|
Ədəbi dilin normaları kütləvi xarakterdədir. Yəni hamı tərəfindən
anlaşılan, hamının dil ünsiyyəti üçün yararlıdır. Ədəbi dilin normalaşdırılması o
deməkdir ki, onun lüğət tərkibi ümumxalq dilinin zəngin söz xəzinəsindən seçilir,
ayrılır, sözlərin mənası və işlənmə məqamları, tələffüz tərzi və yazılış qaydası
müəyyən prinsiplərə tabe edilir, sözdüzəltmə ümumi ənənəvi qaydada aparılır,
ədəbi dil dialektlərə, loru dilə, jarqonlara qarşı qoyuiur. Məhz bu normaların
sayəsində nitqin bütün şəraitndə - məişətdə, istehsalatda, ictimai-siyasi mühitdə,
təhsildə və s. yerlərdə dil özünün müxtəlif ünsiyyət fəaliyyətini lazımi səviyyədə
yerinə yetirə bilir.
| 
