Rus dilindən tərcümə edən: Nəriman Əbdülrəhmanlı Bir cavanın qeydləri I fəSİL
Yüklə 1,71 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.vivo-book.com
179 – Artıq on ikinci dəfədi, nənə. Yüz qırx dörd fridrixsdör uduzmuşuq. Sizə deyirəm nənə, axşama qədər bəlkə də… – Sus! – nənə sözümü kəsdi. – Zeroya qoy, ondan əlavə bu dəqiqə qırmızıya da min qulden qoy. Al, bu da pul. Qırmızı çıxdı, zero isə yenə baş tutmadı; min quldeni qaytardılar. – Görürsən, görürsən! – nənə pıçıldayırdı, – qoyduqlarımızı demək olar qaytardıq. Yenə zeroya qoy; bir dəfə də qoyaq, başını buraxaq. Beşinci dəfə nənə tamam darıxdı. – Bu murdar zerociyəzi cəhənnəm elə getsin. Al, bütün dörd min quldeni qırmızıya qoy, – o əmr elədi. – Nənə! Çox olacaq; əgər qırmızı çıxmasa onda necə olsun, – yalvarırdım. Amma nənə az qala sözümü ağzımda qoyurdu (Hə, yeri gəlmişkən, elə itələşirdi ki, demək olar, az qala dalaşırdı.). Əlac yox idi, mən bayaq udduğumuz dörd min quldenin hamısını qırmızıya qoydum. Çarx fırlandı. Nənə vüqarla qəddini dik tutub, mütləq uduşa şübhə eləmədən oturmuşdu. – Zero! – nəzarətçi səsləndi. www.vivo-book.com 180 Əvvəlcə nənə başa düşmədi, amma sonra nəzarətçinin masanın üstündəki bütün pullarla birgə onun dörd min quldenini süpürdüyünü görəndə, bu qədər müddətdə çıxmayan, demək olar, iki yüz fridrixsdör qoyduğumuz zeronun, elə bil, qəsdən nənənin indicə söyüb başını buraxdığı vaxt çıxdığını öyrənəndə, birdən guruldadı, bütün salonu əlləriylə qamarlamaq istədi, ətrafdakılar hətta gülüşdülər. – Vay, dədə vay! Bu lənətə gəlmiş elə indi çıxdı! – nənə bağırdı, – ay belə-belə olmuş məlun! Bunu sən elədin! Bütün bunları sən elədin! – coşmuş halda məni itələyə- itələyə üstümə düşdü. – Sən məni dilə tutdun. – Nənə, mən sizə yol göstərirdim, bütün şanslara görə necə cavab verə bilərəm? – Mənsə şans verərəm! – o, hiddətlə pıçıldadı, – rədd ol mənim yanımdan. – Əlvida, nənə, – getmək üçün çevrildim. – Aleksey İvanoviç, Aleksey İvanoviç, dayan görüm! Hara gedirsən? Hə, nə, nə? Görürsən, incidin! Axmaq! Hə, |