Pyer Abelyara (1079-1142) görə, Allah insana məqsədinə çatmaq üçün bütün imkanlar vermişdir. O hesab edirdi ki, yalnız Bibliyaya istinad etməklə həqiqi dini yaşamı təmin etmək olar. Abelyara görə, insanın düşüncə azadlığı vardır, doğru olanı düşünərək əldə etmək olar. O konseptualizm cərəyanının yaradıcısı hesab olunur. Bu cərəyana görə istənilən gözəl bir varlığın nə dərəcədə gözəl olması deyil, insanlarda necə təəsürat yaradacağı əsasdır. Bu təəsürat heç də həmişə müsbət olmaya da bilər.
Nikolay Kuzanlı (1401-1464) daha çox dini yanaşmaları əsas tutur, fəlsəfəni və teologiyanı eyniləşdirirdi. O dində islahatları vacib saymış, ilk olaraq Roma Papasının səlahiyyətlərini məhdudlaşdırmağı zəruri hesab etmişdir. Lakin sonradan Papanın tərəfdarına çevrilmiş və kardinal dini rütbəsinə yüksəlmişdir.
Onun fikrincə, insan idrakı iki əsas pillədən keçir: bunlardan birincisi insanın duyğuları, digəri isə rasional düşüncədir. O hesab edirdi ki, insan dünyadakı proseslərin əsl mahiyyətini, həqiqətin nə olduğunu heç vaxt qavraya bilməyəcəkdir. Dünyanın sonlu olması barədə düşüncələri qəbul etməyərək dünyanın sonsuz olması fikrini irəli sürmüşdür.
Nikolo Makiavellinin (1469-1527) nəzəriyyəsi dünyəvi və dini hakimiyyətin bir birindən ayrılmasını əsaslandırması ilə maraq doğurur. Filosof dünyəvi hakimiyyətin əsas olmasını zəruri hesab edərək dinin əsasən əxlaqi funksiya daşımalı olduğunu qeyd edirdi. O hesab edirdi ki, məqsəd hər cür vasitəyə haqq qazandırır. N. Makiavellinin fəlsəfi baxışlarının əsasında maraq və tələbatların ödənməsi əsas yer tutur. Onun fikrincə, eqoizm insanı bu və digər fəaliyyətə stimullaşdırır. “Hökmdar” əsərində hökmdarların hakimiyyəti qorumaq üçün bütün, o cümlədən, qəbuledilməz vasitələrdən istifadə etməsinə haqq qazandırırdı.
N. Kopernikin(1473-1543) ən böyük xidməti heliosentrik sistemi kəşf etməsi olmuşdur. «Səma cisimlərinin dövranı haqqında» əsərində o bu sistemin əsaslarını izah edib. Kopernik sübut etdi ki, Yer bir planetdir və digər planetlər kimi Günəş ətrafında dövr edir. Kopernikin kəşfi elmdə çevriliş yaratmaqla xurafata, dinin bəsitliyinə qarşı çevrilmişdi.