Şirvani Ədilli
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Qəzəl
- Qəzəl
- Rüşvətxor müəllim
- “Ağıllı” məsləhət (Bəhri - təvil)
- Tələbə
- Doğma hər bir sözü rədd eyləyərik
- Ali məktəb müəllimlərimə .
- Digər mövzularda olan şeirlər
- Dəniz
|
60 Olasan mənim (Sifarişlə yazılmış şeir) Gözəl qız deyirsən adım Nigardır, İstərəm nigarım olasan mənim. Bu qışı, payızı olan cahanda Çiçəkli baharım olasan mənim! Sən oldun qəlbimin eşqi, həvəsi, Bu könlüm istəməz başqa bir kəsi , Həkim qız , mənəm bir vüsal xəstəsi, Sən də xilaskarım olasan mənim! Sən olsan ömrümün tək səadəti, Neynirəm mən daha varı, dövləti, Dünyaya vermərəm saf məhəbbəti, Sən hər dövlət - varım olasan mənim. Sən bu xoş həyatda hər arzum, kamım, Eşqim, məhəbbətim, şeir ilhamım, Ən gözəl dövranım, günüm, əyyamım, Ən xoş ruzigarım olasan mənim. Bir kəsə könlümü açdımsa , inan, Xəyanət etmərəm ona heç zaman, Sən də bu sevdaya inanıb hər an, Əhli - vəfadarım olasan mənim! Oktyabr, 1997. 61 Qəzəl Aşiqlərə afətlərinin vəsli gərəkdir, Möhtaclıq axır aşiqi məhv eyləyəcəkdir! Bir gün bu könül odlanacaq ehtirasından, Söndürməyə dünya bizə dar, ömr gödəkdir! Can məhvi görünməz gözə eşq ehtirasından, Məhv etsə də eşq aşiqi, aşiq sevəcəkdir! Pərvanə nə cür ki, özünü yandırar odda, Onda axı eşq vəsli üçün çırpan ürəkdir. Şirvani, bu qəlblərdəki eşq hissi əzəldən Ən incə naxışlarla bu dünyaya bəzəkdir! Avqust, 1997. 62 Sevgilim Sevgilim, çöhrən bir bahar çiçəyi, Heç vədə solmayıb, solmayacaq da! Mənimçün elin min gözəl - göyçəyi Sənin tək olmayıb, olmayacaq da! Sevgilim, çöhrəni görəndə bir dəm, Mənə bu dünyada nə kədər, nə qəm? Bu könlüm özünə sənin tək həmdəm Heç yerdə bulmayıb, bulmayacaq da! Sevgilim, bu gözüm görməz özgəni, Tale çıxarandan qarşıma səni. Heç kim bu cür dəli sevdaya məni Heç zaman salmayıb, salmayacaq da! Noyabr, 1996. 63 Qəzəl Dilbəra, o hüsnünə heyran qalanın var sənin, Hər gəliş, hər halətindən zövq alanın var sənin. Bir kərə şəfqətli çöhrəndən görərkən bir gülüş Min bəlalardan çıxıb bidərd olanın var sənin. Dilbəra, xaliq nə cür xəlq eyləmiş sən tək bəşər? Çöhrənə bir büt deyib səcdə qılanın var sənin. Sənlə dərk eylər könül Məcnun nədir, səhra nədir, Qeys tək səhrada məskənlər salanın var sənin. Dilbəra, sənlə cəhənnəmlər də dönmüş cənnətə, Ömrünə vəslinlə xoşbəxtlik bulanın var sənin. Dilbəra, kim dərk edər bir gerçək eşqi dünyada, Söyləməz Şirvaniyə “zərrə yalanın var sənin”! Oktyabr, 1996. 64 Qəzəl Gözəl, hüsnün ürəklərdə nə halətdir, biləydin kaş, Görüb, dərk etmək əslində nə hikmətdir, biləydin kaş. Gözəl, hüsnündə xaliqdən nə möcüz iqtidar vardır, Ki, baş əymək önündə bir şərafətdir, biləydin kaş. Gözəl, səndən bu könlümdə olubdur hislərim pünhan, Bu pünhan hislərim məhz o məhəbbətdir, biləydin kaş. Gözəl, bir yol bu dünyada sənə biganə davranmaq Məhəbbət aləmində bir cinayətdir, biləydin kaş. Gözəl, varsan deyə sevmiş Ədilli ömrünü bil ki, Bu hər bir vaxt danılmaz bir həqiqətdir, biləydin kaş. İyul, 1996. 65 Özünə vurulmuşam Bir gülərüzlü dilbər bir taleh məqamında Ürəyimə iz salıb, izinə vurulmuşam. Gözləri gözlərimə tuş olanda bir anlıq Gözlərimlə danışan gözünə vurulmuşam! Bu dilbərin surəti “mən”inin güzgüsüdür, O gözəllik, məlahət qəlbinin cizgisidir, Qəlbimdəki bu sevgi ilahi sevgisidir, Danışanda dilinin sözünə vurulmuşam. Bu dilbərin adına qəlbimdəki yer dərin, Varlığını duyanda ruhu edər səp - sərin, Könlüm mənə deyir ki, bu sevdiyim dilbərin Nə qaşına, nə də ki gözünə vurulmuşam, Özünə vurulmuşam! Özünə vurulmuşam! Iyul, 1996. 66 Qəzəl Əhsən o dünyaya ki, sən tək gözəl cananı var, Şükr, Allahın bizə bir böylə ərməğanı var. Mən nə xoşbəxtəm səni görmək mənə olmuş nəsib, Xaliqin dünyada milyonlar ilə insanı var. Min bə la sən tək yarın eşqiylə virandır hər an, Sənlə rast olduqda qəlbin başqa bir sultanı var! Göz görüb “bir dəm sənə baxmaq qənimətdir” deyər, Çünki , hüsnündən gələn min bir könül dərmanı var. Cahil olmazmı Ədilli bilməyincə qədrini? Səndə ömrün şövqü, dünya zövqü, hikmət kanı var! İyun, 1996. 67 Oldu Fələyin çarxı dolaşdı, Gözün gözümə sataşdı. Ehtirasım coşub daşdı, Qəlbim biixtiyar oldu! Tanrıdanmı gələn meydi, Əlim ürəyinə dəydi, Necə yumşaq bir ürəkdi, Hər yetənə şikar uldu! O çöhrənə bir büt dedim, Qoy mən səcdəsinə gedim, Bircə kəlmə üns eylədim , Kədər məndən kənar oldu. Sənlə bu dünya cənnətdi, Gözüm baxmağa minnətli, Bilmədim bu nə hikmətdi, Könül sənsiz bikar oldu. Yer- göydür çöhrənə heyran, Sənlə zənginləşdi cahan, Sən tək gözəl qızlar hər an Cahana iftixar oldu! Fevral, 1996. 68 Qəzəl Bir kərə gördüm səni ey gül, qərarım qalmadı, Oldun hər zövqüm mənim, bağım, baharım qalmadı! İstədim bir qoxlayıb ətrindən ilham almağı, Etməyə neynim, əlimdə ixtiyarım qalmadı. Əl götürdüm bil , həyatımdan bu sənsizlikdə mən, Çünki, ömrümdə sabaha etibarım qalmadı. Bircə müşkül dərdimə ölməklə eylərdim dava, Çü nki, asan etməyə öz iqtidarım qalmadı. Hansı bir xoşbəxt təsadüf oldu ki, Şirvaniyə Bir kərə “can” söylədin, dərdim, qubarım qalmadı ! Aprel, 1995. 69 Qəzəl Tər güllərin də bülbülə avazı var imiş, Həm rəhmi, həm məhəbbəti həm nazı var imiş. Nikbin olur görəndə könül böylə gülləri, Ömrün də böylə gül yetirən yazı var imiş. Sən bir kübar, mənsə fəqir, çoxdu fərqimiz, Bu eşqə fərqimiz kimi narazı var imiş. Artmaz bu sevgim ey gül , axı başqa - başqayıq , Yəqin məhəbbətin də çoxu, azı var imiş. Şirvani birc ə söz yazamaz nikbin olmasa, Nikbin olanda mütləq onun sözü var imiş. Noyabr, 1994. 70 Satirik şeirlər 71 Rüşvətxor müəllim Qurtar bizi, Allah, sən özün ahı -amandan, Bəd günlərə qaldıq. Dövranın əzabından usandıq da bu candan, Sap- sarı saraldıq. Olduq tələbə, sandıq olar bizlərə xoş gün, Heç verdilər imkan? Tez vurdu fələk bəxtimizə dərd ilə möhrün, Olduq da peşiman. Dövranda gələrmiş günümüz qara bizimçün, Məğbul zamanından. Başlarmış o günlər yeni macəra bizimçün, Dad imtahanından! Öyrənmək əvəzdən də biliklər başımızdan Çıxdı bu zamanlar. Sanki, gəlib olduq naşı biz ən naşımızdan, Keçdikcə yalanlar! Məllim dedi: - İstərsən əgər almağa qiymət, Elm ilə çalışma. Fikr eyləmə, sakitcə gəlib ver mənə rüşvət, Aşkarda danışma! Yazmaqla xeyir gəlməsə qiymət yazarammı? Ağlınla düşün b ir. Yüz gün oxusan mən bu yolumdan azarammı? Kəndindədi təqsir. Baxmam bilənə, bilməyənə, gəlməsə rüşvət, Axmaqdı baxanlar! Rüşvət verib həm də gəlib etsin mənə minnət, Haqq əhli çıxanlar! Hər yerdə çalışqan tələbə düşmənim oldu, Bil, böylə həqiqət! Çünki, belə yol bizlər üçün sərfəli yoldur, Yox bizlərə töhmət! Sən sorma o qiymət alan avvarəni məndən, 72 Onlar məni andı. Get, sən də gətir, eyləmə kəm parəni məndən, Müşküllər asandır. Pul yoxsa da lap hörmət edib pay gətirərsən, Tut kəndini sən saf. Lap hörmət edib payını hər ay gətirərsən, Yumşalmayan əclaf! Sən get gətir “induşka”, toyuq, ya qoç ətindən, Ət olmaya yağsız, Mer- meyvə gətirsən də çıxarsan bu çətindən, Etməzsən araqsız. Dostun Gədəbəydən gətirib bir xaşa kartof, Yazdım ona qiymət. Yalnız demişəm lazım olur bozbaşa kartof, Var on da mərifət! Qoz- fındığı “Novruz”da gətirtdim Balakəndən, Keçməm belə vardan. Heç keçmərəm o Lənkəranın mandarinindən, Göyçaydakı nardan. Hər kəs Qubadandırsa, gərək alma gətirsin, Hörmətdi mənimçün, Hər kəs Şəkidəndirsə gərək halva gətirsin, Elmindən o üstün! Hər kim ki, mənim sözlərimi hər dəm eşitdi, Dövranda ucaldı. Hər kim ki, mənim təklifimə etiraz etdi, Ağlar günə qaldı! Fevral, 1996 73 “Ağıllı” məsləhət (Bəhri - təvil) Bəşər övladısan əl çəkmə ginən keyfi damaqdan, həmişə özgələri seyr et uzaqdan, kefini pozma nahaqdan, oyanıb sübhi - sabahdan eləmə halı xarab, iç cana şəfqətli şərab, heç zaman əl çəkmə araqdan, arağa meyl eləyib içsə kim o, əqli - cahandır, əsl aqil, əsl alim də odur, özgə yalandır, ona hər elm əyandır, sənə həmsöhbət olar, söylədiyi hikmət olar, sən ona əks olma ziyandır, çün onun işləri qandır, ona qan tökmək asandır, əgər içsən səni tərk eyləyəcək qorxu - təlaş, onda durub hər yeri mərdanə dolaş, hər yerə sal dava - dalaş, qana bata göz ilə qaş, sən bu işə adi yanaş, lap elədikcə qazan “əhsən” bu əməldən, həmi əylən bu əməldən, mey iç hər gün ki, bu mey könlünü məstan edəcəkdir, o cəhənnəmləri, çox qəmləri, çox yasları, matəmləri viran edəcəkdir, meyə yar olsan əgər, bil yaşamaq getməz hədər, çünki qə mi- qüssə, kədər, mey ilə bir anda gedər, könlünü xoşhal edər, bir qədər artıq da içərsən meyi lap “hazır” olarsan, lap axır pullara da içki alarsan, yenə bəs eyləməsə, sat papağı, al arağı, mürgü yerin yol qırağı, hər gecə yollarda qalarsan, nə xəyallara dalarsan, bu əməllərlə demə sən canına qəsd eləyirsən, özünü məst eləyirsən, desələr dinimiz harəm buyurubdur, onu heç içməsin adəm buyurubdur, daha sən də meyi tərgitmək əgər istəsən hərdən, necə olmuşdusa zatən, özünün nəfsini öldürməyə qoy çatmasın heç vaxt iradən, bu cahanda dəxi nuş etməyə ispirtli nə var – konyak, araq, ya ki, çaxır, insanı yüksəldər axır, dünyada insanlığa yüksəlməyi istərsən əgər sən, meyi içməkdə ol eyzən! Oktyabr, 1996. 74 Tələbə Oxuyub təhsil alan kəs kimi gendən baxana Görünər bəlkə də bir bəxtəvər insan tələbə. Bu çətin, ağrılı dövranda da yüz xiffət ilə Fəqət əslində olar öz qəmi pünhan tələbə. İmtahan məqbul elə işlə qatar başını ki, Özgə məşğulluğa tapmaz bir an imkan tələbə. San ki, hər məqbulu, hər imtahanı bir bəladı r, Hər semestr axırı işləri əfğan tələbə! Yığılar birdən ağır işləri üst - üstə qalar, Olar onda qəmi aləmdə bir ümman tələbə. Gərək hər elmə fəda eyləyə öz canını ki, Edə bilsin işinin müşkülün asan tələbə. Olmasa müşkülü asan yenə də işlərinin, Gecə - gündüzdə görər kabus, şeytan tələbə. Hərdən “Əzrayıla dönmüş” bu müəllimlərinin Tənəsindən də olar halı pərişan tələbə Arifə zövq olar elm, amma belə yerdə olar Elmi öyrənməyinin zövqü də viran tələbə. Vay o gündən ki, müəllim də inadkarlıq edə, Qala kəsrə, ola bir cüt gözü giryan tələbə. Pulu kəm, gəzməyi, kef çəkməyi, zövq almağı kəm, Keçirər əsla fəqir, sadə güzəran tələbə. 75 Bu çətin dövri - kəsadlıqda qazanc etmək üçün Ya gedib alver edər, ya qalar “axran” tələbə. Hər əziyyətlə bərabər bu qürur hissi də var, Adı hərdən özünə fəxr, şərəf - şan tələbə. Bu şərəf hər tələbə kəslərə aid də deyil, Çoxdu tuz, elmsiz, həm cahil, nadan tələbə. Bu ada layiq olar hər oxuyan öz gücünə, Kamil, elmli, layiqli çalışqan tələbə! Noyabr, 1997. Doğma hər bir sözü rədd eyləyərik Doğma hər bir sözü rədd eyləyərik, Nə bacardıqca da rusca deyərik, Bu cür adətləri h ər vaxt öyərik, Nə bilək, dil, ya da millət nə demək, Ya qürur, fəxr, şərafət nə demək. Söz verək ki, qələmə “ruçka” deyək, Nöqtəyə qoy həmişə “toçka” deyək, Ya nəfəslik nədi, “fortoçka” deyək, Başımızda papağa “şapka” deyək, Əskiyə, cındıra ”tıryapka” deyək. Unudub doğmanı yad söz alarıq, Sözümüz kəmdi deyib alçalarıq, Milli hislərdən uzaq biz qalarıq, Bu dil i rus dilinə itdirərik, Onları dil ilə fəxr etdirərik! İyun, 1998. 76 Ali məktəb müəllimlərimə . Dostum Həmid Ormanlıya nəzirə ya zılmış şeir. Bu rüşvətxor Babakişi 1 , Bağırsağın yeyər dişi, Mühazirə d e yəndə də, “Konspekt”siz getməz işi. Bu məllim də fizik Rizvan, Oxuyana verməz imkan, Deyər ki, bir “zaçot”umun Qiymətidir otuz “şirvan”! Bax bu məllim də Həmiddi, Yığmadı, hamı şahiddi, Müdirinin maşınını Tələbələr təmir etdi! Həmid məllim, var qüvvəsi, “Od Yurdu”ndan 2 gəlir səsi, Heç yadından çıxmır onun “Qluşitel” məsələsi! Bu məllim də Ağaməmməd, Almaz tələbədən rüşvət, Kitab yazıb sata -sata Bir təhər saxlayar külfət. 1 Adlar şərti deyil, həqiqidir 2 ”Odlar yurdu” universiteti nəzərdə tutulur 77 Bu məllim də Allahverdi, Oxuyana “əla” verdi, Bilməyən tapşırılmasın , “Tapşırizm” onun dərdi! Bu məllim də Bəxtiyardır, Özü də tərki - diyardır, Deyir: - Çəkdiyin qapıdan “Kamaz” girməz, yerin dardır. Bu məllim də Məmmədiyə, Sadiq qalar “kişi”liyə 3 , Tələbə heç nə verməsə - Deyir – qiymət yazım , niyə? İyun, 1999. 3 Həmin müəllimin öz aramızda ləqəbi “kişi” idi. 78 Digər mövzularda olan şeirlər 79 Dəniz Uşaq, körpə, qoca, cavan, Gözəl, çirkin, yaxşı, yaman, Varlı, kasıb, müdrik, avam, Bu dünyada hər cür adam Birləşibdir, bir olubdur bu dənizdə. Dünyaya yad bir mənzərə qurulubdur bu dənizdə! Dəniz döyür sahilini dayanmadan, Dalğaları yuyur çılpaq bədənləri yorulmadan, usanmadan! Böyük dəniz, Kaş ki, sən bu bədənləri yuduğun tək Yuya biləydin ruhları, Böyük - böyük günahları. Yazıq dəniz, Sən nə qədər çırpınasan yenə təmiz olmarıq biz. Vaxt çatacaq, Gün batacaq, Səndə bir olan insanlar, Hərəsi öz libasında, Hərəsi öz maskasında Çəkiləcək köşəsinə, Dönəcək öz peşəsinə, Məmur rüşvət almağında, Kasıb möhtac qalmağınd a, Ayaq tutan ağ yalanlar, Ucalanlar, Alçalanlar, Tərəzidə aldadanlar, 80 Uduzanlar və udanlar... Böyük dəniz, Sənsə heç vaxt dəyişməzsən, elə həminki dənizsən, Cansız bir varlıq olsan da Fəqət , canlı insanlardan əslin d ə daha təmizsən! 11. 07. 2010 Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|