naf baxo 1.1-chizma. Yuqori foyda olishning uch sharti.
Harajat – bu mahsulotni ishlab chiqarish va uni sotish hamda ish haqi to`lashga sarflanadigan mablag`lar yig`indisidir. Harajat tarkibiga:
mahsulot (xizmat) tannarxi;
ma`muriy harajatlar;
ijara va foiz to`lovlari;
ish haqi;
soliqlar kiradi.
Bozor iqtisodiyotida tanlash qoidasi yanada jiddiylashtiriladi. Zero , ishlab chiqarish (xizmat) uchun resurslar to`g`ri tanlangandagina va ulardan samarali foydalangandagina harajatlar yuqori foyda keltirishi mumkin.
Naf – bu mahsulot (xizmat) ning iste`molchilarga qanchalik ijobiy natija keltirishidir. Haridor xarid qobilyati doirasida yeng nafli molni tanlashga intiladi. Shundagina u qoniqadi. Ammo tovarning nafliligi qancha yuqori bo`lsa, uning narxi ham shuncha baland bo`ladi. Bu esa, o`z navbatida haridorning sotib olish qobilyatini pasaytiradi.
Baho – bu tovar va xizmatlarning pulda ifodalangan qiymatidir. Baho ikkita asosiy vazifani bajaradi.
resurslar iste`molini cheklash imkonini beradi;
ishlab chiqarish uchun turtki bo`lib xizmat qiladi.
Ma`lumki, biror ashyo (resurs yoki tovar) qancha kamyob bo`lsa, uning narxi shuncha baland va binobarin , uni sotib olmoqchi bo`lganlar shuncha kam bo`ladi. Iqtisodchilar buni narxning cheklovchilik samarasi deb ataydilar Narxning oshishi ishlab chiqaruvchilar sarfning kengayishiga, narxning tushushi esa ishlab chiqaruvchilarning kamayishiga, ularning bir qismini bozordan bezdirishga olib keladi. Iqtisodchilar bunday ta`sirni narxning ishlab chiqarishga turtki vazifasi deb ataydilar.
Foyda ta`sir etuvchi bu uch unsurning mohiyatini anglagan boshqaruvchigina tanlovni to`g`ri amalga oshirishi va oqil qarorni qabul qila olishi mumkin. Boshqarish san`ati va mohorati, ya`ni menejment, shundagina namoyon bo`lishi, pirovardda esa yuqori foyda olishga yerishilishi mumkin. Shunday qilib, sodda qilib aytganda: