Publisher

Fəridə Seyidova
 
108 
Qulam, Qara-Məhməd, Leyli, Məcnun, Mahmud, Mədinə, Məsmə, Məlik, Məmməd, Məmməd 
Cəfər, Mirağa, Miri, Mirzə, Musa, Mustafa, Nikolay, Nurcahan, Ovçu Pirim, Rəşid, Rza, Barat, 
Sevdimalı, Səmənd, Sənəm, Şahmərdan, Şakir, Şükür, Şakkulu, Tağı, Zeyni, Zülfəli.

Abdulla bəndə, Gülsənəm kəndə; 

Ağa durub, Ağacan durub; 

Adəmdən Xatəmə; 

Adın nədir? - Rəşid! Birin de, birin eşit!; 

Adını qоydu Haqverdi, özü haqqı vermədi; 

Arını bilməyən itinin adını Gümüş qоyar; 

Arpa çörəyi, turş ayran, adın nədir? - Xavərcan; 

Arvad var, at Balaxanım, arvad var, dabanı çatdax, arvad
var, balağı batdax;

Baxşalının güləyən öküzü; 

Bayraməlisiz toy olmaz; 

Bəşirə didilər: - A Bəşir, gəl atı sula, Didi: - Dodaxlarım yaradı.
Didilər: - Büyür 
xaşıl yimağa. Didi: - Hanı məəm böyük qaşığım?; 

Bu dərd ilə pul qazan, apar ver Nurcahan yesin, Nurcahan da bir Nurcahan ola; 

Camış nə bilir Camal ağa kimdi?; 

Dayı/dədə görmüyən elə bilir ki, Şakkulu/Şahqulu da bir dayıdı/dədədi;

Dəli Qəzərəm, belə gəzərəm;

Dəvə Xançobanda olar; 

Dincliyimi Şahmərdan kəsib; 

Elə bil Aslan bəyin irigətirənidir; 

Evin yıxılsın Müşküllü Məmməd, ayının böyüyünü burada qoyub, gedib meşədə axtarır; 

Əğıllimiz Xıdır ağa, barmağını saldı bardağa;

Əsli оlmasaydı, Kərəm çöllərə/dağlara düşməzdi;

Əyri Səmənd, düz Səmənd, Samannıxda süz Səmənd; 

Əzəldən nəydi gül camalı, sonrası oldu dəli Bayramalı; 

Gəl, amma Qulamsız gəl; 

Gəlinə ayıran, ayrana doyuran deməz o Dədə Qorqud; 

Dəli didi, Həbillah da inandı; 

Hər quşatan, ovçu Pirim olmaz; 

Hərlədiyin Gülyetərdi; 

Həsən də qəlyan çəkir, Hüseyn də qəlyan çəkir. Tənbəki çox olanda nənəm də əqlyan 
çəkir; 

Hüsüdü, Həsidi, uşaxların dədəsidi; 

Xeyirsöyləməzdən xeyir olsaydı, adını Xeyrulla qoyardılar;

Keçəli Zülfəli çağırarlar; 

Keçi deyər: - Adım Əbdülkərimdir; 

Keçinin dərisi xəstənin, qəzili Güldəstənin; 

---