Rus fortepiano məktəbinin görkəmli nümayəndələri. Anton Rubinşteyn

Savşinskiy Samariy İliç

Savşinskiy Samariy İliç 20-ci əsr fortepiano incəsənətində əsaslı rol oynamışdır. Sovet piano məktəbinin parlaq simalarından olaraq özündə Peterburq Leninqrad Fortepiano pedaqoq təsirlərini də birləşdirmişdir. Parlaq pedoqoji keyfiyyətləri və şagirdlərinin böyük nailiyyətləri və sənətkarlıq xüsusiyyətləri onun böyük əməksevərliyinin nəticəsi idi ki, o da şagirdlərinə müsbət təsir edirdi. Hələ onun işlərini öyrənən minlərlə musiqiçilər əlavə olunsa bu onu göstərirki onun fortepiano incəsənətində böyük rolu olmuşdur. Onun yaradıcılığı indiyə qədər öz qiymətini itirməmişdir. Pionist pedoqoji fəaliyyətinin öyrənilməsi müasir musiqi təhsilinə böyük töhfədir. Pionistin musiqi ifaçılığı sənətinə və pedoqoji nəzəriyyəsi müasir misiqi təhsilində bəzi neqativ halları uzaqlaşdırır. Savşinskinin nəzəriyyəsi musiqi pedoqogikasında və praktikasında çətinlikdəm çıxmaq üçün bir yoldur. Bu monoqrafiyanın məqsədi müasir musiqiçilərə onu bir şəxsiyyət və pedaqoq kimi tanıtmaqdır və onun metodik irsini müasir təhsildə və yaradıcılıq çərçivəsində qoruyub saxlamaqdır.

S.A.Savşinski 1891-ci ildə Peterburqda anadan olmuşdur. 1915-ci ildə Peterqrad konservatoriyasında Leyonida Nikolayevanın sinfini bitirmiş və 1921-ci ildə Konservatoriyada müəllim işləmişdir. Leninqrad konservatoriyası nəzdində musiqi məktəbinin direktoru , elecədə 1941-ci ilə Leninqrad Konservatoriyasın da fortepiano fakültəsinin dekanı olmuşdur. Soşavski 1968-ci ildə öldükdən sonra Konservatoriyadakı siniflərinin birinin adı ona verilmişdir.
Konsert musiqiçisi kimi az məşhur olsada , bir pedaqoq və metodist kimi çox məşhur olmuşdur. Onun şagirdləri arasında Lazer Berman, Moisey Xalfen , Loeq Karavayçuk , Mark Taymanov , Georgiy Saradjev və s olmuşdur.
Saşaviski gənc nəsilə və onun davamçılarına musiqi pedoqogikası haqqinda kitablar yazmişdir. Bunlar “Pionist və onun işi- 1963” , “Pianoçunun rejim və gigiyenası- 1963” , Pianoçunun texnika üzərində işi”
Əsərin öyrənilməsinin effektini nece artırmaq olar? Bu suala cavab həmin o kitablardadı. Bu kitabda Savşinski univarsal bir iş təqdim edirki musiqi əsərləri üzərində işi necə qurmaq lazımdır. Bu zaman O, 19-20 əsrlərin musiqi ifaçılarının tələblərinə əsaslanır. Nəinki onların hətda rəssamların , yazıçıların və Fiziolaq Pavlibin fikirlərindən istafadə edir. İlk tanışlıqdan hətta əsərin ikinci yaranışı yəni onun ifasına qədər yazıçı fikrinə necə əsaslanmaq? Sətirlər arasını necə öyrənmək ? Texniki iş və bədii iş əsərin öyrənilməsində hansı yeri tutur? Bütün bu sualların cavabı həmin kitabda verilmişdir.