Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

ısırqan ısırır. azqın. salar. salqan. quduz.

ısırmaq (böcək. heyvan) gəgələmək. vurmaq. çalmaq. sancmaq. soxmaq. dişləmək. diş keçirmək. talamaq. dalamaq. dişləyib qoparmaq. qısırmaq. qısmaq. dişləmək.
- yaxa ısırmaq: əli yaxasında qalmaq. yardıma gərəyi olmaq.
- ovuc ısırmaq: əlin ayası dişləmək. çox qızmaq
- barmaq ısırmaq: barmağın dişləmək. şaşmaq.
- ayı dalamış.
- dodağını ısırmaq: şaşı qalmaq. heyrət edmək.
- dodağını ısırmaq: şaşı qalmaq. heyrət edmək.
- ısırıb qoparmağa çalışmaq: gəvmək. - at gəmini gəvirir.

ısırtmaq qaptırmaq. - itlərə ısırtmaq. - barmaq ısırtan durum: şaşırtıcı, mat qoyan durum.

ısıtma sıtma. küyük. göyük.

ısıtmalanmaq sıtmalanmaq. ısıtmıya tutulmaq.

ısız isiz_ka. şuluq. çuluq. ətacı. kəkirə. gəs. qaçurqan. qaçıran. kötü. bədəxlaq. - kəkrə kolu: acı ətacı kişi.

isiz_ka ısız. şuluq. çuluq.

ısızlanmaq isizlənmək. şuluqluq edmək. səvimsizləşmək. yaramazlaşmaq. duzsuzlanmaq. sırtılmaq.

isizlənmək ısızlanmaq. şuluqluq edmək. səvimsizləşmək. yaramazlaşmaq. duzsuzlanmaq. sırtılmaq.

iskilə ağız. yanşaq. yanaşacaq yer.

ısqa sulama. abyari.

islanmaq - çox islanmaq: sucuq olmaq.

ıslanmaq əpinmək_cığa. sulanmaq.

ıslatış nərsəni döğərək sulandırı, oğub, əzib yumşatı. kötək. dayaq.

ıslatmaq yəpitmək. əpitmək_cığa. sulatmaq.

ıslatmaq yılpatmaq. yalpatmaq. (ot. saman. yem) yumşatmaq.

isləmək hisləmək. hisləndirmək. hisə tutub qarartmaq. his qoxutmaq.

islənmək hislənmək. hisdən qarartmaq. hislə qoxunmaq.

ıslı 1. yumşaq. uslı. uslu. uslı. ədəbli. mülayim. həlim. 2. dinc. rahat.

islik şənlik. bolluq. varavanlıq. avadanlıq. abadanlıq.

ıslıq ışqırıq. qışqıraq. fışqıraq. fışqa. sıqlıq. səsi dil dodaq ilə sıxaraq çalınan iti, incə dar səs. - ıslıq, fışqa çalmaq: sıqlamaq. - ilanın ıslıq çalması, fısıldaması: qızğırmaq.
- ıslıq çalmaq: ışqırmaq. qışqırmaq. ıslıqmaq. fışqalamaq.

ıslıqmaq ışqırmaq. qışqırmaq. ıslıq çalmaq. fışqalamaq.

islub yol. qırım. kəsim. biçik. tərz. şəkil.

ismarlamaq imarışlamaq. tapışdırmaq.

ısnac (< ısırmaq: dişləmək). sinəc. sıkınc. sikənc (> şekənc_fars). çin. ərmə. əğmə. axma.

ısnat₈ üzü qara.

ısra axır. son.

israr edmək saplamaq. taxılmaq.

issilik - issilik vermək: qızdırmaq. qızışdırmaq. - qırmızı bibər, toyuqları qızdırar: yumurtlamağa gücləndirər.

issinmək ısınmaq. qızışmaq.

issiz 1. boş. məhrum. 2. iyəsiz. açıq. yiyəsiz. sahabsız.

issizlik yiyəsizlik. sahabsızlıq.

istədmək tapdırmaq. sevindirmək. səvindirmək.

istək 1. iradə. ixtiyar. - öz istəyizdədir. - istəkli: ixtiyar sahibi. - istəkdən düşmüş qoca. - istəyim qalmadı daha. 2. rəğbət. meyil. - istək edmək: arzu edmək. 3. qibtə. arzu. - kimə qibtə edirsiz. 4. məqsəd. qəsd. 5. ehtiyac. - nə istəyiz var. 6. lazim. - istəksiz: lazımsız. 7. ixtiyar. iradə. istəyiş. arzu. xahiş. tələb. iştiyaq. özləm. yapqa. yapaqa. yapaq. abaqa. abqa.: irək. ərik. irkək. iradə. qızıq. qınıq. izdək. hacət. - tam istəklə: min can ilə: tam arzu ilə. yaxuş. xahiş. könül. arzu. 8. alacaq. umac. ümid. təmə'. dilənc. arzu. yaxış. xahiş. ac. damağ.
- istəhdən, iştahdan düşmək: açımlanmaq. soğumaq. ürəyi vurulmaq.

istəkli arzulu. arzuman. talib. azarkeş. həvəskar. diləkli. xahişli. istəyən. arzulayan. aruzlayan. arzılı. aruzlı. arayan. diləyən. diləkli. tələbkar. ömür. şux. şən. maraxlı. şatır. qərib. sevimli. marağa. yubağan. çəkici. cazib. umaq. sevimli.
- çox ömür birisidir. - ömür kişi. - istəkli değiləm.

istəksiz könülsüz. arzusuz.

istələmək (i <> ü ) üstələmək. üstün gəlmək.

istəlik₄ bələk₅. yadigar. sıylıq.

istəm istəmə. arzu. aruz. arama. diləmə. dilək. tələb. - ərz o tələb: vermə alma.

istəmə istəm. arzu. aruz. arama. diləmə. dilək. tələb. - ərz o tələb: vermə alma.

istəmək 1. aramaq. - kimi istəyirsiz. - nə istəyə geddin ora. 2. qəsd edmək. - nərəyə istəyirsiz. - oraya istəməyin. 3. öksimək. arzulamaq. diləmək. 4. çağırmaq. də'vət edmək. 5. möhtac olmaq. lazimli olmaq. - hər məhəllə bir kitab evi istir. 6. baş vurmaq: üz tutmaq. 7. əsmək. arzulamaq. - ürəyin nə əsir. - əsməsə varmaz, əsməsə azmaz. 8. tuqmaq. 9. yubamaq. çəkmək. cəzb edmək.

istəməz lazım degil. ehtiyac dəgil.

istəmiyərək zoraki. ürəksiz.

istənmək çağrılmaq. də'vət olunmaq. arzulanmaq. tələb olunmaq.

istər gərək. - gərək zəngin olsun, gərək yoxsul olsun.

istərdim xahiş edirəm.

istərək tayaqan. dayaqan. tayın. qəsdən. bilərək.

istərsə inşallah.

istəyən istəkli. arzulayan. aruzlayan. arzılı. aruzlı. arayan. diləyən. diləkli. tələbkar.

istəyiş 1. istək. arzu. xahiş. tələb. çağrış. də'vət. 2. > sitayiş. öqül. öğül. ökül.

isti - isti yer: sıcaq. - sıcaqdan soyuğa çıxmaq.

iş 1. məsələ. önəm. 2. vəzifə. yapcaq. 3. əmr. maddə. məsləhət. məşquliyət. 3. hacət. - işimi görmədi. - işini bilir. - işini bilməyən tərsə qıçar, yoldan çaşar. 4. düzlə. sən'ət. peşə. 5. çalış. zəhmət. əziyət. 6. nəqşə. nəqş. - iş işdən keçmək: ox yaydan çıxmaq. 7. əməl. ada. adaq. (< edmək). 8. sənət. - çəki, cizgi işləri: oya.
- iş ola: sanki iş görmüş demədir.
- iş başında: məşqul.
- iş köynəyi: iş paltarı.
- iş bilməz: qalac. avara. gic. kal.
- işə tutan: işlədici. işlədən.
- iş paltarı: tozluq. önlük. peşgirə.
- işə qoymaq: qayırmaq. qulluğlamaq. xidmət vermək.
- işə yaramaq: yer tutmaq. - bilgivi işə salsan, yaşamda yer tutarsan.
- işi böyük götürmək: qapını böyük açmaq: ağır xərcə girmək.
- işi gilifinə, qılıfına qoymaq: qabına, yerinə qoymaq.
- qılıfsız iş: sayı ölçüsü olmayan.
- işi olan: işsiz olmayan. işli. qapılıməşqul. şağil.
- işi sırasına girmək: işi yoluna girmək, düzəlmək.
- işsiz durmaq: boş durmaq.
- sıqı iş: tələsik iş.
- işə baxmaq: iş görmək. işlə məşqul olmaq.
- iş güc: məşquliyət.
- iş bilir: kar aşna.- iş bilməz: bacarıqsız. qafil. - iş çıxarmaq: məsələ çıxarmaq.
- iş əri: bəcərikli. əlindən iş gəlir.
- işli güclü: dəğdəğəli. məşqul.
- usta işi: ustadanə.
- iş gördürmək: işlətmək. çalğaşdırmaq. çalışdırmaq. məşqul edmək.
- işi olmaq: işi, sözü geçrilmək. ii görülmək. istəyi məsədi əldə olmaq.
- iş içində iş var: işlərin içində gizli iş var.
- iş işdən keçmək: artıq olub keçmək.
- iş başı: rəi's. başçı. amir. əmələ başı.
- işək başı: 1. işin qaynağı. sərçeşmə. mənbə'. 2. işləri aparan.
- iş başında: iş üstündə.
- iqnə işi: qısnaq.
- bir işə özəl geyim. iş paltarı. kəsbət. kisvət (< kəsmək).
- çöpçü, süpürgəçi kisvəti.
- çərik kisvəti. - iş biliksiz: görgüsüz. dənəmsiz. təcrübsiz. alışmamış. toy. əcəmi.
- iş güc: töləv. töləf. iş. peşə. şuğl.
- əl işi: yazma. qələmkarlıq. oyma. - iş becərən: işqouzar. işqoyar. - iş işləmə: işdə bulunma. hərəkət.
- iş kötüyü: başmaqçı, qəssab kimi işlərdə işlənən bir parça olan kötük. - işə gəlmə: yaranış. faydalı. nafe'.
- yalandan iş: bəzək. yaldız. üstün görü iş. üstün gör işləmə. göz boyama. solaylama. qolaylama. - onun diplomu bir yaldızdır. - içi təzək, üzü yaldız.
- ək. sözün sonuna gəlib " yol. sayaq. təz. şivə"nı göstərir. - gediş: gedmək yolu. - söyləyiş: söyləmək yolu. - söyləşdən söyləşə çox ayrıq (fərq) var.

işan yetəkçi. mürşid. malla.

işbu qoşulu gələn adı vurqulama sözü. - işbu gün onuncu gündü. - işbu sizidiz o gecə orda.

işçi işçi 1. əmələ. rəncbər. əl işi görən. ırğad. əmələ. işləyən. qablan. qablayan. kəsənə. - günişçi: yanaşma. gündəlikçi. 2. tikişçi. sənətkar.- işçi qız.
- gündəlik işçi: aylaqçı. dolanbac işləyən.
- yalandan işçi: başı soyuq. yaldızçı. üstün görü işləyən. üstün gör işləyən. göz boyaçı. solayçı. qolayçı.

işçilik tikişçilik. sənətkarlıq.

işdə - işdə o işdə bu. - işdə kağaz işdə qələm.
- ayaq bağı: əngəl. köstək.
- bağı oğalamaq: kütükləri oğsalayıb, qabıqların düşürmək.
- yəhər bağı, bəndi: aşırtma. aşırma. qulan.

işəmək qaşnamaq. qaşınmaq. su tökmək.
- (heyvan) yerdən başaqa yerə, demək duvara işəmək: siqmək. sıqmək.

işətmək sıçdırmaq. çox qorxutmaq.

işgənbə içgənbə. qiriş. kiriş. heyvanların birinci qarnı.

işgəncə şikəncə qısac.

işgəncələmək qısaclamaq. qısıqlamaq.

işgil müşgül. bur. bor. güclük. çətinlik. zəhmət. sanma. zənn. gümançətinlik. düğün. məsələ. pıroblem. - onun bizə güclüyü yoxdur. - güclük vermək: zəhmət vermək. - güclük çəkmək: zəhmət çəkmək.

işgillənmək müşgül olmaq.sarplaşmaq. sarpa sarmaq. gücləşmək. - işlər sarplaşdı.

işgilləşmək müşgülləşmək. çatallaşmaq. budaqlanmaq. qollanmaq. dallanmaq. pürüzlənmək. bürküşmək. - iş budaqlandı.

işgillik güc. zorluq. zəhmət. - işlər güclə keçdi. - güclə yapa bildik.

ışıq boya.
- ışıq qıbı: ıştın. ışton. qəndil.
- kor ışıq: kor çırağ: kor qəndil: çox əsrük: bərk kefli.
- ışıq topı: ışıq damlası: çox gözəl cocuq.
- ışıq içində yatsın: allah rəhmət eləsin.
- ışıq, sönəcək olub genə parlamaq: dalıb çıxmaq.

ışıqlamaq ışılamaq. qaranlıqda yaşının, aydının yalabıması, parlaması. - şimşək ışıladı. - gözləri ışılamaq: çox itilik göstərmək.

ışıqlıq aydınlıq. rəşənayi. yaşnalıq.

ışılamaq ışıqlamaq. qaranlıqda yaşının, aydının yalabıması, parlaması. yalabımaq. parıldamaq. parlamaq. - şimşək ışıladı. - gözləri ışılamaq: çox itilik göstərmək.

ışıldayan parıldama. yalabıq. parıldı. parlayan. parıldayan. dirəxşan. - yalabıq saçlar.

işilmək işə yatmaq. işə yordam hasıl edmək ·. - yişilmək. yuşılmaq. yuşulmaq. yüşilmək. yüşülmək.

ışıltılı - ışıltılı, bərraq olmayan: tonuğ. donuğ. dumanlı. tüssüli. bulutlu. boz. soluq. - donuğ sırça.

ışıltılı - ışıltılı, bərraq, sarı göz: durna gözü.

işisiz qapısız. qulluğu, xidməti olmayan. qayrılmamış. mə'muriyətsiz.

işiz işsiz. işsiz gün. tə'til.

işkəncəyə qoymaq qızqurmaq. cəzasını çəktirmək. cəzalandırmaq.

işqab 1. dilab. dolab. nərsə doldurmaq, qoymaq üçün, duvar oyuğunda, yaxud ayrıca yapılmış, qəfəsəli, qanatlı qapılı olan içək yer. - dolabda saxlamaq. - dolaba qoymaq. - aşıq (aşlıq) dolabı. - geyim dolabı. 2. ışıq qab. ıştın. ışton. qəndil.

işqəncə işkəncə. qızaq. qazıq. - nədən böylə qazıq, böylə qızaq. - qopan qazıq: qiyamət uqubəti.

işqil işgil. ağır yük, mal heyvanın əl ayağın bağlamaqa yarar ip, bağ. cıdamlı, bərk ip, bağ. sicim. cıdar. - olmasın işgilə düşdük. - bu nə işgildi ki açan yoxdur.

işqil 1. quşqu. güman. şübhə. şəgg. vəsvəsə. - bu haxda işgil yoxdu. 2. müşgül. güclük. - işlərimiz işgilə düşdü.

işqillənmək quşqulamaq. gümana düşmək. şübhələnmək. şəgglənmək. şübhələnmək. vəsvəsələnmək. - bu haxda işgillənmiyin.

ışqına qara mərcan balığı.

ışqırıq fışqırıq. topraq fışqa.

ışqırıq qışqıraq. fışqıraq. fışqa. ıslıq.

ışqırmaq 1. qışqırmaq. ıslıqmaq. ıslıq çalmaq. fışqalamaq. 2. fışqırıq. düzəltmək.

ışqırmaq qışqırmaq. qıçqırmaq. ıçqırmaq.

işqoyar işquzar. iş becərən.

işquzar işqoyar. iş becərən.

işlədən işlədici. işə tutan.

işlədici işlədən. işə tutan.

işlədiləcək - işlədiləcək yol: qan alacaq damar.

işlək 1. işə gələn. iyi işlər. 2. çox işlənənən. 3. işlək yol, soqaq. 4. təcrübəli. idmanlı. alışıq. 5. tıxanmamış. açıq. pozuqmayan. çabıq. iti. 6. axal. rayic. yavat olmayan. - yürük pul. 7. işə gələn. iyi işlər. çox işlənənən.
- işlək olmaq: işləmək. yürümək. rayic olmaq. axmaq.

işləmə 1. oyma. 2. yapma. e'mal. 3. toxnaq. toqun. keçmə. etgi. tə'sir. - onun varından bizə toxun yoxdu. - toxunun azaltmaq. - toxunun güclətmək.
- bu qurdun biçimində olan naxışlı sırma, işləmə (parça. şəkil): tırtıl. dartıl.
- iş işləmə: işdə bulunma. hərəkət.
- üstün gör işləmə. bəzək. yalandan iş. yaldız. üstün görü iş. göz boyama. solaylama. qolaylama. - onun diplomu bir yaldızdır. - içi təzək, üzü yaldız.

işləmək 1. (kəsib, qazıb) düzətmək. yontmaq. yonmaq. (toprağı) kullamaq. sürmək.etgiləmək. keçmək. toxunmaq. əsər edmək. - mənə onun sözü toxunmaz. - sizə eləbil çox toxundu bu. 2. girmək. keçmək. yapanlamaq. abanlamaq. iqdam edmək. nifuz edmək. - bu ağrı içimə işlədi. - onun ölümü bizə çox işlədi. - işləmək aracı: avadanlıq. 3. savmaq. keçmək. etgiləmək. tə'sir edmək. - soyuq içimə savdi. 4. tutmaq. keçmək. etgili olmaq. - bu boya ilə damqa iyi tutar. - bu boya tutmaz. 5. ürək tapıb işləmək. tavranmaq. davranmaq. tovranmaq. qeyrət qılmaq. qızıqmaq. qılınmaq. qımıldamaq. işə keçmək. əksüləməl göstərmək. - bu işləriə qarşı davranmalıyıq. - ona davranın. - davranırsa, vurulduğun görürdü, anlırdi. - tavranmağa canım daha yox. - iyiliklə tavranmaq, kötülükləri qaqarın. tetik davranmaq. gəvşək davranmaq. ağır davranmaq. 6. yürümək. 7. rayic olmaq. işlək olmaq. axmaq. 8. hərəkət edmək. cevlana gəlmək. - qan damara yürüdü. 9. keçmək. - şeh sümüyə yürüdü.
- toxunub qapıb içinə işləmək: tutmaq. - dəniz tutmaz məni. - arax biləsin tutmuş.

işləməz işsiz. atıl. atqıl. atqın. yatıl. yatqıl. yatqın. etgisiz. əsərsiz. qapalı. qapanmış. bağlı. keçilməz. yubat. məəttəl. məsdud. tıkalı. tıqanmış. qapanıq. məsdud. - tıqanıq yol. - tıqanıq - tıqanıq iş. - tıqanıq borı. - tıqanıq ağız.
- qapalı göz. - qapalı qapı. - qapalı yol. - qapalı çarşı.

işlənmə yapılma. düzəliş. e'mal olunma. - bu masanın yapılmasi qolaydır.

işlənmək 1. (kəsilib, qazılıb) yontılmaq. yonulmaq. düzədilmək. 2. sapan işlənmək. sürülmək.- bu quraqlıqda sapan sürülməz. - bir yağmur yağınca yer sürülür.

işlənməmiş 1. qırlığ. qırac. çöllük. abad olunmamış. boş. - qırac topraq. 2. qaba. iri. yonğa. gobut. ədəbsiz. tərbiyəsiz. xam. 3. tutunmamış. kullanmamış. toxunulmamış. yeni. - tutunmaş yaşmaq. - tutunmaş yapı. - tutunmaş topraq.

işlənmiş - qızıl sırma ilə işlənmiş parça topu: som sırmalı taqa: altın uluq taqa.

işlər toxunlı. toxnaqlı. keçər. etgili. tə'sirli. - onun varından bizə toxunlı bir nə yoxdu. - toxunlı soyu. - toxunlı söz.

işlətilmək sanalmaq. sayılmaq. yürüdülmək. hesablanmaq. məhsub olunmaq.

işlətmək açmaq. tutmaq. baxdırmaq. gördürmək. icra etdirmək. kullamaq. yapanlamaq. abanlamaq. çalğaşdırmaq. çalışdırmaq. iş gördürmək. məşqul edmək. kullanmaq. tutunmaq. qollanmaq. kullanmaq. tutmaq. istixdam edmək. kullamaq. kollamaq. qayırmaq. yiyələnmək. sərf edmək. palamaq. istifadə edmək. yürütmək. saymaq. sanamaq. hesablamaq. məhsub edmək.
- onu o kullayır.
- bir nəyi işlətmək, iyələnmək: tutmaq. - bu tarlanı tutmalıyıq. - bu iki topraqdan bilmirəm hançın tutum.
- tutub işlətmək: alıb kullanmaq. qablanmaq. qaplanmaq. - türklərin kəndi əlifbası olarkən, ərəb əlifbasın qaplandı: qəbul etmiş. - islam dinin qaplanmaq.
- çətir, örtük, pərdə tutmaq.
- qılınc tutunmaq. qələm tutunmaq.
- uşaq (çırağ, şayırd) tutmaq. öğrətci tutmaq. işçi tutmaq. - bit yol, iş tutmaq.

işləyən 1. yaradan. sane'. xaliq. 2. sənətkar . 3. yapan. qılan. amil. fail. - bu işi işləyən. 4. işçi. qablan. qablayan.
- üstün görü işləyən: üstün gör işləyən. başı soyuq. yaldızçı. yalandan işçi. göz boyaçı. solayçı. qolayçı.

işsiz boştur. boşdar(< boş + durmaq).- boştar parası: işsizlik parası.
- işsiz olmayan: işi olan. işli. qapılıməşqul. şağil.

işsiz işiz. işsiz gün. tə'til. aylaq. avanaq. boş gəzən. avara. havayı. işləməz. atıl. atqıl. atqın. yatıl. yatqıl. yatqın. etgisiz. əsərsiz.

işsizlik haylazlıq. hırsızlıq. təmbəllik. gücsüzlük. uğraşsız. məşquliyətsiz. boşturluq. boşdarlıq (< boş + durmaq).- boştarlıq keçirmək: işsiz qalmaq.

iştah - iştahdan düşmək: açımlanmaq. soğumaq. ürəyi vurulmaq. - iştah verici: açar.

iştahlı yatba. yamat. əğik. mayil- içkiyə yatbalı kişi. - yuxuya yatbalı: yuxuçul.

iştə uşdə. üşdə. bax. haza. - işdə o işdə bu. - işdə kağaz işdə qələm. - iştə qələm, iştə kağız.

iştibah edmək kırıxmaq. qayıxmaq. bara qoymaq. - söz arası uçqunmadın.

iştidad qızğınlıq.

ıştın ışton. qəndil. ışıq qab. işqab.

iştiyaq özləm. istək.

ışton ıştın. qəndil. ışıq qıbı.

işvə girişmə. qırışma. qır vermə (< qırılmaq. burulmaq). buruqma. naz. qəmzə. qaş göz ilə oynanma.

işvəli yosmalı. ədalı. zərafətli. yosma. incək görüşlü. ədalı.

it - it dirsəyi: arpacıq. - it burnu: nəsrin gülü. - it xiyarı: əbucəhl qarpuzi. - it dərnəyi: qalabalıq, hay küylü yer. - it sürüsü: çoxluq. qalabalıq. - it boğan: acı cikdəm. - it yatğı: pozuqlar yığıncağı. - yaban it: qudurqan. ədəbsiz kişi. - it oğlu: köpəkoğlu. kopoyoğlu₂. hin oğlu.
- itləri quşqutub boğuşmağa yarar sözlərdən: qıs qıs.
- it quyruğu: bitgi adı. bel buran.

it bax > köpək.

itə icbar.

itək məcburi. icbarlı olan. zorlanan. - itək qoşullara tutulmaq. - itə işlər. - itəksiz işlərinən uğraşmaq.

itəqu dəğirmanda dönən daşın üzərinə mindirilən ağac parçası. ünun biraz qalın olması istənirsə daş bununla biraz yuxarı qaldırılır, incə olması istənirsə aşağı endirilir.

itələmək - itib, itəliyib vermək: tayamaq. dayamaq. təslim edmək. dartmaq. yollayı vermək. serv edmək. servis vermək. - gedər getməz bir acı qəhvə dayadılar. - bir yeməkdən qurtulmamışdıq ki, elə öbür yemək dayandı. - bu nədi dayadın mənə.

itələmək itmək. püsgürtmək. geriyə çəkdirmək. itmək. sürmək. - bu toru bir az irəli itin. - onu yana itdi.
- bu barut tüfəngi təpdirir.

itələtmək ittirmək. sürdürmək.

itəmək - itərək, basaraq soxmaq: tıqmaq. - yunu yastığa, balışa tıxmaq.

itgi 1. boşuna. yazıq. bihudə. hədər. 2. zərər. ziyan. - bu işdə mənə çox yazıq oldu.

iti itiq <> iqti. 1. apuq. apqu. yapuq. titik. çalağ. çabıq. işlək. itik. ütük. uçarı. çapqın. qırıq. həşəri. - uçarı çapqınlardandır. 2. pis. acı. yaxşıqsız. oxarsız. qaba. sərt. - acı söz. 3. burraq. burqaq. bırraq. bırqaq. qıvraq. yeyin. 4. cəld. sulaq. çabıq. tetik. çalağ. çalt. biçqul. yüvrük. çaqğan. qıvraq. dartılı. çəkilmiş. taqa. təkə. yengil. - çox tetik biridir.- sulaq at. - sulaq ər. 5. kəsgin.dal yaraq. sarım. salım. bilək. bilənmiş. sivri. sivir. hadd. - sivri sözlər. 6. kibrit. quru. tünd. bədəxlaq. 7. qıyaq. ürkək. cəsur. igid. - qıyaq qəhrəman igid. 8. qut. qat. 9. şədid. basma. 10. tetik. canlı. fə'al.gəvşək olmayan. - tetik kişi. - tetik ol!. - tetikliyin ölməsin. 11. tələsik. sıqı sıkı. sıxı. yeyin. sürətli. əcələli. - sıqı iş. - sıqı sıqı: tələsik. əcələ ilə. 12. yaman. yavuz. bətər. yaklış. 13. balkan. kəsərli. 14. Batman. patmanaq. bat. bət. ağır. güclü. qalın. dayaqlı. samballı. Cəld_fars < çalt. yeyin. tez. basım. çalasın. çala çala. çappaq. sürəkli. ərsay: çivri. sivri uclu.
- iti qaçmaq: qusquna güc.
- iti qıvraq: çağ durumlu. quşqunlu. qusqunlu. çağlayan.
- iti xuylu: pozuq. əkmir. əkir. bədəxlaq.
- ip iti: qıs qıvraq. sıxıq bərk. bərk bərkinə. bək bəkinə. kip kipinə.
- iti olmayan: ağır. tutuq. - tutuq kişi.