Qaytganimda uyda bo’l Elchin Safarli
@BookBek
Amirga tandir yasashni yaqin-atrofida to’qqiz
xil iqlim
qo’shnichilik qiladigan mamlakatda yashaydigan tog’asi o’rgatgan. U
yerlarda o’tin degani taxchil ekan.
"... Kuzda otam meni paxta teeish uchun tog’amnikiga yuborardi.
U yerdagi odamlar tushlikka taklif qilishda "yuringlar, non yeymiz"
deyishadi. Bu joylarda "non" va "yeyish" so’zini bir-biridan ko’pincha
ajratolmaysan. Ochiqko’ngil, mehribon, kezi kelganda juda soddadil, bir
so’z bilan aytganda, g’aroyib odamlar, ajoyib xalq... "
Nega odamlar o’zining orzumabdligidan, muloyimligi va boshqa
fazilatlaridan uyalishadi? Bunday tuyg’ularini soddadillik alomatidan
deb bilib, qo’pollik va qo’rslik, ayyorlik va tilyog’lamalikni
- siyosat
deya atashadi.
Qoidaga ko’ra issiqqina tandir nonini qo’zi terisidan tayyorlangan
meshda to’qson kun saqlangan qo’y suti pishlog’iga qo’shib yeyishadi.
Buning uchun terini jundan tozalashadi, oshlashadi va teskariga
ag’darishadi.
Kecha
Amirga
shunaqa
pishloqdan
keltirib
berishdi.
Novvoyxonada men ham bor edim. Qandaydir o’ziga xos hidini
aytmasa, juda mazali. Amir xirgoyi qilguncha pishloqni kesishga tushdi.
"Uyida noni borning ko’nglida g’am na qilsin!"
Men tandirda non yopishni endi o’rganayapman, xamirini esa
deyarli o’rganib oldim. Bu xamir yumshoqroq bo’lishi kerak.
Buning
uchun un, suv, quruq xamirturush, tuz, bir qoshiqcha shakar va o’simlik
yog’i ishlatiladi. Amir zuvalalarni shaklga keltirib, kaftining qirrasi bilan
ularning yon tomoniga izlar solgancha yapaloqlaydi, nonparga yuzini
urib, sirtiga tuxum sarig’i suradi, keyin nonparga teskari urib, sirtiga suv
sepalab-ishqab tandirga yopishtiradi. Tandirnonning
sirti qisirlagan
bo’lib, rangi tillarang tus oladi. Yopishib qolmaydi ham.
Dostu, bugun qo’qisdan buvim bilan olmali somsalar yopganimizni
eslab qoldim. Pechdan chiqayotgan iliq ifor, stoldagi un uyumi. Un
changidan burnim qichishaverib rosa aksirgandim. O’sha kundagi
Qaytganimda uyda bo’l Elchin Safarli
@BookBek
boshqa tafsilotlarni ham eslashga rosa harakat qildim, bolmadi. Endi
men uchun muhim bo’lgan ko’plab tafsilotlar xotiramdan o’chib
bormoqda.
Xotiralarimda men bir paytda o’zi qo’limga
kelib tushgan baliqli
irmoqni eslayman. Nimagadir u qorni bilan tepaga to’ntarilib qolgandi.
Keyin ularning ko’pligini bilib qoldim. Qanday zo’r! Qarmoqqa soatlab
qarab o’tirish ham kerakmas. Apil-tapil ularni tergilab olgancha uyga
chopdim. Oyim esa o’limtik baliqni axlat chelagiga tashladi. Men
ko’zlarim to’la yosh bilan axlat chelagidagi kumushdek baliqlarga
termulardim.
Baʼzan o’tmish hayotingni chidab bo’lmas darajada ajoyib qilib
tashlaydi. Shu darajada ajoyibki, bunga ayrimlar
toqat qilolmaydilar
ham.
Sog’inch azobiga chidolmayotgan...
Dadang.
Dostları ilə paylaş: