Telman Orucov “Dünyanın gizli tarixinin
Yüklə 0,91 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 30 yürütdüyünü gördü. Qadın yatanda o, sevimli cütlüyün üstünə hücum çəkdi. Osirisi on dörd yerə parçaladı və onları yerin müxtəlif guşələrində gizlətdi. Osirisin sevdiyi qadın-Setin arvadı Neptis Osirisin bədənini qazıb çıxardaraq, bir yerə yığdı və arvadı İsida isə ondan Kainatın ağası olan Horu doğdu. Hor böyüdü, atasının qətlinə görə əmisi Setdən qisas alıb, onu öldürdü. Osiris bu vaxt Dünyanın altında Ölülərin sahibi kimi yaşayırdı. Hor isə Seti taxtdan düşürüb, onun yerini tutdu. Digər səviyyədə güman ki, bu həm də mövsümlərin erkən dövr etməsi barədə məhsuldarlıq mifidir. Sirius ulduzunun göydə görünməsi, bir neçə aydan sonra isə gizlənməsi qədim misirlilər üçün belə əlamət idi ki, Osiris qısa müddətdə yenidən qalxacaq və bu hadisəyə Nilin daşması da borcludur. Ona görə də Misirdə Osirisə taxıl və yay məhsuldarlığı allahı kimi sitayiş edilir. İsidanın da çox arzulanan görünməsi də bizə Sirius kimi tanışdır. Sirius göylərdəki ən parlaq ulduzdur, bitkiləri, eynilə həmçinin heyvan və insan dünyasını dirildən Nilin daşmasının simvoludur, deməli tam mənasında həyat və ölüm məsələsidir. Piramida mətnlərində Osiris deyirdi ki, mən həyatın ağacıyam. Həmin vaxt inkişaf etmiş fiziki gözlərə dünya çox müxtəlif qaydada görünürdü. www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 31 Ovidinin öz “Metamorfozalar”ında yazdığı kimi, bu vaxt insanların və heyvanların analitik forması bizim gördüyümüz kimi deyildi, nəhənglərin, hibridlərin və monstrların dünyası mövcud idi. Tədricən cisim möhkəmlənməyə başladı. Kəllənin sümük damı möhkəmləndi, Osiris fənərini örtdü, beləliklə, yuxarıdakı böyük kosmik zəkanı süzgəcdən keçirdi. İnsanlar bu vaxt özləri üçün elə bir məkana malik oldular ki, onun içərisində düşünməyi bacardılar. İnsan şəraitinin bu modelinin arxitipini Platonun “Mağara Alleqoriyası”nda tapmaq mümkündür. Dustaqlar mağarada zəncirlənmişdi, onların üzü divara baxırdı, ətrafı görə bilmirdilər. Hadisələr kənarda baş verdi, mağaranın ağzından divara kölgələr düşdü, bu dustaqların reallığı anlamasına səbəb oldu. Fiziki obyektlər, digər tərəfdən sadəcə kölgələr və ya yüksək reallığın əksləri idi. İdealizmə inanan adam idealistik qaydada təcrübə aparır və həmçinin tarixi prosesləri anlaşılan idealizm kimi başa düşür. Platonun Alleqoriyasında mağara kəllənin sümük daşıdır. Kəllə qaranlıqdır, sümük otaq ətlə örtülmüşdür. Gizli doktrinaya müvafiq olaraq kosmos insan beynini elə qaydada yaratmışdır ki, www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 32 o özü barədə düşünməyə qadir olsun. İdealist olanlar inanırlar ki, kainat Zəka tərəfindən zəkalar üçün yaradılmışdır. Dünyanın yaranmasının idealist tarixi minilliklər dövründəki proseslərin və böyük hadisələrin salnaməsidir, burada Günəş, Ay, planetlər və ulduzlar öz yerinə qoyulmuşdur. Bizim şüurumuz indi elə quruluşa malikdir ki, bu da həmçinin göy cisimlərinin bizdən yuxarıda öz qaydasında sıralanması ilə əlaqədardır. Sehrli keşişlər inanırdılar ki, Osiris Fənəri kəllənin sümüyü altında geri çəkilməklə, bizə bu gün tanış olan qozşəkilli dəmir tək öz mövqeyini tutmağa başlamışdı. İnsan sümükləri bərkləşərək maddiyə çevrildi. İnsan kəlləsi bir qədər yarıyaşayan və yarıölüyə çevrildi. Gizli doktrinanın aksiomasında olduğu kimi ölümün başlanması fikrin doğulması idi. Gizli təlimə müvafiq olaraq, həyatla düşüncə arasında fundamental əkslik vardır. İnsanda həyat prosesləri qidanın həzm edilməsi, nəfəs alma və böyümə prosesidir, bu xeyli dərəcədə şüursuz işdir. Şüur, insanın düşünmək qabiliyyəti yeganə xüsusiyyətdir ki, bu həyatı prosesləri müəyyən qədər yatırtmaqla, onları mümkün edir. İnsan orqanizminin “polad” qüvvələri, hansılar ki, heyvanlarda böyümək və bioloji strukturlaşdırma üçün istifadə edilir, düşünmək üçün lazım olan şəraitlərin yaradılmasından ötəri vacib vasitə rolunu oynayır. Belə www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 33 deyirlər ki, bu elə səbəblərdən biridir ki, insanlar buna görə müqayisəli qaydada xəstə heyvanlardır. Protoinsanlar bitki varlıqları olanda, onlar ölümlə təcrübə aparmırdılar. Heyvan xüsusiyyətlərinə yiyələnməyə başladıqda isə ölümün dadını qabaqcadan təcrübədə görməyə başladılar. Bu, yuxu görməklə dolu olan yatmaq təcrübəsinə bənzəyirdi. Sonra bir müddət onlar yenidən maddi dünya içərisində “oyanacaqdılar”. İnsan sümükləri və yerdə yaşayan bədən, bərkiyən və əyilməyən kimi olanda insanlar az qaydada sərbəst hərəkət edirdilər və bu həqiqətən də ağrı gətirən bir iş idi. Ölüm çağırışı o vaxta qədər daha bərkdən səslənirdi, bu, demək olar ki, qarşısıalınmaz labüdlüyə çevrilirdi. Yuxu ölümə bənzəyənə qədər dərinləşdi və sonra o ölümə çevrildi. Bu vaxt insanlar nəticədə həyatın, ölümün və yenidən doğulmanın qəddar dövrəsinin tələsinə düşdülər, bu sikllərdə yaşayan varlıqlar ölməli idi, çünki onlar bir yerdə yaşayırdılar. Orada ataları ölməli idi ki, öz oğlanlarına yol açsınlar, necə ki, kral ölməli idi ki, cavan, daha güclü varisə yol versin. İnsan şəraiti çox müxtəlif səviyyələrdə dəyişilmişdi. Üçüncü Göz hələ də bu gün olduğundan daha fəal idi və heç də rudimentar (orqanizmin tarixi inkişafı ərzində öz funksiyasını itirən və yox olmaq yolunda olan inkişaf etməmiş orqanlar belə adlanır) orqan www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 34 deyildi. Maddi dünyanın dərk edilməsi ruhi qaydada aydın və canlı xarakter daşıyırdı. Qədim keçmişin müdrik adamları ölümün fikrin oyanması üçün necə vacib olduğunu başa düşürdülər və ona görə də onlar dərk edirdilər ki, tarixi proseslərdə bu qüvvələr necə də bir yerdə toxunulmuşlar. Bu gün biz bilirik ki, uzaqdakı ulduza baxanda, bundan nə qədərsə əvvəl baş vermiş nəyisə görürük, çünki aradakı vaxt, ulduzdan çıxan işığın yer üzərinə gəlib çatması üçün lazım idi. Qədim insanlar digər bir həqiqəti bilirdilər ki, onlar öz iradələrini seyr edəndə, həmçinin hələ özləri doğulmamışdan xeyli əvvəl formalaşmış nəyəsə baxırdılar. Onlar bilirdilər ki, məhəbbəti yaşadıqda həmçinin gələcək minillik üçün kosmosa təsir göstərəcəklər. Biz məhəbbəti yaşadıqda böyük kosmik qüvvələrlə qarşılıqlı fəaliyyətlərdə oluruq. Şair Rilke bu həyati hadisəni təsvir edərkən yazırdı ki, “iki adam gecə vaxtı bir yerə gələndə gələcəyi haraylayırlar”. Xristian mifologiyasında eyni şəxsiyyət, eyni ruhi impuls Mariya Maqdalinanın obrazında yenidən meydana çıxır. Biz ilkin Günaha batma tarixinin arxasınca yollanırıq. Görünür ki, Günaha batma insan ruhunun maddi dünyadan əvvəl mövcudluğa düşməsi www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 35 deyildir, Günaha batmaqda insan bədənləri də maddi dünya bərkidikcə bərkə çevrilir. Biz Günaha batma dünyasında yaşayırıq. Xristian ənənəsində bəzən “Sofiya” adlanan müdrikliyə biz, yalnız qaranlıqdan və yerin şeytan zonalarından keçməklə və həmçinin özümüzə səyahət etdikdə nail oluruq. Qədim dövrlərdə İsida yunan müdriklik ilahəsi Afina kimi tanınırdı. Afinanın isə Pallada adlı tutqun dərili ögey bacısı vardı və onu hamıdan artıq sevirdi. Bir dəfə onlar Anatoliya düzənliklərində oynayanda Afinanın diqqəti yayındı, bacısından uzaqlaşdıqda çox qorxdu. Həmin vaxtdan o, özünü Afina- Pallada adlandırdı, bacısının xatirəsini əbədiləşdirmək üçün qara ağacdan heykəlini yondu. Bu heykəl Palladium adlanır, Anatoliya xalqı ilahənin öz əli ilə yonulmuş bu heykəli öz paytaxtlarında saxlayırdı. Troya isə dünyanın ən böyük şəhəri idi. Yunanlar troyalıların bildiklərini bilmək istəyirdilər. Onlar troyalılara qalib gəldikdə, dünya sivilizasiyasında rəhbərlik rolu onlara keçdi. Sonralar bu, bütün şərəfi ilə Romadan aşağıda dəfn edildi, o vaxta qədər ki, onda imperator Konstantın paytaxtı Konstantinopola keçirdi. Bu şəhər dünyanın spiritualizminin mərkəzinə çevrildi. Böyük qüvvələr, frimasonlar da bu regiona nəzarət imkanını axtardılar. www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 36 İnsanların digər varlıqlarla tam ölçüdə müharibəsi gedirdi. Bu varlıqlar əvvəlki epoxlardan olan mübarizlər idi. Neolit dövründəki çaxmaq daşı oğurlayanlar tayfası olan lapiflər və kentavrlar (qədim yunan mifologiyasında yarı adam-yarı at) arasındakı müharibə Parfeonun frizlərində təsvir olunmuşdur. Kentavrlar lapiflərin başçısının toyuna dəvət edilmişdi, lakin burada lapif qadınların ağ, tüksüz bədənini görəndə cuşa gəlməyə başladılar. Onlar gəlini yerlə sürüyüb, özünü, həmçinin rəfiqələrini və paj oğlan uşaqlarını zorladılar. Bunun arxasınca gedən döyüşdə Lapif çarı öldürüldü və bundan nəsillər boy davam edən düşmənçilik başlandı. Sümüklər yoğunlaşdıqca, heyvan dünyası öz çəkisini hiss etməyə başladı. Heyvanlar yaşamaq üçün mübarizə aparmalı idilər. Bəşəriyyət tənəzzülə uğramaqda davam edirdi, bunu da təbiət edirdi. Heyvanların dişləri və caynaqları qırmızı rəng alırdı. Şirlər və canavarlar insanlara hücum edirdilər. Bitkilər tikan böyüdürdülər ki, adamların bədənlərini cızsın, ona görə də meyvə yığmaq çətinləşirdi və zəhərli bitkilər çoxalırdı. Tarix göstərir ki, insanlar digər şüur formalarına malik olan adamları xoşlamırdılar, buna görə də onlar tolerantlığa çətinliklə öyrəşirdilər. Biz bunu müqayisə etdikdə, yalnız avropalıların attseklərə münasibəti, Avstraliyadakı aborigenlərin az qala www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 37 genosidə məruz qalması və ya naytsistlərin qaraçıları yer üzündən bütünlüklə silmək cəhdi barədə düşünməyə ehtiyac duyuruq. Yəhudilərin hələ Moisey zamanından çox hallarda şüurun yeni formaya salınması ilə üz-üzə dayandığını görə bilərik. İnsanlar bu vaxt səhv etməkdən, nəyisə seçməkdən və onunla əylənməkdən xali deyildilər. Bu artıq belə bir hadisə deyildi ki, insanlar öz bütün ruhi qidalanmasını Ana Yerin südlü, şirə ilə dolu olan döşlərindən alsın. Təbii hüquq və əxlaqi hüquq artıq heç də eyni şey deyildi. Adamlar yaşamaq üçün mübarizə aparırdılar və özlərini çox vaxt dözümlüyünün hədlərində uzanan kimi görürdülər. Onlar kəşf etdilər ki, irəli aparan yol daim ölüm təhlükəsi törədə bilərdi, lakin əgər bu yolu tutmasalar da, istənilən halda onlar öləcəkdilər. Bu vaxtdan onlar riskə getməli oldular. Bu risk nəyisə qiymətləndirməkdən ibarət idi. Uzaqda müəyyən nöqtə var idi, heç bir geri dönmə imkanı yox idi. Onlar kəşf etdilər ki, bu nöqtəyə çatmalıdırlar. Dünya qaranlığa büründü, paradoks məkanına çevrildi, burada əksliklər görüşürdü və bu insan üçün ağrılı idi, dünya isə qəhrəmanlığa çağırırdı. www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 38 Qədim yunan mifologiyasında əjdahanı öldürən qəhrəman Kadm öz bacısı Yevropanı axtarırdı. Yevropanı isə, özünü ağ öküz maskası altında gizlədən Zevs aparmışdı. Qəhrəman Kadm tütəyi götürüb çoban kimi maskalandı və yaralı Tifon üçün tütək çalmağa yollandı. Bundan əvvəl heç vaxt musiqi eşitməmiş Tifon yeni qəribə səsi eşitdikdə, trans vəziyyətinə düşdü. Kadma isə lirasının sınmış simi üçün vətər lazım idi. Tufan Zevsin vətərini ona verdi, axı o, ağzından od tüpürə bilirdi, Zevs onu ildırımla vurmaq istəsə də, buna nail ola bilməmişdi. Kadm öz çoban komasına geri qayıtmaq istədiyini dedi, orada o, öz lirasına sim çəkməli idi. Beləliklə, Zevs öz vətərlərini geri aldı, monstru təəccübləndirə və ona qalib gələ bildi. Mühüm cəhət orasındadır ki, Zevs yalnız qəhrəmanın köməyi ilə xilas oldu. Allahlar artıq insanlara möhtac idi. Bu gün əgər biz gözəl qadına vurulmuşuqsa, gözəlliyi, böyük ruhi müdrikliyin əlaməti kimi yaxşı görə bilərik. Biz gözəl gözlərə baxanda, yəqin ki, ümid edə bilərik ki, burada həyatın özünün ən vacib sirrini tapacağıq. Herkulesin Deyaniraya, Ariadnanın Teseyə ya Yasonun Medeyaya məhəbbət əhvalatları göstərir ki, adamlar arasında ruhi əlavə artıq dumana bürünmüşə çevrilmişdir. Bu vaxt gözəlliyin gözlərinə baxmaq və orada gördüyümüzdən aldanmaq imkanı mövcud oldu. www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 39 Qədim insanlara görə, yer üzərində baş verən hər bir sadə şey ulduzların və planetlərin hərəkətləri ilə idarə olunur. Daha çox sayda hekayətlər bu “poetik” nümunələri, həqiqi və daha realistik mətnləri əmələ gətirdi. Bu qəhrəmanlar isə sadəcə metaforalar idi. Onlar monstrlarla və demonlarla vuruşanda, əks qüvvələr öz şəxsi varlıqlarını, pozulmuş insan canını, bəşər beyninin qaranlıq labirintini sirayətləndirirdilər. Lakin onlar həm də canı və qanı olan real monstrlarla vuruşurdular. “Köhnə Vəsiyyət”də İöv yaxşı adam kimi xarakterizə olunur, o, bütün pullarını itirmişdi. Onun oğlanları və qızları öldü, o, tamamilə tənha qalmışdı. Bədəni taun çibanları ilə örtülmüşdü. Bu qaydada zərərli olanlar artırdı. O, ilk bəşər varlığı idi ki, hətta ən vacib və həqiqi dərin fikir barədə düşünürdü. “Həyat ədalətsizdir” deyə düşünərək, İov itaətsizliklə, göylərə haray çəkirdi. Dil bizi dünyanı dolaşmağa sövq etməyə qadir idi. Dil bizə fiziki mövcudluq adlandırandan geri çəkilməyə kömək etdi. Dil bizi üstünlüklərə apardıqca, dünyanı daha soyuq, daha qaranlıq və daha hiylə yeri etdi. O, həmçinin bizi qeyri-sağlam, az gümrah etdi. Beləliklə, dil özü ilə yeni növ şüur gətirdi. Bu vaxt dil İovu geri addım atmağa qadir etdi,o, şüurlu olmayanları nəzərə almağa başladı. Həyat ədalətsiz idi. Lakin Allah İovu belə az başa www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 40 düşməyinə görə məzəmmət etdi: “Mən Yerin əsasını qoyanda sən haradaydın? Bəs dan ulduzları birlikdə şərqi deyəndə və bütün mələklər sevincdən qışqıranda? Dənizin mənşələrinə sən girmisənmi, yaxud dərinliyin dərinliklərində gəzmisənmi? Sənə ölümün qapıları açılmışdımı? Günəşin harada yaşadığını və qaranlığın haradan gəldiyini bilirsənmi?” İovu, biz gözəl yuxudan ayılmaq vaxtı malik olduğumuz hiss xilas etdi. Bu gün “apokrif” sözü alçaldıcı bir assosiasiya daşıyır, əslində, isə gizlədilən – və ya ezoterik mənasını verir. (Apokrif Bibliya süjetli əsər olub, məzmunu heç də bütünlüklə rəsmi din təlimi ilə üst-üstə düşmür, ona görə də kimsə tərəfindən “müqəddəs” hesab edilmir və qadağan edilmişdir). Apokrif İov Vəsiyyətində o, nəyi bilməməsi şüuruna görə, itirdikləri barədəki şüuruna görə mükafatlanmışdı. İovun oğlanları və qızları ona qaytarıldı, qızları qızıl kəmər taxırdılar. Bir kəmər İova mələklərin dilini, ikincisi, dünyanın yaranmasının sirrini və üçüncüsü, Xeruvimin dilini başa düşmək qabiliyyətini verdi. Musiqi, matematika və dil qəhrəmanlar arasında icad edildi, astronomiya da bu qəbildən idi. İlk daş dövrələr ulduzların və planetlərin mövqelərini nişan verirdi. Beləliklə, gizli tarixdə ilk dəfə böyük hadisələrin tarixlərinin qeyd olunmasına başlanması mümkün oldu. Gizadakı Şərq tərəfə baxan Sfinkin şir www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 41 pəncələrinin arasındakı iri bir daşın üzərində belə yazı vardır: “Bu İlk Zamanın Gözəl Yeridir”. Bu sehrli kəlməni misirlilər zamanın başlanğıcına işarə kimi istifadə edirlər. Sfinks metamorfozalar erasının sonunu, bu gün bizim bildiyimiz bioloji formaların təbiət qanunları kimi qeyd olunmasını nişan verir. Misirlilər Sfinski “Hu” adlandırırlar, bu, “”himayə edən” mənasını verir. Bununla onlar demək istəyirlər ki, yaratmanın, törətmənin geri, köhnə yoluna hansısa sürüşməsinə qarşı mühafizəni həyata keçirirlər. Gizli cəmiyyətlərin təlimində biz ideyaların və təxəyyülün geniş okeanındakı materiyanın kiçik adasında yaşayırıq. Platonun yazdığına görə Afinanın böyük dövlət xadimi və hüquqşünası Solona Misir keşişləri, böyük Atlantida adası haqqında danışmışdılar. Bu ada doqquz min əvvəl – b.e.ə.9600-cü ilə yaxın dağılmışdı. Atlantida həyat ümumən idilliya xarakteri daşıyırdı. Fakt orasında idi ki, həyat o qədər yaxşı idi ki, əhali uzun müddət ərzində buna dözə bilmədi və səbirsiz oldu, tənəzzülə uğradı və pozuldu, yenilik və qüvvə axtarmağa başladı. Beləliklə, Zevs onları cəzalandırmağı qərarı aldı. Adalar daşqına məruz qaldı, o vaxta qədər ki, yalnız kiçik adalar salamat qaldı, onlar da dənizə ilişib qalmış skeletə bənzəyirdi. Sonra nəticədə böyük zəlzələ bütün adaları bir gün və bir gecə ərzində uddu. Aristotel demişdi ki, “Platon təkbaşına Atlantidanı dənizdən www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 42 yuxarı qaldırdı və sonra onu yenidən suya qərq etdi”. Atlantida bir neçə fəlakətli daşqınlarda əzab çəkdi, bir müddət sonra isə suda batdı. Nuh da altı gün davam edən daşqından xilas olmaq üçün gəmisində üzməyə məcbur olmuşdu. Hindistan indiyədək spiritual biliyin, xüsusən də okkult psixologiyasına görə dünyanın ən böyük anbarı olaraq qalır. Bu gün də Hindistana səfər edən adamlar havanın indiyədək astrallıqdan (ulduz təsirindən) necə xışıldadığını hiss edəcəklər. Hətta nüfuzlu Sufi ənənəsi də çakraları öyrənməkdə hinduizm müdrikliyinə tərəf əyilir. Ramanın tacdan imtina etməsindən sonra, bu dövrdə heç bir böyük şəxsiyyətin ağalığı mövcud olmadı. Əgər Rama fəaliyyətdə olan qəhrəman idisə, o, monstrlarla vuruşmuşdu, uzun, təhlükəli macəralara yollanmış, şəhərlər salmışdı, onun varisləri isə bəzi hallarda Yeddi Müdrik adam və ya Rişilər adlanır. Onlar heç bir daş bina tikməmişdilər, palçıqdan olan binalarda yaşayırdılar. Rişiləri öz bildiklərindən başqa heç nə şirnikləndirmirdi. Belə bir Kabalistik deyim vardır: “Sənin gördüyün hər bir şey, hər bir çiçək, hər bir quş, hər bir qaya öləcək və toza çevriləcəkdir, lakin sənin onları görməyin ölməyəcəkdir”. Bükülmüş ayaqlar üstündə oturan Rişilərin yalnız ayaqları yuxarı baxırdı, onlar heç bir cazibəni, maddi dünyanın, kiçildilərək geri www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 43 atılması şərti ilə hiss etməyi arzu etmirdilər. Onlar bunun əvəzinə ruh dünyalarına istiqamətlənirdilər. Onlar yer üzərindəki işdə ruhi varlıqları görmək qabiliyyətinə malik idilər. Onlar yazda toxumların rüşeym verməsinə, cücərməsinə, yayda güllərin çiçəklənməsinə, payızda ağacların meyvə gətirməsinə necə kömək etmələrini – toxumların qış vaxtı eyni ruhi varlıqlar vasitəsilə özlərinin necə saxlanmasını görə bilmirdilər. Rişilər nəhəng meh kimi ruhi təsirin qabarma və çəkilməsini təcrübədən keçirirdilər. Qədim hind sivilizasiyası aşağı Göy səltənətinə bənzəyirdi. İndi İran adlanan ərazidə vaxtilə yeni böyük liderin anadan olacağı barədə söhbət gedirdi. Onun anası kiçik kənd təsərrüfatı icmasında yaşayırdı. Qış vaxtı görünməmiş taun xəstəliyi yayılmağa başladı. Bəziləri gənc qadını cadugərlikdə ittiham edirdi. Tufanların, taunun onun işi olduğunu iddia edirdilər. Hamiləliyinin beşinci ayında o, dəhşətli yuxu gördü. Gördü ki, əjdahalar, canavarlar və ilanlar nəhəng buluddan çıxıb, onun bətnindəki uşağı parçalamağa cəhd edirlər. Lakin monstrlar gəlib çıxanda, uşaq ana bətnində danışmağa başladı, anasını sakitləşdirdi. Sonra səs yoxa çıxdı və o, göydən enən işıq piramidasını gördü. Piramidanın aşağısında sağ əlində bükülü www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 44 kağız tutan uşaq gəlirdi. Onun gözləri daxili alovla işıq saçırdı. Onun adı Zaratustra (Zərdüşt) idi. Zaratustra. Krişna. Misir və Şumer sivilizasiyaları Zaratustranın dövrü barədə müxtəlif fikir məktəbləri vardır. Bəzi qədim dünya yazıçıları onu təqribən b.e.ə. 5000-ci ilə aid edirlər. Bu vaxtı Plutarx kimilər isə b.e.ə. 6000-ci il tək göstərirlər. Bu yenə də bir neçə Zaratustranın olması faktı ilə əlaqədardır. Zoroastrizm ənənəsinə görə İblis Əhrimən kimi şər qüvvələrə başçılıq edirdi. Kosmosa demonların orduları hücum çəkmişdi, ona görə də göy qaranlıqlaşmışdı. Demonlar özlərini insanların arasına və ruhi iyerarxiyanın yüksək eşelonlarına da soxmuşdular. Biz yuxuya girəndə heyvan şüurunu itiririk. Gizli cəmiyyətlərin təlimində heyvan şüuru – və ya ruh-yatandan sonra bədəndən çıxan kimi təsvir edilir. Bu iki başlıca nəticəyə malikdir. Birincisi, heyvan elementi olmasa bizim bədənimiz bitki vəziyyətinə qayıdardı. Biz möhkəmlənmiş kimi oyanırıq. İkincisi, Yüklə 0,91 Mb. Dostları ilə paylaş:
|