5-MAVZU. G’AZNAVIYLAR DAVLATIDANING
BOSHQARUV TIZIMI, HARBIY VA SIYOSIY TARIXI
Reja.
1. G’aznaviylar davlatining tashkil topishi.
2. G’aznaviylar davlatining hududi kengayishi.
3. G’aznaviylar davlatida davlat boshqaruvi.
4. G’aznaviylar davrida harbiy san’at.
5. G’aznaviy hukmdorlarning hukmronlik yillari.
Tayanch iboralar:
Sabuqtegin G’oziy, Barsxon, tuxsi, V.V. Bartold, Amir Piri, Yamin ad-
davla va amin al-milla, E.V. Ritveladze, “Tarixi Ma’sud”, pardador,
xazinachi, chartdor, Oltintosh, alamdor, arid, Bilgategin.
G’aznaviylar siyosiy tarixi.
G’aznaviylar davlati Movarounnahrdagi bosib olingan
hududlarning cheklanganligi va nisbatan tarixan qisqa davr
Movarounnahrda bor yo’g’i 40 yilga yaqin hukumdorlik qilgan bo’lsa-
da O’zbekiston davlatchiligi tarixidagi muhim bosqichlardan biri
hisoblanadi. Chunki G’aznaviylar paydo bo’lishi davri X asr oxiri XI
43
asr boshlarida paydo bo’lgan boshqa davlatlar Saljuqiylar va
Qoraxoniylar kabi o’ta muhim tarixiy ahamiyat kasb etgan voqea
nafaqat Movarounnahr balki butun O’rta Osiyoda turkiy
davlatchilikning uzil-kesil qaror topganligini ko’rsatadi. Demak,
G’aznaning siyosiy markaz sifatida yuksalishi X asrning ikkinchi
yarmidan boshlanadi. G’aznaviylar sulolasining asoschisi Amir
Nasiriddin ud-Davla Sabuqtegin G’oziy kelib chiqishiga ko’ra turkiy
qavmga mansub edi. Ayrim o’rta asrlar manbalarida, xususan, XIV
asrda yashab o’tgan Muhammad Shabangaroyning “Majma al-ansob”
nomli asarida berilishicha Sabuqtegin Issiqko’l bo’yidagi hukmdori
qarluq bo’lgan Barsxon degan joyda tug’ulgan yoshligida Sabuqtegin
asir olinadi va to’rt yil Tuxsi qabilasida tutqunda bo’lgach uni
Movarounnahrlik savdogarlarga sotib yuboradilar. V.V. Bartoldning
fikriga ko’ra Sabuqtegin Somoniylar davlatining mansablar
pog’onasida ko’zga ko’ringan vakillaridan biri Alptegin sotib oladi.
G’aznaviylar davlatiga 962-yilda Alptegin tomonidan asos solingan.
1
Alptegin 963-yilda vafot etgan paytda u sotib olgan qul Sobuqtegin
katta nufuzga ega edi. Uning vafotidan so’ng G’aznada navbati bilan
Amir Is’hoq ibn Alptegin, Amir Bilgategin, Amir Piri, Amir
Sabuqteginlar hukumronlik qiladilar. 997-yilning boshida Sabuqtegin
Somoniylar tomonidan G’azna va uning atroflariga hokim etib
tayinlandi. Tarixiy manbalar Sabuqtegin G’aznaviylar davlatining
asoschisi sifatida ta’riflardilar 997-yilning oxirida Amir Sabuqtegin
vafot etadi va uning kichik o’g’li Ismoil taxtga o’tirib bor yog’i 7 oy
hukmdorlik qiladi. 998-yilda o’zining harbiy jasoratlari uchun “Saif ud-
davla saltanat qilichi” degan faxrli nomga sazovor bo’lgan,
Sabuqteginning ikkinchi o’g’li Mahmud G’aznaviylar taxtiga o’tiradi.
Ko’pchilik tarixiy-ilmiy adabiyotlarda Mahmud G’aznaviy deb
yuritilgan Abulqosim Mahmud hukmdorligi davrida 998-1030-yil
G’aznaviylarning qudrati va shuhrati ortib buyuk G’aznaviylar davlati
barpo etildi. Mahmud hukmdorligi davrida Xorazm, Xuroson, Seyiston,
Qobul, G’azna, Shimoliy Hindiston kabi viloyatlar G’aznaviylar qo’li
ostida edi. Mahmud G’aznaviy Hindistonga 17 marta bosqinchilik
1
Ҳaсанов.Ф. Турон халқлари ҳарбий санъати. -T.: “Давлат илмий нашриёти”, 2018. -
Б.243.
44
yurishlari uyushtirgan edi. Aholining qonini daryo qilib oqizdi.
1
Abulqosim Mahmud taxtga o’tirgan yili xalifa Muqaddirdan Xurosonni
boshqarish uchun yorliq hamda “Yamin ad-davla va amin al-milla”
“Saltanat tayanchi va musulmonlar jamiyatining ishonchli vakili”
faxriy unvoni bilan taqdirlanadi.
2
Mahmud taxtga o’tirgan paytidan boshlab o’z davlati
chegaralarini kengaytirish siyosatini olib bordi. U o’sha yiliyoq janubiy
(Toxariston hozirgi shimoliy Afg’onistonni) bosib olgan bo’lsa 999-
yilda Marv yaqinidagi bo’lgan jangdan so’ng butun Xuroson Mahmud
G’aznaviy izmiga bo’ysunadi. Manbalarning ma’lumot berishicha
Amudaryo vohasi strategik jihatdan juda muhim ahamiyatga ega
bo’lgan Termiz shahri ham Mahmud qo’l ostida bo’lgan. Abulfazl
Bayhaqiy “Tarixi Ma’sud” asarida ma’lumot berishicha, Termizda noib
va qal’a qutvoli bevosita G’aznaviylar tomonidan tayinlangan. Bu
G’aznaviylarga Amudaryo orqali Markaziy Osiyodan Hindistonga olib
boradigan muhim savdo yo’lini nazorat qilish imkonini bergan.
1001-yili Mahmud Qoraxoniylar va G’aznaviylar davlatlari
o’rtasidagi chegarani belgilashda Nasr bilan shartnoma tuzdi.
3
1002-yilda Bag’dod xalifasi Mahmud G’aznaviy hokimiyatini tan
olib unga yorliq yuborgach, Mahmud siyosiy jihatdan ancha
mustahkamlanib oldi va o’sha yili Seyistonni bosib oldi. G’aznaviylar
va Qoraxoniylar o’rtasida dastavval Amudaryo chegara qilib
belgilanadi. Ammo Qoraxoniylar bu chegarani tez-tez buzib turardilar.
1008-yilda Balx atroflarida G’aznaviylar va Qoraxoniylar o’rtasida
jang bo’lib o’tadi bu jangda Mahmudning to’la g’alaba qozonishi
Xurosonda uning ahvolini yanada yaxshiladi. O’sha yili Mahmud
Chag’aniyon va Xuttalonni ham bosib olib o’zining noiblari sifatida
mahalliy hukmdorlarni hokimiyatda qoldiradi.
Manbalarning ma’lumot berishicha 1024-yilda Mahmud
G’aznaviy markaziy Movarounnahr aholisini Alptegin zulmidan ozod
qilish bahonasi bilan Amudaryoni kechib o’tdi va Temir darvoza orqali
Samarqandgacha borib Sug’dga hujum qildi. Tadqiqotchilarning
fikricha, bu yurishdan so’ng Chag’aniyon, Xuttalon va Qo’badiyonda
1
Машарипов.О. Хоразмнома, Хоразм. 2007. -Б.96.
2
Эшов.Б. Ўзбекистон давлатчилиги ва бошқаруви тарихи. -T.: 2012. -Б.181.
3
Асқаров.A. Ўзбекистон халқлари тарихи. -T.: “Фан”, 1992. -Б.116.
45
Mahmudning hokimiyati yanada mustahkamlandi. Ammo, numizmatik
manbalar ma’lumotlariga asoslangan E.V. Ritveladzening fikricha,
Xuttalon, Qo’badiyon va Vaxshning Mahmud G’znaviy davlatiga
nisbatan tutgan siyosiy mavqei haqida esa fanda hali unchalik ishonchli
ma’lumotlar mavjud emas. Yana shu olimning fikricha, qat’iy dalillar
asosida Omul (Chorjo’y) gacha bo’lgan butun Amudaryo vohasi
Mahmud G’aznaviyga bo’ysungan deb hisoblash mumkin. Xorazm
yurishi oldidan Mahmud G’aznaviy vaziri tomonidan Termiz,
Qo’badiyon va Xuttalonda kemalarni jangga tayyorlash, Omulda esa
qo’shin uchun oziq-ovqat to’plashga buyruq berilganligi ma’lum.
1017-yilda
Mahmud G’aznaviyning ittifoqchisi bo’lgan
xorazmshoh Abulabbos Ma’munning o’ldirilishi va isyonchilar
tomonidan taxtga Ma’munning jiyani Abulhoris Muhammad Amining
o’tqazilishi Mahmudning Xorazmga yurishiga sabab bo’lgan edi. 1017-
yilning yoz oyida Mahmud G’aznaviy qo’shinlari Xorazmni egallab,
g’alayonni bostiradilar. Mahmud Xorazm taxtiga o’zining bosh hojibi,
kelib chiqishi turkiy bo’lgan Oltintoshni xorazmshoh unvoni bilan
hukmdor qilib tayinladi
1
. Mahmud Oltintosh ko’p jihatdan mustaqil
siyosat yurgizishga harakat qilgan bo’lsada o’zining butun hukmdorligi
davrida G’aznaviy sultonlar, avval Mahmud, keyin esa Ma’sudning
vassali hisoblangan hamda harbiy yurishlar davrida G’aznaviylar
qo’shini Xorazm qo’shinlari bilan to’ldirib turgan. Xorazmning qo’lga
kiritilishi Mahmud G’aznaviyning Movarounnahrdagi mavqeini
yanada mustahkamlanishiga olib keldi.
Abulqosim Mahmud davrida G’aznaviylar davlati musulmon
olamining eng kuchli davlatiga aylandi. Bu davlatning hududi Mahmud
G’aznaviyning harbiy yurishlari tufayli shimoliy va shimoli-g’arbiy
Hindistondan Chag’aniyon va Xorazmgacha cho’zilgan bo’lib unga
Eronning katta qismi ham kirgan edi.
2
O’z davrining iqtidorli sarkardasi
va qattiqqo’l hukmdori bo’lgan Sulton Mahmud G’aznaviy 1030-yilda
vafot etadi. Shundan so’ng Mahmudning vasiyati bilan ulug’ hojib Ali
Qaro’g’li ibn Muhammadni boshchiligidagi bir guruh amaldorlar
hukumdorning kichik o’g’li Muhammadni taxtga o’tqazadilar. Ammo
1
Асқаров.A. Ўзбекистон халқлари тарихи. -T.: “Фан”, 1992. -Б.119.
2
Эшов.Б. Ўзбекистон давлатчилиги ва бошқаруви тарихи. -T.: 2012. -Б.181.
46
o’sha yilning o’zidayoq Mahmudning katta o’g’li Ma’sud taxtni
ukasidan tortib olishga muvaffaq bo’ldi.
Ma’sud G’aznaviy otasi tuzgan davlatni butunligicha saqlab
qololmadi. Uning hukmdorligi davrida (1030-1041) G’aznaviylar
davlati o’z qo’l ostidagi hududlarni birin-ketin qo’ldan chiqara borib,
inqirozga yuz tuta boshladi. G’aznaviylardan davlatidan birinchi bo’lib
Xorazm ajralib chiqdi. Uning hukmdori Mahmud Oltintosh rasman
mustaqil ichki va tashqi siyosat yurgizgan bo’lsada, amalda Mahmud
G’aznaviyga tobe bo’lib, unga ochiqdan ochiq qarshi chiqishga jur’at
qila olmagan edi. 1032-yilda Xorazm hukmdori Mahmud Oltintosh
vafot etadi. Shundan so’ng Ma’sud G’aznaviy Oltintosh vorislarining
hokimiyatni cheklash choralarini ko’radi. Ya’ni, Xorazmshoh unvoni
Ma’sud G’aznaviyning o’g’li Sulton Saidga berilib, Mahmud
Oltintoshning o’g’li Horun esa Sulton Saidning Xorazmdagi vakili
bo’lib qoldi. Bunday siyosat albatta, Horunning jiddiy noroziligiga
sabab bo’lgan edi.
1034-yilda Horun ibn Oltintosh G’aznaviylarga qarshi isyon
ko’tardi. U G’aznaviylardan mustaqil deb e’lon qildi va Qoraxoniylar
bilan do’stona munosabat o’rnatib Xorazmni G’aznaviylardan mustaqil
deb e’lon qildi va Sulton Ma’sud nomiga xutba o’qishni bekor qilish
to’g’risida farmon berdi. Horun ibn Oltintosh o’sha yili katta qo’shin
bilan Xurosonga yurish qildi. Lekin Sulton Ma’sud tomonidan sotib
olingan kishilar Horun ibn Oltintoshni o’ldiradilar. Uni qo’llab-
quvvatlagan Qoraxoniylar yana Samarqandga qaytib ketadi. Shundan
so’ng Sulton Ma’sud G’aznaviy Qoraxoniylar bilan muzokaralar olib
boradi va shu yo’l bilan G’aznaviylar hokimiyatiga bo’lgan xavfni biroz
kamaytiradi.
Ammo G’aznaviylarning kelajakdagi yirik raqibi bo’lgan yangi
sulola Saljuqiylarning siyosat maydoniga chiqishi ham aynan Ma’sud
G’aznaviy davriga to’g’ri keladi. Mahmud G’aznaviyning ruxsati bilan
shimoliy Xurosonga joylashib olgan Saljuqiylar bu davrga kelib
G’aznaviylar uchun katta xavf tug’dira boshlagan edilar 1035-yilda
Saljuqiylarning Xurosonga yangi hujumi boshlandi.
Bu o’rinda ta’kidlash joizki Sulton Mahmud G’aznaviy umrining
oxirlarida u tomonidan barpo etilgan va poytaxti G’azna bo’lgan davlat
g’arbda Isfaxon va Kaspiy dengizidan sharqda shimoliy Hindiston,
shimolda Xorazmdan, janubda Baljustongacha bo’lgan ulkan hududni
o’z ichiga olib o’z davrining yirik musulmon davlatiga aylangan edi.
47
Ammo Sulton Ma’sud ibn Mahmud davlat boshqaruvi va harbiy
harakatlarda otasi kabi qobiliyatlarga ega emas edi. Shuningdek o’sha
davrdagi siyosiy vaziyat, sulolalar o’rtasidagi hududlar uchun o’zaro
kurashlar ham Sulton Ma’sudga mamlakatni bir butunlikda saqlab
qolish imkonini bermadi. Shu bois uning hukmdorligi davrida (1030-
1041) G’aznaviylar davlati o’z qo’l ostidagi hududlarni birin-ketin
qo’ldan chiqara boshladi.
G’aznaviylarning asosiy raqibi Saljuqiylar bo’ldi. 1035-yilda
Niso shahrini egallagan bo’lsalar 1037-yilda ular Mari viloyatini
egallab Bag’dod xalifasiga hokimiyatni boshqarish uchun yorliq
berishini so’rab elchi jo’natdilar.
1
Keyingi
yillarda
Saljuqiylar
To’g’rul
boshchiligida
G’aznaviylarga bir qancha zarbalar berib Xurosonning katta qismini
egallab olishga muvaffaqt bo’ldilar. Shundan so’ng Sulton Ma’sud
katta qo’shin bilan Saljuqiylar ustiga yurish qiladi. 1040-yilning may
oyida Mari yaqinidagi Dandanakon degan joyda bo’lgan jangda Sulton
Ma’sud qo’shini Saljuqiylar tomonidan tor-mor etildi. Mag’lubiyatga
uchragan Ma’sud zo’rg’a qochib G’aznaga keldi va ko’p o’tmay
fitnachilar tomonidan o’ldirildi. Taxtga Ma’sudning ukasi Muhammad
o’tirdi. Lekin Ma’sudning o’g’li Mavdud (1041-1049) o’z
xonadonining ilgarigi mavqeini tiklashga uringan bo’lsada, buning
uddasidan chiqolmagan.
2
Asta-sekin o’z qudratini yo’qota boshlagan
G’aznaviylar davlati XII asrning oxirlarida Afg’oniston hududlarida
tashkil bo’lgan yangi davlat G’uriylar tomonidan butunlay tugatildi.
Aniqrog’i 1186-yilda G’uriylar sulolasidan bo’lgan G’iyosiddin
Muhammad qo’shini bu paytga kelib Panjob viloyati bilan cheklanib
qolgan G’aznaviylar hokimiyatini uzil-kesil tor-mor qildi.
Dostları ilə paylaş: |