyriyyə Cəmiyyəti‖nin sədri (1996), Türkiyəni və S.Dəmirəli Sevərlər Cəmiyyətinin həmsədri (1999), İctimai-Siyasi Proseslər və Beynəlxalq Əlaqələr Elmi Araşdırmalar Mərkəzinin Prezidenti (2002) seçilmişdir. V.Arzumanlı 35 kitab və monoqrafiyanın, həmçinin 1500-dən artıq elmi və publisistik məqalənin, müsahibənin müəllifidir. 60-dan artıq elmi əsərin redaktoru və ön sözün müəllifidir. Ədəbi əlaqələr və milli münasibətlər sahəsində gənc alimlərin və mütəxəssislərin yetişdirilməsində fəal iştirak etmişdir, 30-dan artıq aspirant, dissertant və doktorantın elmi rəhbəri, elmi məsləhətçisi olmuşdur. 2014-cü ilin iyul ayında ağır xəstəlikdən sonra dünyasını dəyişmişdir. Kitabları: ―Ürəklər qovuşanda‖ (1989), ―Azərbaycan ünvanlı‖ (1994), ―1918-ci il qırğınları‖ (1995), ―Tarixin qara səhifələri‖ (1998), ―Keçmişimiz və gələcəyimiz‖ (2000), ―Bölünmüş vətənin bütövlük rəmzi‖ (2006), ―Dünya Azərbaycanlıları Konqresi‖ (2007), ―Azərbaycanın ən qədim şəhəri-Dəmirqapı Dərbənd‖ (2009), ―Dəyərli ustad‖ (2010), ―Dədə Qorqudun qəbrinin izi ilə‖ (2012), ―Mirzə Fətəli Axundzadə və Qərbi Avropa ədəbi-nəzəri fikri‖ (2012) və s. İnternetdə: www.az.wikipedia.orq
86
Böyük Vedi kəndində anadan olmuşdur. Beyləqan rayonunun G.Əsədov adına Şahsevən kənd orta məktəbini bitirdikdən sonra ADU-nun jurnalistika şöbəsində təhsil almışdır (1965-1969). ―Duyaraq‖ adlı ilk şeiri 1963-cü ildə ―Yüksəliş‖ rayon
qəzetində dərc
olunmuşdur. ―Azərbaycan gəncləri‖ qəzeti redalsiyasında ədəbi işçi, şöbə müdiri (1969-1971), Dövlət Televiziya və Radio Verlişləri Komitəsində kiçik redaktor, redaktor, böyük redaktor (1972-1980), ―Azərbaycan‖ jurnalında ədəbi işçi (1980-1989) vəzifələrində çalışmışdır. Bir ilə yaxın Beyləqan rayonunun Şahsevən kəndində əkinçiliklə və bədii yaradıcılıqla məşğul olmuşdur. Onun oxucuların rəğbətini qazanan ―Əzraillə söhbət‖, ―Köçürlümə‖, ―Oyun havası‖, ―Günlərin bir günündə‖ kimi maraqlı nəsr əsərləri var. ―Ailə səadəti‖, ―Yadigar mahnı‖, ―Leylək körfəzi‖, ―Köçürülmə‖ kitablarının, ―Təbriz almaları‖, ―Oğulla görüş‖ və s. pyeslərin müəllifidir. Məmməd Oruc Azərbaycan ədəbiyyatında özünəməxsus səsi və nəfəsi olan yazıçılardandır. O, öz üslubu ilə daim seçilməyi bacarıb. Nasir kimi ən üstün özəlliklərindən biri də ağrılarını kifayət qədər saf və təmiz düşüncəylə yazmaq və bunu oxucuya çatdırmaq bacarığıdır. Məmməd Oruc 1993-cü ildən ―Azərbaycan‖ jurnalının nəsr bölməsinə rəhbərlik edir.
―Leylək körfəzi‖ (1985), ―İntizardan sonra‖ (1989), ―Köçürülmə‖ (1990) və s.
87
Məmməd Abbas oğlu Dadaşzadə Azərbaycanın Təbriz şəhərində, qulluqçu ailəsində anadan olmuşdur. Burada orta məktəbi bitirmişdir. Gəncə Hərbi Hava Qüvvələri Məktəbində təhsil almışdır (1946-1947). ADU-nun hüquq fakültəsini bitirdikdən sonra ―Bakı kommunistləri‖ qəzeti redaksiyasında ədəbi işçi vəzifəsində çalışmışdır (1952-1953). Azərbaycan EA Ədəbiyyat İnstitutu Əlyazmaları Fondunda elmi işçi (1953-1954), Azərbaycan EA Tarix muzeyində elmi-kütləvi şöbənin müdiri (1954-1956), ―Xan sarayı‖ muzeyinin direktoru (1956- 1960) olmuşdur. Hazırda Azərbaycan EA Tarix İnstitutunun etnoqrafiya şöbəsində baş elmi işçi (1961-ci ildən) vəzifəsində çalışır. Tarix elmləri namizədidir. 1949-cu ildən bədii yaradıcılığa başlamışdır. ―Sülhün işığında‖ (1950) almanaxında ilk mətbu əsəri çıxmışdır. Məqalələri dövri mətbuatda müntəzəm çap olunur. Etnoqraf-tarixçi kimi xalqın orta əsrlər mənəvi mədəniyyəti, həyat tərzi haqqında elmi məqalələri və hekayələri ilə çıxış edir.
işığında‖ (1966), ―Elmi həqiqət və dini etiqad‖ (1966) və s. Ədəbiyyat: Əhmədov Teymur -“Azərbaycan yazıçıları (XX-XXI yüzillikdə)” Ensiklopedik məlumat kitabı, Bakı, 2011.
88
(1922-1988)
Qeybulla Rəsulov Azərbaycanın Qax rayonunun İlisu kəndində anadan olmuşdur. İbtidai təhsili kənddə almış, yeddiillik məktəbi Qaxda bitirmiş, sonra Şəki Feldşerlik Məktəbində oxumuşdur (1935-1939). Ordu sıralarına çağırılmış, İkinci Dünya müharibəsi dövrü bir müddət Sovet Ordusu tərkibində İranda olmuş (1942), sonra 402 və 416-cı atıcı diviziyalarında hərbi feldşer işləmişdir. Mozdok şəhərinin azad edilməsi uğrunda döyüşlərdə yaralanmışdır. Ordudan təxris olunandan sonra Azərbaycan Dövlət Teatr İnstitutunun teatrşünaslıq fakültəsində təhsil almışdır. Sonra M. Əzizbəyov adına Azərbaycan Dövlət Dram Teatrında ədəbi hissə müdiri işləmişdir (1953-1955). Ədəbi fəaliyyətə "Tatar Bakıdan gəlir" birpərdəli pyeslə başlamış, Xalq Yaradıcılığı Evi həmin pyesi ayrıca kitabça halında çap etmişdir (1955). Azərbaycan Dövlət Radio Verilişləri Komitəsində müxbir, redaktor (1955-1957), "Bakı" axşam qəzeti redaksiyasında ədəbiyyat və incəsənət şöbəsinin müdiri (1958-1965), M Əzizbəyov adına Azərbaycan Dövlət Akademik Dram Teatrında ədəbi hissə müdiri işləmişdir (1965-ci ildən). Respublikada keçirilən ən yaxşı pyeslər müsabiqəsində dəfələrlə mükafata layiq görülmüşdür. "Əlvida, Hindistan", "Söz yarası", "Nəsillər", "Od parçası", "Gün aydın, əlahəzrət",, "Günəşlə oyananlar", "Şəhərli oğlan", "Molla Nəsrəddin zarafatı", "Dzerjinski koloniyası" pyesləri respublika dövlət dram teatrlarında səhnəyə qoyulmuşdur. Onun birpərdəli pyesləri, habelə irihəcmli dramları özfəaliyyət dərnəklərində və xalq teatrlarında oynanmışdır. Eyni zamanda "Moskva", "Serebryannı bor", "Üç Gül", "Kranlar səslənir", "Büllur vaz", "Pırpız xanım", "Bir "Volqa" məhəbbət" adlı pyeslərinin televiziya tamaşaları göstərilmiş, "Sınaq", "Çağırış", "Ana və oğul", "Mayakovskinin gözü ilə" və s. pyesləri isə radioda səsləndirilmişdir. 1-ci dərəcəli "Vətən müharibəsi" ordeni və medallarla təltif edilmişdir. Qeybulla Rəsulov 1988-ci il sentyabrın 11-də Bakıda vəfat etmişdir.
89
(1942) Zahid Xəlil (Xəlilov Zahid Abdulla oğlu) Yevlax şəhərində anadan olub. 1948-1958-ci illərdə Sabir adına 2 saylı şəhər orta məktəbində təhsil alıb. Orta məktəbi bitirdikdən sonra, 1959-1965-ci illərdə ADU-nun (indiki BDU) filologiya fakültəsinin jurnalistika şöbəsində qiyabi təhsil alıb. Əmək fəaliyyətinə Yevlax Tütünfermentləmə zavodunda texnik kimi başlayıb. 1965-1966-cı illərdə Yevlax şəhər Mədəniyyət Evinin müdiri, ―Qələbə‖ adlı rayonlararası qəzetin redaksiyasında ədəbi işçi,
―Təşəbbüs‖ adlı Yevlax rayon qəzetində məsul katib, ―Mübarizə‖ adlı Goranboy rayon qəzetində ədəbi işçi, məsul katib vəzifələrində işləyib. 1966-cı ildə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunda nəşr olunan ―Gənc müəllim‖ qəzetinin redaktoru təyin olunub. 1969- 1970-ci illərdə universitetdə partiya komitəsinin katibi seçilib. 1970-ci ildə ―Ədəbiyyat tarixi‖ kafedrasında baş müəllim, 1980-ci ildə ―Ədəbiyyat və onun tədrisi‖ kafedrasında dosent işləyib. 1977-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür. 1975-ci ildə filologiya elmləri namizədi, 1990-cı ildə filologiya elmləri doktoru, 1991-ci ildə professor adını alıb. 1997-ci ildən ADPU- nun pedaqoqika fakültəsinin dekanı işləyib. Hazırda ədəbiyyat və onun tədrisi metodikası kafedrasının müdiri vəzifəsində çalışır. 2002-ci ildə "Qızıl qələm" mükafatı laureatı adına layiq görülüb.―Vətənim‖ adlı ilk şeri 1958-ci ildə ―Yeni Yevlax‖ qəzetində çap olunub. Dövri mətbuatda müntəzəm çıxış edir. 1982-ci ildə "Literaturnaya qazeta"da dərc olunan ―Kölələr‖ və ―Limonad içməyim‖ hekayələrinə görə redaksiyanın ―Zolotoy telyonok‖ mükafatına layiq görülüb. Uşaq yazıçısı kimi tanınır. Uşaq ədəbiyyatını tədqiq edən Beynəlxalq Cəmiyyətin Moskvada keçirilən simpoziumunda (1981), Praqada keçirilən ―Məktəbəqədər yaşlı uşaqlar üçün ədəbiyyat‖ adlanan Ümumittifaq konfranslarda iştirak edib. Keçmiş SSRİ ―Dövlətnəşrkom‖un və SSRİ Yazıçılar İttifaqının Uşaq Ədəbiyyatı Şurasının üzvü olub. Kitabları: ―Uçan çıraqlar‖ (1969), ―Qarışqalar‖ (1971), ―Mən rəngləri tanıyıram‖ (1972), ―Göydən üç alma düşdü‖ (1974), ―Quşlar, quşlar‖ (1977), ―Torağaylar oxuyur‖ (1979), ―Ballıca‖ (1981), ―Çıraq nənənin nağılları‖ (1983), ―Cırtdanla Azmanın yeni macəraları‖ (1985), ―Dünyanın ən balaca nağılları‖ (2002) və s.
90
(1927-1991)
Atif Zeynallı Bakı şəhərində anadan olmuşdur. Yeddinci sinfəcən Bakıdakı 132 saylı orta məktəbdə oxumuşdur. Böyük Vətən müharibəsi başlanandan sonra ailəsi aclığa görə Mərdəkandakı bağ evinə köçmüşdür. 1944-1949-cu illərdə ADU-nun şərqşünaslıq fakültəsində təhsil almışdır. Atif Zeynallının yazdığı üç iri monoqrafik əsəri XX əsr ədəbiyyatının böyük simaları olan Cəfər Cabbarlıya, Süleyman Rüstəmə və Səməd Vurğuna həsr edilmişdir. A. Zeynallının elmi fəaliyyəti ömrünün sonuna qədər AMEA Ədəbiyyat İnstitutu ilə bağlı olmuşdur. O, bir sıra aspirant və dissertantların elmi rəhbəri olmuşdur. Cavan yaşlarından o, sovet ədəbiyyatı şöbəsində işləmiş və şöbə xətti ilə hazırlanan ikicildlik sovet ―Azərbaycan sovet ədəbiyyatı tarixi‖nin əsas müəlliflərindən biri olmuşdur. Alim ömrünün müdrik illərini çox sevdiyi Səməd Vurğun yaradıcılığı barədə monoqrafiyanı yazmağa həsr etmişdir. Bu kitab onun ölümündən bir il qabaq 1990-cı ildə çap olunmuşdur. Atif Zeynallının mətbuatda çoxlu resenziya və məqalələri çıxmışdır. Bunların çoxu C.Cabbarlı, S.Vurğun, S.Rüstəmə həsr edilmişdir. Onun digər qələm dostları haqqında da məqalələri çoxdur. Ədəbiyyata 1947-ci ildə ―Azərbaycan gəncləri‖ qəzetində çap olunmuş ―Azərbaycan‖ adlı şeirlə gəlmiş, ömrünün sonuna qədər on dörd şer kitabı çap olunmuşdur. Şeirlə yanaşı, Atif Zeynallı dram əsərləri də yazmışdır. ―Sirlər yuvası‖, ―Nəriman ata‖, ―Məmmədəli kurorta gedir‖, ―Ləkə‖ və pyesləri Bakı, Gəncə teatrlarında səhnəyə qoyulmuşdur. Ədibin pyesləri əsasən komik-dramatik üslubda idi. Bədii əsərləri SSRİ xalqlarının dillərinə çevrilmişdir. ―Keçilməmiş yollarla‖ monoqrafiyası rus dilində çap edilmişdir. A. Zeynallı özü də vaxtaşırı tərcümələr etmişdir. Atif Zeynallı 1991-ci il yanvarın 28-də vəfat etmişdir.
Yüklə 13,5 Mb. Dostları ilə paylaş:
|