Bağlanma ve Maternal Bağlanma Arasındaki İlişkiler ile İlgili Araştırmalar Maternal bağlanma ve bağlanma arasındaki ilişkinin
ortaya konulması noktasında araştırmalar incelendiğinde,
aile dinamiğinin ve bağlanmanın maternal bağlanma ile
ilişkisinin kurulmaya çalıştığı görülmektedir (Fonagy,
Steele ve Steele, 1991; Main ve Hesse, 1990; Mikhail ve
diğerleri 1991). Anne ve bebek arasındaki maternal
bağlanma düzeyi, annenin kendi annesi ile bebeklik
döneminde kurduğu bağlanma düzeyi ile ilişkilidir
(Mercer ve Ferketich, 1994; Kavlak ve Şirin, 2009).
Maternal bağlanmanın yüksek ve kaliteli olması ile
annenin çocukluk dönemindeki bağlanma anıları arasında
güçlü bir ilişki olduğu savunulmaktadır (Main ve Hesse,
1990). Siddiqui ve diğerleri (2000) tarafından yürütülen
bir araştırmada, annelerin kendi çocukluk anılarında yer
alan yetiştirilme-bağlanma ile ilgili anılarının, annenin
maternal bağlanma düzeyinde etkili olduğu belirlenmiştir.
Şen (2007) 1-4 aylık bebeği olan annelerin bağlanma
biçimleri ile maternal bağlanma düzeyleri arasındaki
ilişkiyi incelemiş; annelerin kaygı ve kaçınma puan
ortalamaları düştükçe maternal bağlanmanın yükseldiği
ve güvenli bağlanma biçimine sahip olan annelerin
maternal bağlanma puan ortalamaları daha yüksek bir
değere sahip olduğunu saptamıştır. Annelerin kendi
ergenlik dönemlerinde kurdukları bağlanma ilişkileri ile
maternal bağlanma düzeyleri arasında pozitif korelasyon
olduğu saptanmıştır (Wailand ve Tate, 1993). Maternal
bağlanma düzeyinin, aile ilişkilerindeki duygusal yakınlık
ve bağlılık ile anlamlı ve pozitif ilişki içerisinde olması
araştırmacıların saptadığı bir diğer sonuçtur (White ve
ark., 1999).
Sonuç ve Öneriler Özetlemek gerekirse, anne ve bebek arasındaki en eşsiz
bağlardan biri olan ve gebelik ile başlayarak doğum
sonrasında devam eden maternal bağlanma süreci
üzerinde etki sahibi olan bir çok faktör bulunmaktadır.Bu
faktörlerin başlıcaları; annenin tanımlayıcı özellikleri
(evliliğe ilişkin özellikleri, yaşayan çocuklarına ilişkin
özellikleri, gebelik, gebeliği planlama durumu vb.),
yaşadığı
kültür,
tutum
ve
davranışlar
olarak
sıralanmaktadır. Annenin kendi bağlanma stilinin kendi
anne oluşunda bebeğine geliştirdiği maternal bağlanma
üzerindeki etkisi de belirlenmiş ve araştırmalara konu
olmuştur.
Bebek ve anne/ bakım veren kişi arasında oluşan ilk
bağlanma ilişkisinin kalitesi bireyin kendisi ve başkaları
ile ilgili algısının temellerini oluşturmaktadır. Bu açıdan
bakıldığında annenin özellikle ilk yıllarda çocuğun tüm
yaşamını etkileyebilecek bebek bakımı ve çocuk eğitimi
hakkında bilinçlendirilmesi, örneğin stresle başa çıkma
tarzları konusunda eğitilmesi, özduyarlılık, özgüven gibi
konularda desteklenmesi çok önemlidir. Bu bağlamda,
anneler için bebek bakımı hakkında eğitim programları
geliştirilip uygulanabilir. Anne- bebek ilişkisinde
olumsuz etkileri olabilecek bağlanma stillerine yol açan
geçmiş yaşantılar ile ilgili, anne adaylarına yönelik,
destekleyici psikoterapi çalışmaları yapılabilir. Bu
çalışmalarla annelerin kendilik algılarının olumlu bir hale
gelmesine çalışılabilir.
Bu önerileri gerçekleştirebilmek için; bağlanma ve
maternal bağlanma konularına ilgi duyan ve araştırma
yapacak akademisyenlerinçeşitli değişkenleri ele alarak
yapacakları güncel nicel ve deneysel çalışmalara
gereksinim duyulduğu söylenebilir.