hareketsiz kalışını seyretti, ayağa kalkmağa korkuyordu. Sanki ayaklarının ürerine basamayacak kadar
halsiz olduğunu zannediyordu. Uyuşukluk...
Peki şimdi... ?
Cadde bomboş, ev kömür ve kor yığını halinde, diğer evler karanlık,
mekanik köpek orada, diğer
itfaiyeciler başka bir yerde, iki arkadaşı baygm ve salamandra...? Hayatı boyunca tehlike yaratmış olan
makineye baktı. Bunun da tahrip edilmesi gerekiyordu.
Eh, bakalım
uyuşukluğun nekadar kötü, diye düşündü. Ayağa kalk şimdi. Yavaş, yavaş,., işte.
Ayakta duruyordu, ama sadece tek ayağı vardı. Di-
— 112 —
ger ayağı sanki kendisine ait değilmiş gibiydi.. Üzerine basmak istediği
zaman bir sürü küçük iğnenin
baldırına battığını ve acının diz kapağına doğru yükseldiğini hissetti. Ağlamaya başladı. Haydi, haydi,
burada kalamazsın!
Evlerden birkaçının ışıkları yine yandı. Gürültüden sonra meydana gelen sükuneti merak etmiş
olmalıydılar, Montag, uyuşuk bacağım sürükleyerek enkaz arasında dolaştı. Arada sırada bacağına küfür
ediyor, yalvarıyor ve en çok işe yarayacağı zaman kendisini bırakmamasını söylüyordu. Karanlıkta bazı
kimselerin bağırarak dolaştığını duyuyordu. Evin arka kısmındaki
avluya geçip, arka sokağa çıktı, Beatty,
diye düşündü, artık benim için bir problem değilsin. Daima söylerdin, «bir problemle yüzleşme, onu
yak...», diye. Eh, artık ikisini de yaptım. îyi geceler, Yüzbaşım.
Sonra karanlık sokakta ayağım sürüyerek uzaklaştı.
**
Ayağını her basmak isteyişinde bacağına binlerce iğne saplanıyordu. Kendi kendisine küfür ecî>o
duruyor,
koca bir budala, ahmak olduğunu söylüyordu. Bak ne yaptın? Ne kadar aptalsın, senin kadar
aptal görülmemiştir. Haydi, bakalım şimdi ne yapacaksın görelim?
Gurur ve öfkeyle kavrulduğunu hissediyordu. Midesi bulanıyor, aklına gelen
her şeyin üstüne kusmak
istiyordu. Beatty'nin, Mildred'in, kadmLarın, hemen hemen her şeyin üzerine kusmak, onları da
kendisine
bulaştırmak istiyordu.
Hayır, ne kurtarabilirsek kârdır, yapılacak şeyi yapmamız gerekir. Eğer yakmamız gerekiyorsa
beraberimizde birkaç kişiyi de yakarız. İşte!
Kitapları düşününce tekrar geri döndü. Bir kere deneyecekti.
— 113
Kendi kendisine:
— Ayağa kalk!, dedi. Ayağa kalk!
Baldırına saplandığını hissettiği iğneleri görebilmek için bacağına baktı. Hoplaya
hoplaya elli metre kadar
ilerledi. Sonra eliyle bacağını yokladı. Bacağı yavaş yavaş hassasiyetini kazanıyordu. Çnce, ayağının
Dostları ilə paylaş: