Cyprus Turkish Journal of Psychiatry & Psychology Vol.1 Issue:1
Nacar, E., Gökkaya,
F. (2019).
54
yaratılan bebek hayali ne kadar gerçekleşen durumla ile
örtüşüyorsa anne – bebek arasındaki maternal bağlanma
düzeyi o derece çok artmaktadır (Kavlak, 2004).
Maternal bağlanma üzerinde etki sahibi olan bir diğer
faktör, bebeğin prematüre olarak doğması olarak
değerlendirilmektedir. Anne-bebek maternal bağlanma
düzeyinde prematürelik olumsuz etkilemektedir (Soysal
ve ark., 2003). Çünkü bu bebekler hastanede daha uzun
süre kuvözde kalmakta ve anneleri ile ilk temasları diğer
bebeklerden görece daha sonra gerçekleşmektedir.
Maternal bağlanma ile ilgili olarak yürütülen araştırmalar
çerçevesinde maternal bağlanma üzerinde annenin
hamileliğinin planlı olması da (Çoban, 2003) önemli bir
etken olarak değerlendirilmektedir. Hamileliği planlı olan
annelerin anne-bebek bağlanma düzeylerinin diğer
anneler ile kıyaslandığında görece daha yüksek olduğuna
ilişkin araştırma sonuçları (Bahçecik ve Kavaklı, 1993)
olduğu görülmektedir. Ayrıca 35 yaş ve üzerinde gebe
kalan, öğrenim düzeyi düşük olan, çalışmayan, gebeliği
planlı olmayan ve birden çok doğum yapmış gebelerin
bağlanma düzeylerinin daha düşük seviyede olduğu
saptanmıştır (Dereli Yılmaz ve Kızılkaya Beji, 2010).
Maternal bağlanmanın gelişmesi noktasında; annenin
bebeği ile yüz yüze iken, bebeğine bakması, annenin
bebeğinin elbiselerini giydirmesi ve çıkartması, bebeğine
dokunması,
öpmesi, konuşması gibi davranışlar
sergilemesinin, maternal bağlanmayı olumlu yönde
etkilediği araştırmalar sonucunda ortaya konulmuştur
(Kennel, 1997; Novak ve Brom, 1999; Wong, 2001).
Anne ve bebek arasında kurulan bağın, bebeğin duygusal
gelişimi ve sosyal anlamda uyumlu olması arasında
anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır (Korkmaz ve
diğerleri, 2005; Montigny ve Lacharite, 2006).
Dostları ilə paylaş: