Siyasi. İDeolojiler

İnsan Doğası 
Üzerine Bakış Açıları
Liberaller, 
insan doğasını, bireyde içkin olan ve doğuştan getirilen birtakım niteliklerin toplamı olarak görürler 
ve sosyal ya da tarihsel koşullara çok az veya hiç yer vermezler. İnsanlar çıkarcı ve kendilerine güveni olan yara­
tıklardır; ama aynı zamanda akılla yönetilirler ve özellikle eğitim aracılığıyla kişisel gelişimi gerçekleştirebilecek 
yeteneğe sahiptirler.
Muhafazakârlar, 
insanın esas itibariyle sınırlı ve güvenlik arayışındaki yaratıklar olduğunu düşünürler. İnsan­
lar bilinene, âşinâ olunana, denenmişe ve sınanmışa yanaşırlar. İnsan rasyonalitesl güvenilir değildir ve ahlâkî 
yozlaşma her insanın içinde saklıdır. Ancak Yeni Sağ, bencil bireycilik biçimini benimsemiştir.
Sosyalistler, 
insanları esasen sosyal yaratıklar olarak görürüler. insanların kapasiteleri ve davranışları, doğadan 
çok eğitimle, özellikle de yaratıcı emek tarafından şekillendirilir. İnsanların işbirliği, sosyallik ve rasyonaliteye olan 
eğilimleri, İnsanî ve kişisel gelişimin geleceğinin önemli/saygı değer olduğu anlamına gelir.
Anarşistler, 
insan doğasını büyük oranda iyimser bir çerçevede ele alırlar, insanların sosyallik, girişkenlik ve 
işbirliği davranışlarına yönelmiş güçlü eğilimleri vardır; müşterek bir çabayla düzeni muhafaza edebilme yetene­
ğine sahiptirler; temelde bencil olsalar da rasyonel olarak aydınlanmışlardır.
Faşistler, 
insanların irade ve rasyonel olmayan başka güdüler, özellikle de ulus ya da ırka odaklanmış derin bir 
sosyal aidiyet duygusu tarafından yönetildiklerini iddia ederler. Kitlelere yakışan sadece itaat ve hizmet etmek 
olsa da ulusal cemaatin seçkin üyeleri, ulusal veya ırksal davaya adanmakla "yeni insanlar" olarak kendilerini ya­
ratma becerisine sahiptirler.