27
Sismondi odamlar baxt va tenglikni ta’minlash uchun birlashadilar, degan
fikrga asoslandi. Olim klassik maktab g‘oyalarini qo‘llaydi, ammo
taksimotning ko‘pdan-ko‘p muammolari xususida o‘z fikrini bildirdi.
Kapitalni, inkirozlarni, maxsulotni realizatsiya qilish masalalarini tadqiq etadi,
jamiyatni o‘zgartirishni mayda burjuacha dasto‘rini ilgari suradi. A. Smitning
ta’limotida qiymat va boylikning birdan-bir manbai mexnat deb taxlil qilingan
edi. Zarur ish vaqti tushunchasi birinchi bor joriy etildi. Sismondi pul-ichki
qiymatga ega bo‘lgan mexnat maxsuloti va shu sababli u qiymatning umumiy
mezoni tarzida namoyon bo‘ladi, degan to‘g‘ri xulosa chiqaradi. Pulning
kadrsizlanishi ortiqcha kogoz pullar muomalaga chiqarilishi xaddan ortib
ketishining natijasi, deb talqin etiladi. Ammo u pulning vujudga kelish
jarayonini, uning vazifasini tadqiq etmaydi. Sismondi iste’mol qiymati bilan
qiymat o‘rtasidagi ziddiyatlarni ko‘ra bilgan bo‘lsa ham,
ammo uning
mohiyatini tushunmadi. U qiymatdan chetga chikishni qiymat qonunining
buzilishi deb xisoblaydi.
S.Sismondi ta’biricha, ijtimoy fan ikki qismdan: oliy siyosat va siyosiy
iqtisoddan iborat. Agar siyosat davlat tarkibini qanday vujudga kelishini
o‘rgatsa, fukarolarni diyonat va din to‘g‘risida tarbiyalash, siyosiy iqtisod
xo‘jalikni qanday boshqarishni, ijtimoy tartibni saklashni xukumatga tavsiya
qilishi kerak.
Umuman, siyosiy iqtisod-ma’naviy fan bo‘lib, u odamlarni xis tuygulari,
extiyojlarini va extiroslarini o‘rganishi kerak. S.Simondining
fikricha
"Odamlarning moddiy farovonligi, inson tabiati" siyosiy iqtisod predmeti
bo‘lishi kerak, "Odamlarning moddiy farovonligi esa" davlatga bog‘liq,
S.Sismondi siyosiy iqtisod predmetini davlatning iqtisodiy siyosati bilan aini
bir narsa deb biladi, uni sinflardan ustun turadigan fan deb talqin etdi. U ishlab
chiqarish munosabatlari, iqtisodiy qonunlarni bilish zarurligini inkor qiladi. U
insonning fe’l-atvorini birinchi o‘ringa kuydi.
S.Sismondi uslubiyatiga kuyidagilar xosdir: 1) Ijtimoy-iqtisodiy
jarayonlarni sub’ektiv-idealistik talqin etish; 2)
Ilmiy abstraksiya usulining
yo‘qligi; 3) Tarixdan tashqari yondashuv; 4) Ayirboshlash konsepsiyasi
ustunligi. Mayda ishlab chiqaruvchilar nazariyatchisi bo‘lgan S.Sismondi
iqtisodiy qonunlarning sub’ektiv xarakterini tan olmadi. U kapitalistik
iqtisodiyot notekis rivojlanishini xakli ravishda ko‘rsatgan bo‘lsa ham, bu narsa
iqtisodiy qonunlar amal qilinishining o‘ziga xos tarzida namoyon bo‘lishi
ekanini ko‘ra bilmadi.
S.Sismondi klassik maktabga qarama - qarshi ularoq, mayda tovar ishlab
chiqaruvchilarning xonavayron bo‘layotganligini "Ortiqcha" axoli paydo
bo‘laetganini,
mashinalar
ishchilarni
sikib
chiqarayotganini
ko‘rsatdi.S.Sismondi klassik maktabning inkirozlar bo‘lishi mumkin emas va
28
kapitalizm ziddiyatlar nima ekanligini bilmaydi
degan muloxazalarini tankid
qildi. Uning tarixiy xizmati mana shundan iborat.
Olim o‘z g‘oyasini isbotlashda ishlab chiqarish va iste’mol o‘rtasidagi
tafovutni 1-o‘ringa qo‘yadi. Yirik ishlab chiqaruvchilar iste’moli pasayadi,
oqibatda mamlakat va dunyoda inqiroz ro‘y beradi, deydi u. Shuning uchun
yirik ishlab chiqarishni tuxtatish va mayda ishlab chiqarishga kaytishni taklif
etadi, kapitalizmni inkor etadi.
S.Sismondi yakka tartibdagi daromadlardan, boyliklardan olingan foyda va
ishchi ish xaqining yigindisi bo‘lgan daromad muammosiga utadi. Bu milliy
daromad bilan yalpi maksulotni aynan bir narsa deb bilganligi uning asosiy
nazariy xatosidir. Agar u birlamchi maxsulotda A.Smit izidan borib, uch
qismdan: xom material va mexnat kurollarining urni koplanishini, ish xaqi va
foydani ajratgan bo‘lsa yigindi maxsulotda faqat sunggi qismni ajratadi.
Doimiy qism yo‘q bo‘lib ketadi. Kapital deganda S.Sismondi ishlab chiqarish
zapaslarini (ishlab chiqarish vositalarini) tushunadi.
U kapital jamgarilishini
tejamkorlik bilan boglaydi, S.Sismondi asosiy (mashinalar, ish kurollari) va
aylanma (uruglik, xomash’yo, ish xaqi) kapitalini bir-biridan ajratib
A.Smitning hamma xatolari va yutuklarini takrorlaydi. U kapitalni doimiy va
o‘zgaruvchi kapitalga ajrata bildi. Oxir oqibatda Sismondi kapitalni milliy
daromaddan farqini izoxlay olmadi va uning o‘stiga Smitning shu ikki
o‘rtadagi tafovo‘tini nazariy jixatdan isbotlash yo‘lidagi intilishlarini pisand
qilmay, orqaga kadam tashladi.
"Uchinchi shaxslar" nazariyasi Sismondi nazariy qarashlarida asosiy
o‘rinni egallaydi, u ishlab chiqarish va ijtimoy daromad xajmlarining birligini
ijtimoiy maxsutotni to‘la-tukis realizatsiya qilishning
asosiy sharti deb
xisoblaydi. "Uchinchi shaxslar" yana mayda ishlab chiqaruvchilarga madad
berishiga umid boglaydi, turli mamlakatlarning xukumatlariga murojat etib,
ularning kapitalistik rivojlanishini to‘xtatsinlar, deb suraydi (masalan,
napoleondan) jamiyat mayda ishlab chiqarishga kaytgan takdirdagina guyo mul
-qulchilik boshlanar emish (mulkni bo‘lish kerak).
Ishlab chiqarish bilan taksimot o‘rtasidagi ziddiyatni shaxsiy istemolning
takror ishlab chiqarish jarayonlari uchun muximligini tan olganini Sismondi
o‘rtaga tashlagan konsepsiyaning ijobiy jixatidir.
Sismondi kapitalistik yo‘ldan voz kechishni taklif qildi. Kapitalizmni
tartibga solishga, ishchilar bilan kapitalistlar o‘rtasidagi patriarxalchilik
munosabatlarini o‘rganishga, ishchilarni foydani taksimlashda katnashtirishga
ishsizlar, invalidlar xaqida gamxurlik qilishda
va buning uchun maxsus
fondlarni vujudga keltirishga, mayda ishlab chiqarishni saklab qolish va
qo‘llab-quvvatlashga, manufakturagacha bo‘lgan yirik mulkchilikni ko‘p sonli
kapitalistlar o‘rtasida taqsimlashga chaqirdi. U yo‘llanma ishchilarni ham
29
mulkdorlar safiga kushishni orzu qildi. S.Sismondi davlatning yordamiga umid
qildi.
Bu g‘oyalar insoniy jixatdan soglom, ammo amalga oshmas fikr edi.
Uning ijtimoiy tadbirlar dasturi reaksion - xayolparastlik xarakteriga ega.
S.Sismondi ob’ektiv tarixiy jarayonga tuskinlik qilishga o‘rinadi. O‘z
muloxazalarini Fransiyada xali ham kuchli bo‘lgan feodal tuzum
ximoyachilariga qul kelishini sezmaydi.
Dostları ilə paylaş: